Rozważysz ze mną dlaczego stabilizacja może kojarzyć się z samotnością?
Człowiek stabilny to człowiek pozbawiony tego za co mógłby się poświęcić.
Jeśli kogoś kochasz to oczywiste jest, że zrobisz dla tej osoby wszystko. Sprzedasz najcenniejsze rzeczy, zabijesz lub umrzesz. Wszystko dla miłości.
Nawet jeśli wyzbędziesz się uczuć, a Twoje serce owładnie obojętność, to nawet ona okaże zainteresowanie na los Twojej miłości.
Obojętność to tak naprawdę kolejna faza bólu. Najpierw go odczuwasz, później się przyzwyczajasz, a na końcu jesteś obojętny.
Zawsze działa w ciszy, czesem potrzebuje również mroku.
Obojętność to dobry przyjaciel, ale czasem potrafi tak zawładnąć towarzyszem, że mimo chęci pokazania uczuć, ona nie pozwoli na to. Obserwuje w ciszy jak swoim zachowaniem ranisz innych, a ty stoisz w jej więzach i patrzysz pustym wzrokiem na świat.
Nic nie czujesz, czując tak wiele.
To powolny kres duszy.
Jeśli kogoś kochasz to oczywiste jest, że zrobisz dla tej osoby wszystko. Sprzedasz najcenniejsze rzeczy, zabijesz lub umrzesz. Wszystko dla miłości.
Nawet jeśli wyzbędziesz się uczuć, a Twoje serce owładnie obojętność, to nawet ona okaże zainteresowanie na los Twojej miłości.
Obojętność to tak naprawdę kolejna faza bólu. Najpierw go odczuwasz, później się przyzwyczajasz, a na końcu jesteś obojętny.
Zawsze działa w ciszy, czesem potrzebuje również mroku.
Obojętność to dobry przyjaciel, ale czasem potrafi tak zawładnąć towarzyszem, że mimo chęci pokazania uczuć, ona nie pozwoli na to. Obserwuje w ciszy jak swoim zachowaniem ranisz innych, a ty stoisz w jej więzach i patrzysz pustym wzrokiem na świat.
Nic nie czujesz, czując tak wiele.
To powolny kres duszy.