babygirl

Znałam chłopca, który siedział na końcu klasy. Nigdy nie mówił i nie podnosił ręki, ale pisał. Pisał w jego zeszycie, pisał na ławce, pisał na swoich rękach. Miał jasne włosy i niebieskie oczy, a kiedy się uśmiechał... przysięgam, rozjaśniało to pokój. Praktycznie nigdy nie ubierał krótkich rękawków, nawet w upalne dni zobaczyłbyś go w bluzach z długim rękawem i dżinsach. Ale jednego dnia, kiedy siedziałam obok niego, zauważyłam cienkie czerwone linie przebiegające po jego nadgarstkach. Uświadomiłam sobie czym były, ja również je miałam. Ale i tak o to spytałam, a on przestał pisać. Patrząc na mnie z uśmiechem na ustach odpowiedział "och, mój kot mnie podrapał", ale mogłeś zobaczyć w jego twarzy, że kłamie. A ja poszłam tego dnia do domu i płakałam zadając sobie pytanie - jak ktoś tak piękny może przechodzić przez taki ból? W następnym miesiącu, siedemnastego sierpnia, nie przyszedł do szkoły. O ósmej wszyscy o nim rozmawiali. Mówili o tym, jak jego siostra znalazła go wiszącego pod sufitem z cięciem na każdym nadgarstku. Na jego łóżku był list, który wspominał o mnie - o pięknej dziewczynie, która spytała o jego nadgarstki.

View more

"Moje drogie przyszłe dziecko...
Za jakiś czas, o trzeciej nad ranem, znajdziesz się w świecie kompletnej rozpaczy. Proszę, nie zwracaj się do ludzi z internetu po pocieszenie, tak jak robiłam to ja. Proszę, przyjdź do mojego łóżka, a ja będę trzymała cię w ramionach, dopóki twoje demony nie zasną. Jeśli to czwartkowy poranek i jesteś zbyt smutny/a, żeby ruszyć się z łóżka i pójść do szkoły - nie będę cię zmuszała. Kupię lody i będziemy oglądali twój ulubiony serial, a ja przypomnę ci o tym, jak duże znaczenie ma twoje istnienie. Jeśli poczujesz, że twoje życie nie ma sensu, przypomnę ci, że stworzono cię z ogromnej miłości i każdy ból, który czujesz, ja również odczuwam. Kiedy będziesz pewny/a, że nie dasz rady dłużej się trzymać powiem ci, że kiedy ja byłam nastolatką szukałam spokoju w butelce wódki i opakowaniu tabletek przeciwbólowych, ale lata później, kiedy zostałeś/aś włożony/a do moich ramion tuż po porodzie, zdałam sobie sprawę, że to ty byłeś/aś powodem, dla którego trzymałam się przez tak długi czas. Ty mnie uratowałeś/aś. Więc jeśli kiedykolwiek pomyślisz o wzięciu tej butelki wódki, odłóż ją. Wsiądziemy do samochodu i będę jechać, dopóki niebo nie zmieni koloru na jasno czerwony. Pokażę ci jak wstaje słońce, zachęcając cię, byś również wstał/a.
Kochanie, odmawiam bycia nieświadomą twoich problemów, tak jak moja mama nieświadoma była moich."

View more