Wilczy Kieł

Jestem z tych samodzielnych, którzy sami o sobie wiedzą najlepiej. Jednak lubię pytać ludzi, bo niekiedy mają dużo lepsze pomysły ode mnie. Po prostu myślą w inny sposób niż ja i stąd to.

---

Nie muszę sobie wyobrażać, bo jestem swoim najlepszym przyjacielem. Uważam, że każdy powinien być takim dla siebie. O ile świat byłby piękniejszy, gdyby ludzie się akceptowali.

---

Udzielam sobie rad, aby zająć się jeszcze bardziej sobą, a mniej interesować się tym całym negatywizmem płynącym od innych w moim kierunku.
I nadal nie do końca siebie słucham, bo miałem zwykłe przeziębienie. Leczyłem je, ale pracowałem mimo to i często wychładzałem organizm. Niby już nie mam dużego kataru, gardło też w porządku, ale przy wysiłku, długim spacerze łapie mnie kaszel. Taki jakby duszący.
Zapytam się o to jutro pana lekarza, kiedy będę po recepty dla dziadka.

---

A jednak... zwracam na siebie uwagę. Bo ten kaszel, to takie pojedyncze zaniedbanie, ale w ogóle takowe nie powinno zaistnieć.

---

Zamówiłem sobie 3 Książki Osho (czytał ktoś z moich znajomych tego autora?), ale pan kurier dostarczy mi je dopiero w piątek. To jeszcze tyle czasu, a już chciałbym je mieć. Czytałem w internecie fragmenty i to jest niesamowite.

---

Pomalowałem rury w pokoju na złoto. Na tle białych ścian wyglądają - według mnie - dobrze. Jutro może będę składał meblościankę. Tam mam bardzo ciepło, więc stan zdrowia mi się od tego nie pogorszy.

---

Słucham sobie ,,Walca Wiosennego" Chopina (wersja 1h), odpowiadając na Twoje pytanie. Jak to pięknie brzmi. Tak smutno...

---

Wynalazłem ostatnio w internecie film, na którym gościu nagrał dźwięk wydawany przez świerszcze. Obniżył go i spowolnił, a następnie podłożył pod niego normalny, który słyszymy wieczorami.
A zresztą, posłuchaj sama.
Miłego wieczoru :)
https://www.youtube.com/watch?v=OP6JGlv32nw

View more

Ostatnio stałem się chyba zbyt leniwy. Spędzam dużo czasu na myśleniu. Takim bezproduktywnym. Mamy środek zimy, a jest ciepło. Chciałbym dużo śniegu, ogromne zaspy. Poszedłbym wtedy na górkę i zjeżdżał na worku.
Wczoraj straciłem 53 minuty wieczoru na oglądaniu nagrania, na którym gościu gadał coś, co dla mnie jest strasznie oczywiste. Znajomy mi to podesłał odnośnie jego oferty pracy dla mnie. Tylko że nic mi ten film o tym nie powiedział i nadal nie wiem, o co chodzi.
Mógłbym rzec, że ten film jest dobry dla osób wierzących w system nauczania, emerytury z ZUS-u. Tyle że jest tak kiepski, że w żaden sposób do nich nie przemówi.
Gościu nawija o tym i owym, ale argumentów praktycznie żadnych nie posiada na podparcie swych twierdzeń. Jakby nie wiedział, o czym mówi, a tylko powtarzał czyjeś słowa. Mówi, żeby sprawdzać wszystko co się słyszy i widzi, a sam tego nie robi.
Mówi o podążaniu własna drogą, lepszym wykorzystaniu mózgu, a za chwilę każe szukać lepszych od siebie, bo tylko dzięki nim można się rozwijać.
Serio?
Jeśli idziesz za kimś, to jest to jego droga, a nie Twoja.
To powielanie czyjegoś schematu. Rozumiem, że dobre schematy można sobie wykorzystywać dla własnych celów, ale to już wtedy nie jest samodzielne tworzenie.
Inspirowanie się czyimiś słowami, osiągnięciami, to już co innego. Bo wtedy nie idziesz krok w krok za kimś, a tylko bierzesz jakiś malutki fragment, a resztę dokładasz sama z siebie.
To jest właśnie sprawdzanie, a raczej już kwestionowanie. bo pokazujesz, że można to zrobić inaczej, po swojemu, a też będzie dobrze.
Nie kupujesz gotowego produktu, tylko tworzysz coś, mając początek układanki. Idziesz w dowolność, a nie schematy.
Tworząc, rozwijasz siebie.

---

Wróćmy do kupowania. Masz - powiedzmy - gotową zupę ze sklepu, którą wystarczy zalać wodą można jeść.
Z drugiej strony gotujesz ja sama z jakichś składników.
W pierwszym przypadku oszczędzasz czas.
W drugim uczysz się czegoś, robisz sama. Masz wybór. Możesz dodać jakiś dodatkowy składnik lub któryś pominąć. Tworzysz coś własnego.

