Mitosh

Chyba jeden z najbardziej przeforsowanych tematow w ostatnim czasie, ale nie mniej nadal bardzo istotny. Boje sie o moja kobiete, kiedy idzie do szkoly czy sklepu, ze wpadnie na grupke spierdolonych muzulmanow i cos jej zrobia. Najchetniej spakowalbym wszystkie rzeczy i byl obok niej. Mieszkam od 4 lat w Niemczech, wiec po czesci nauczylem sie z tym kurestwem zyc, ale ci ludzie ktorzy w tym momencie naplywaja do Europy to zwykle dzikusy nie majace pojecia na temat innej kultury niz ich, a osoby z ktorymi zyje tutaj od kilku lat, zyja o wiele dluzej i zostaly wychowane razem z nami, akceptujac nasze zasady panujace w Europie. Ciezko, Kopacz ma straszne naciski ze strony EU ale gdy Czechy, Wegry czy Slowenia(chce juz odejsc od EU) potrafia sie postawic, to nie rozumiem czemu my nie. Cale spoleczenstwo jest na nie, pomimo calej propagandy puszczanej w TV jestesmy na nie. Czekam az na ulicach zaczna plonac auta i budynki rzadowe i zacznie sie cos dziac. A jakby ktos nie zrozumial, to jestem na nie, niech wracaja do siebie.
ps. wojna trwa od 2011 roku, dopiero po 4 latach uciekaja?

View more

nigdy nie pomagaj z myślą wyciągniecia zysku bo to nie nastąpi, z pewnością nie w zdrowy sposób, ale za to pomoc bezinteresowna wróci, jestem bardziej niz pewny

---

osobiście pomagam tym, którym zasłużyli, wiadomo, ze jakaś przykładowa sytuacja na ulicy, gdy prosi mnie ktoś o kanapkę czy kilka groszy to zupełnie coś innego aniżeli pomoc w przeprowadzce, bo w pierwszym wypadku jest to odruch, dajesz lub nie, a drugą sytuacje pierw dobrze przeanalizuje, kto prosi, czy mam czas, ochotę no i co z tego się będzie miało, z pewnością wypomni się to kilka razy tylko po to, aby została doceniona i wróciło:/ przykład może nie jest najlepszy, ale sens przekazu jest zachowany

---

to przykre, ale zdaje sobie sprawę, ze ludzie z przewagą zielonego koloru w osobowości inaczej to postrzegają niż ja i wielki szacunek za to i ich bezinteresowna pomoc

View more

dobra, 5 raz piszę odpowiedź, ale czuje ze dziś bedzie to czego oczekuje
6 dni czekałem, 6 dni myslałem, 4 próby ale chyba mam to co chciałem
co my dziś mamy, środę, w poslce niedługo wakacje, pozdrawiam wszystkich
u aleksa spoko, żyje, mam się dobrze, od sierpnia idę na własne i lecimy na praktyki, bedzie bosko
a teraz co do pytania, to tak - czas dzieciństwa, bynajmniej w moim wypadku, byl od początku walką o pozycje społeczną, zwykła laba została mi odebrana przez mojego ojca alkoholika . w wieku 8-9 lat widzialem o 90% wiecej niz polowa z polowy ktora to jest zobaczy, ale pomimo tego skrycie kształtowałem w sobie pewne racje moralne jak i marzenia. osobiscie marzyłem o tacie, o normalnym domu i dopiero gdy przeczytalem to pytanie, uswiadomiłem sobie dlaczego jestem TAKI normalny dzisiaj, tak, moja osobowość budowała się od najmłodszych lat, marzyłem o tacie i dlatego staram się aby mój maly brat nie odczuł jego braku, staram się być jego starszym bratem ale i po części ojcem. z innych marzeń z dzieciństwa, zawsze chcialem się czymś wyróżniać, nie bać się wyzwań, chronić bliskich, chociaż to dziwne to od małego byłem juz taki 'dojrzały' choć wtedy nie rozumiałem, jak ważne są te sprawy. mozna by rzec, że byly to puste myśli, bez żadnych powaznych argumentów, a wraz z wiekiem docierało do mnie jak wazne to wszystko w zyciu jest.. nigdy nie byłem materialistą, wiec pomijam drobne marzenia o komputerze, rowerze, skuterze - to nie o to w zyciu chodzi.
odwołując się do ostatniej częsci pytania - tak, udało mi się, wszystko za dzieciaka zostało we mnie, dojrzało i przerodziło się w czyn, dziś staram się aby mój młodszy brat nigdy nie płakał z powodu braku taty czy pieniędzy, ja musiałem, on nie będzie.
są rzeczy wazne i wazniejsze, mniejszej wagi i większej ale najważniejsi zawsze będą bliscy, dla nich warto nawet umrzeć..