---

Nie chodzi o to, żeby być równym lub lepszym od innych.
Lepiej być lepszym od siebie z wczoraj, przed roku. Ważne, żeby czuć się dobrze ze sobą, bez potrzeby porównywania się z ludźmi.
A przez cały film miałem odczucie, że gościu nie tylko akceptuje, ale też nakłania do porównywania się z nimi. Żeby być lepszym, wspaniałym cudownym... a raczej, żeby mieć taką iluzję. To nie jest dobra droga do szczęścia.
Miej miliony, kup sobie wszystko. Wtedy zobaczysz, jak złudne jest to szczęście.

---

Również życzę Ci miłego dnia :)

View more

To prawda. Ludzie patrzą na mnie i... sam nie wiem, co widzą.
Jakiegoś gościa, któremu kiedyś zachciało się mieć długie włosy. Właściwie marzyłem o nich od zawsze, ale wcześniej nie mogłem mieć.
Widzą uśmiech, którego źródła nie znają. Bo źródłem jestem ja.
Ostatnio uśmiecham się jeszcze więcej. Czuję, że świat wokół mnie się zmienia i to bardzo. A to nieprawda. Zmienia się mój pogląd, odbiór otoczenia. I przy tym wszystkim nadal jestem tym samym Grześkiem, co zawsze. Choć zmienia się we mnie tak wiele. Naprawiam swoje wnętrze. Wyrzucam niepotrzebne.

---

,,Czy Twój wygląd zewnętrzny odzwierciedla twoją duszę?"
Trudno mi odpowiedzieć na to pytanie. Nie wiem, czy w ogóle potrafię.
Spróbuję.
Tylko że przy każdej próbie stwierdzenia czegokolwiek, czynniki strasznie się rozdrabniają. Zbyt wiele tu zależności.
Nie wiem, czy istnieję.
Nie utożsamiam się z żadna subkulturą.
Czuję się, jakbym do niczego nie należał. Nigdzie nie pasuję. Nie potrafię się dopasować. Zawsze jest jakieś ,,ale". Mam charakter zbyt silny i jednocześnie zbyt słaby, aby z czegoś w nim rezygnować. Nie potrafię być kimś innym.
W ogóle nie odczuwam potrzeby bycia podobnym.
Uwielbiam ludzi i rozmowy z nimi, ale bywa tak, że ich zachowanie mnie przytłacza. I choć jestem szczery i mówię, co myślę, to i tak odnoszę często wrażenie, że mnie nie rozumieją.
Może się w sobie pogubiłem...

---

Ostatnio usłyszałem od pewnej osoby, że powinienem być nauczycielem albo jeszcze lepiej psychologiem.
,,Bo mówisz w taki sposób, że idealnie byś się na niego nadawał. Potrafisz zrozumieć człowieka. Nawet pisząc, układasz wszystko tak, że wiadomo, co do czego się odnosi".
I poważnie myślę o studiowaniu psychologii.
Chciałbym po prostu być psychologiem, bez studiów... ale bez nich nigdzie mnie nie przyjmą.

---

Wygląd z pewnością jest reakcją na zmiany psychiczne, ale nie w moim przypadku.

---

Zresztą...
Ja nie umiem nawet zaplanować jutra, a Ty zadajesz takie pytania. Zapytaj o mnie moich znajomych.

---

Czas jest pojęciem względnym. I chyba tylko my - ludzie - potrzebujemy dni, godzin i lat.
Natura tego nie uznaje.
Drzewa rosną, kwitną, wydaja owoce, zrzucają liście na zimę.
Obracają się zawsze w stronę słońca. Nie ustalają godziny. Po prostu podążają za ruchem gwiazdy, która przecież się nie rusza.
Nie drzewa, a ich liście.
Istnieje dla nich tylko dzień i noc, ciepło i zimno, pora wzrostu i spoczynku.
Uznają tylko to, co naturalne.

---

Nie zaczynają np o 7, potem o 11 przerwa na obiad i kolejne 4 godziny.
Tylko ludzie się w to bawią. Do czegoś im to potrzebne.
Ograniczamy się czymś, co tak naprawdę nie istnieje.
___

---

A ten utwór słuchałem dziś, jadąc do Lublina, wracając, i słucham jej teraz. Nie wiem, który już raz ponawiam odtwarzanie...
Jest cudowna <3
https://www.youtube.com/watch?v=S2ILybG36-E

View more

Przymusu?
Przecież mamy mnóstwo tego przymusu.
Więcej już nie trzeba.
I tak wiele ludzi prowadzi niewolniczy tryb życia. Z typowej pensji starcza im na dach nad głową, wyżywienie i dojazd do pracy. Czyli na to, co w starożytności zapewniał niewolnikowi jego właściciel. I taki gościu o niewolnika dbał, bo to drogie rzeczy były.
Wcale nie jesteśmy wolnymi ludźmi.