View more

no kurcze niefajne podejscie, napewno daleko sie tak nie zajdzie, ale no kurde, sam jestem przykladem ze dziewczyny tez sie zabawiaja chlopakami w tym wypadku mna no i w tak jakby odwecie moge zemscic sie na jakiejs lasce bo skoro ktos sie zabawil mna, to ja moge nim, prawda?
ale nie tędy droga, w życiu trzeba nabyć przydatną ceche wybaczania innym
a co do takich chłopaków, którzy robią to głównie hobbistycznie - jestescie zjebani umysłowo, jak nie macie w co sie bawic to kurwa kupcie sobie puzzle i ukladajcie, ja jebie, potem laski znaleźć nie idzie, bo kazda po przejsciach z takimi bałwanami jest i no kurwa tylko życie utrudniacie pierdoły głupie, jakby kto sie zabawił nie wiem, moja dobra kolezanka, kuzynka, kimś mi bliskim to bym sie tez nim zabawił kurwa, jezusie, imbecyle bezmózgie, wypierdalac

---

z reszta, to temat rzeka, mamy XXI wiek wiec teoretycznie czego oczekiwac - normalnosci? na kazdym kroku wciskana jest nam dawka zjebyzmu który wiekszosci ludzików ryje banie, fuck it

View more

o kurde mol, ale mnie tu dawno nie było
a mowilem sobie, ze bede regularnie wchodził, bawił się w aska, że będę odpowiadał na pytanka i zadawał, znów czytał odpowiedzi i czerpał z nich wiedzę bądź się z nich poprostu śmial
ale cóż, jakoś nie chce mi sie nadal, pewnie kiedyś wróci taka zajawka
tydzień temu wróciłem do domu z polski, a nigdzie jakos tak szczegółowo jeszcze nie podsumowałem wyjazdu, tak dla siebie samego tez jeszcze nie, dzis mija tydzień i myślę, że czas na takie własnie male podsumowanie..
dobra, pojechałem do polski wprost na pogrzeb dziadka, pierwsze dni zatem spędziłem z rodziną, którą starałem się wspierać moją osobą, starałem się być silny i przekazywać im tą siłę, aby było im nieco lżej. pogrzeb odbył się w czwartek, a od poniedziałku zacząłem działać. generalnie ten poniedziałek miał być spedzony w poznaniu, ale zuzia juz dzień wczesniej mnie informowała o tym, że nienajlepiej się czuje - cóż, zdarza się, rozumiem - przesuneliśmy to bodajże na wielki czwartek bądź na wtorek po świętach, już nie pamiętam. tak czy siak z zuzią nie wypaliło. w poniedziałek udałem się zatem na siłownie, spotkałem się z kasia na bagatela 40 minut i w ciagu tych 40 minut przekonałem sie do niej calkowicie, ze z nią bym chciał spędzić jak najwiecej czasu, ktory mialem. wyszło jak zwykle - do dupy. spotkałem się tez standardowo z wikusią, ale nie mieliśmy okazji się pożegnać, raz ja nie mogłem wyjść wcześniej, raz ona. trudno, bywa, nadrobi się na wakacje. znów zobaczyłem kumpli z żabna, sporo się u nich pozmnieniało, zaczęli pracować, chodzić na siłownie, jeździć autami, mile spędzony czas, nie ma co żałować ani minuty poświęconej własnie nim. duzo czasu też spędziłem z moją kuzynką - panną Deanyres czy jak to sie tam pisze - wiedziałem, ze jej cięzko po śmierci dziadka a ciocia tylko jej dokładała, wiedziałem co czuje i staralem sie jak potrafiłem pomóc jej, aby choć ciut ciut bylo jej lżej. byly też dni, gdzie nie miałem na nic ochoty, ale i tak wychodziłem gdzieś na dwór, jechałem do miasta, starałem sie nie siedziec w domu, ba, nawet spotkałem sie z niką, też supi spędzony czasik. ale najbardziej zależało mi na jednej osobie, latwo się domyslić kim, wspomniałem wyżej. nie wyszło, byłem zwodzony, olewany, ignorowany, aż w koncu zrozumiałem ze dość i sobie poprostu odpuściłem, od tak, no bo ile można za kimś biegać?
i to tyle, moj wyjazd mozna ocenic tak, ze pojechalem, jak zwykle było naobiecywane, a i tak chuj z tego wyszedł i polegac mogłem tylko na tej garstce, na której mogłem polegać jeszcze jak mieszkałem w polsce. co zrobisz, nic nie zrobisz, nie ma czego żałowac, super spędzone 2,5 tygodnia, trochę odpocząłem, trochę przytyłem a teraz powoli zabieram się do tego, aby ułożyc sobie dobrze życie tutaj, aby pozamykać nadotwarte rozdziały które jeszcze pozostały a potem pozostanie mi jedno - cieszyc się życiem. a wiesz za czym najbardziej tęsknie? za smsami z Ami.
to chyba tyle, co do pobytu w polsce, kolejny planowany to tylko woodstock.

View more