---

Chcesz założyć własną firmę? Od razu masz nad głową kilkunastu urzędników. I kupę papierkowej roboty, żeby w ogóle coś zacząć.

---

Człowiek potrzebuje swobody, wolności.

---

Powinien sam decydować, czy chce się ubezpieczać w ZUS-ie lub innej instytucji.

---

Rodzimy się wolni, a później nas ze wszystkich stron ograniczają.
Kontrolują wszystko, co robimy i mówią nam, co jest dobre...
A ludzie wciąż na nich głosują. Widocznie uwielbiają te ograniczenia.
Rozmawiałem, a raczej nieźle dyskutowałem ostatnio z pewnym starszym gościem i dla niego argumentem przemawiającym za podatkami, przymusem ubezpieczeń, czy choćby podatkiem dochodowym, jest to, że kiedyś też tak było.
Śmiem sądzić, że w tym kraju nic sie nie zmieni, póki pokolenia zrodzone i wychowane za komuny nie odejdą w drodze zgonu naturalnego.

---

Chciałbym móc swobodnie otworzyć własną firmę. Stworzyć coś dobrego, miejsca pracy dla ludzi. Tylko że zaraz mnie urzędy okradną pod przykrywką podatku dochodowego... i moich pracowników też. A wypłacą z tych pieniędzy zasiłki dla nierobów, którzy siedzą przed telewizorem i żłopią piwsko. Bo po co będą pracować, skoro dostają kasę za nic.

---

Zresztą nawet za własną ziemię płacę podatek. Z reguły wiem, że płaci się za dzierżawienie od kogoś gruntu - jego właścicielowi.
Ale żeby płacić za coś, co ma się na własność? W takim razie moja ziemia jest moją własnością tylko teoretycznie. Żebym miał iluzję posiadania czegokolwiek.
A jeśli chcę na własnej ziemi wznieść jakiś budynek, to muszę to zgłosić w urzędach, potem czekać, aż sobie tam wszystko zaplanują, następnie jakiś architekt itp. Tak jak bym ja sam sobie nie umiał zaprojektować tego...
Chcieliśmy zmieniać dach na domu i ułożyć go nieco inaczej. Procedura trwa już 3 miesiące i nadal nie wolno nam zacząć prac. No to jest śmieszne po prostu...

---

Więcej nie będę pisał.
Potrzebujemy duuużo wolności, a nie jakichś głupich przymusów.

---

Nie jestem może anarchokapitalistą, ale wolnościowcem na pewno :)

View more

Ludzie moich czasów.
Jedni pamiętają komunizm, inni już nie.
Wbrew pozorom - bardzo szerokie pojecie.
Zawiera w sobie tak wiele różnych zagadnień.

---

Różnimy się od siebie tym, czym i kiedyś. Tylko że teraz mamy wiele nowych rzeczy, ustrojów, poglądów.
Więc pewnie różnimy się jeszcze bardziej.
Jest jednak coś, co łączy niemal wszystkich. To kłótnie o byle co.
Robimy afery o nic. Spieramy się, wyzywamy, mieszamy z błotem, poniżamy, nienawidzimy. Zamiast po prostu usiąść, porozmawiać i uznać odmienność zdań.
Albo nie rozmawiamy w ogóle.
Bo to nie odległość dzieli ludzi, tylko milczenie. Mam osoby z daleka, z którymi kontakt sie trzyma bardzo dobrze, a z pewna osobą z bliska (której kiedyś było tak dużo) już chyba go nie ma.
Ale mniejsza o mnie, kiedy mówimy ogólnie.

---

Jesteśmy zbyt materialni. Nie mamy między sobą połączenia. Rozwijamy się fizycznie, ewoluujemy, ale zapominamy o rozwoju duchowym. I to jest przyczyną nieporozumień, podziałów, konfliktów.
Brak nam świadomości. Jej też nie rozwijamy. Żyjemy tak strasznie przeciętnie.
Idź do szkoły, na studia, ożeń się, miej dzieci, pracuj, płać podatki, bądź człowiekiem.
A może zamiast tego...
Rośnij, doświadczaj, miej marzenia, kochaj, bądź szczęśliwy... bądź sobą :)

---

Nie patrz ciągle na ludzi, otoczenie.
Zaglądaj więcej wgłąb siebie.
Wszystko zaczyna się w Tobie.
Przyczyną Twojego gniewu jesteś Ty, a nie ktoś inny. Ty się gniewasz, a wiec gniew wychodzi z Ciebie.

---

Dobra, wystarczy marudzenia, bo wyjdzie, że oceniam ludzi XXI wieku wyłącznie negatywnie.

---

Jesteśmy rewolucją.
Twórcami nowej ery.
Przyszłością.
I nie obwiniajmy rodziców o złe wychowanie, przykłady itp. Przecież sami jesteśmy kowalami własnego losu i sami siebie tworzymy. Więc w każdej chwili możemy zmienić coś w sobie. Jedne zmiany będą proste, inne nie.
Ale najgorsze, co możesz zrobić , to akceptować wszystko, czego w sobie nie lubisz, tylko dlatego, że tak się wychowałaś.
Razem możemy zbudować lepszą przyszłość.
Taka opartą na duchowości
A naszą religią będzie miłość.

---

Nie jesteśmy złym pokoleniem.
Po prostu mamy swoje problemy, presje otoczenia.
Psychiczne wyczerpanie.
Poprzednie pokolenia wraz z mediami i im podobnymi przekazywały i przekazują nam tak ubogie wartości, że zostaliśmy niemal pozbawieni duszy.
Zbudujmy ja na nowo, na własnych wartościach.
Świat może być lepszy.

View more

Ostatnio, czyli od soboty jestem na takim swoim urlopie.
Trochę się popsułem i potrzebuję regeneracji.
W rezultacie pracuje nadal, ale dużo mniej i lżej.
Mam przez to zbyt wiele czasu na myślenie.
A zbyt wiele myślenia, to tworzenie czegoś niepotrzebnego.
To z kolei powoduje miejscami smutek.
I tak jedno, od drugiego, przez trzecie...
Taka reakcja łańcuchowa, która z czasem (a raczej jego brakiem) przeradza się znów w coś pozytywnego.
Powraca optymizm, bo nie mam czasu myśleć o smutkach.

---

Tylko że ja po prostu lubię raz na ileś być smutny.
Mieć czas na takie ,,pochmurne" przemyślenia.
Tak w samotności - sam ze sobą. Bez słów i szmerów ludzi.
Poczuć na sobie smutek całego świata.

---

To daje mi taką wspaniałą równowagę.
Wtedy mój optymizm jest jeszcze bardziej optymistyczny.
Uśmiech bardziej szczery.

---

W ogóle ostatnio byłem z kolegą w sklepie. On coś tam śmiesznego powiedział, ja również i się z tego śmialiśmy. W pewnym momencie odwróciłem głowę w stronę pani, która przechodziła niedaleko.
Tak, z tym swoim śmiechem.
Który nagle przerodził się sam z siebie w szczery uśmiech.
Do tej pani.
A ona odwzajemniła tak po prostu.
I to było piękne.
Bo znów udało mi się wywołać uśmiech na twarzy kogoś zupełnie nieznajomego.

View more

Wczoraj (tak, zacznę od wczoraj, bo dzisiaj to za mało) wstałem rano i pojechałem na giełdę z zamiarem zakupu nowych opon do mojego samochodu. Niestety nie trafiłem nic ciekawego. Za to kupiłem sobie kilka ciuszków na zimę.
Po powrocie zjadłem obiad.
Następnie pojechałem do kolegi, z którym pojechaliśmy do innego kolegi. Posiedzieliśmy trochę i wybraliśmy się po jeszcze jednego kolegę. Potem razem ruszyliśmy w stronę opuszczonego wysypiska. Brama była zamknięta, a więc przed nią urządziliśmy sobie strzelnicę. Oczywiście broń typu ASG.
Po wszystkim zjedliśmy coś, odstawiłem kolegów do domów i sam pojechałem do siebie.

---

Dzisiaj wstałem po 10, bo przez większość nocy nie mogłem spać.
Zdjąłem i wyprałem firankę z pokoju, a także umyłem okna oraz parapet.
Potem pojechałem z dziadkiem do lekarza. Podczas oczekiwania odwiedziłem bibliotekę, gdzie oddałem książkę i wypożyczyłem kolejną pt. ,,Muzeum Ciszy". Prócz tego zdążyłem udać się jeszcze do Rossmana po parę drobiazgów m.in. szampon micelarny.
Po powrocie zjadłem obiad, obrządziłem świnie, zawiesiłem firankę.
Oglądałem ,,Jeden z Dziesieciu", ,,Septagon", ,,Świat Według Kiepskich". A teraz siedzę sobie tutaj i piszę.

---

Czy nie za dużo ujawniam? xD

---

I ciągle słucham tej piosenki.
,,Summertime" już dawno minął,
ale ,,Sadness" dziś u mnie bardzo aktualny.
https://www.youtube.com/watch?v=TdrL3QxjyVw

View more