Historia
Sytuacja Jadwigi Żagańskiej ma pewne podobieństwa do Agnieszki z Andechs-Meran (status małżeństwa i legitymizacja dzieci )
Filip August ożenił się w 1193 z Ingeborgą Duńską, córką króla duńskiego Waldemara I Wielkiego. Filip był wdowcem, jego pierwsza żona − Izabella z Hainaut zmarła w 1190. Z nieustalonych powodów dzień po ślubie Filip nagle nabrał „obrzydzenia” do Ingeborgi. Król odmówił koronowania żony i postanowił natychmiast się rozwieść. Ponieważ sprzeciwiała się tej decyzji, zamknął ją w klasztorze Saint-Maur-des-Fossési wystąpił do papieża o anulowanie małżeństwa z powodu jego nieskonsumowania oraz zbyt bliskiego pokrewieństwa. Specjalna rada zwołana w Compiègne, zgodziła się na przeprowadzenie rozwodu.
Ponieważ Ingeborga utrzymywała, że do konsumpcji jednak doszło, a Duńczycy wykazywali, że małżonkowie nie są spokrewnieni ze sobą w sposób niedozwolony, dlatego papież Celestyn III, a później i Innocenty III nie przychylili się do prośby króla. Filip nie przejął się tym i w 1196 poślubił księżniczkę Agnieszkę z Meran. Papież Innocenty III ogłosił, że małżeństwo to jest nieważne, ponieważ w świetle prawa kościelnego żoną króla była Ingeborga. Papież zażądał od króla oddalenia Agnieszki, a ponieważ Filip August odmówił, nałożył na niego i na Francję interdykt − w grudniu 1199. Filip opierał się przez 9 miesięcy. W końcu gdy zaczęły się niepokoje wśród ludu i możnych, odesłał Agnieszkę. Ekskomunika została uchylona we wrześniu 1200, jednak Ingeborga nadal była więziona – przeniesiono ją do zamku w Étampes. W lipcu 1201 Agnieszka zmarła na zamku w Poissy, prawdopodobnie w wyniku porodu. Agnieszka z Filipem miała co najmniej troje dzieci, które jednak zostały uznane za dzieci nieślubne; dopiero na prośbę króla papież uznał je w 1201. Do ostatecznego pogodzenia się Ingeborgi i jej męża papież doprowadził dopiero w 13 lat później, w 1213 − Filip zamierzał zagarnąć dla siebie koronę Anglii i potrzebował poparcia Danii. Od tego czasu Ingeborga spędziła większość życia w klasztorze. Ingeborga przeżyła swojego męża, który zmarł w 1223.
Filip August ożenił się w 1193 z Ingeborgą Duńską, córką króla duńskiego Waldemara I Wielkiego. Filip był wdowcem, jego pierwsza żona − Izabella z Hainaut zmarła w 1190. Z nieustalonych powodów dzień po ślubie Filip nagle nabrał „obrzydzenia” do Ingeborgi. Król odmówił koronowania żony i postanowił natychmiast się rozwieść. Ponieważ sprzeciwiała się tej decyzji, zamknął ją w klasztorze Saint-Maur-des-Fossési wystąpił do papieża o anulowanie małżeństwa z powodu jego nieskonsumowania oraz zbyt bliskiego pokrewieństwa. Specjalna rada zwołana w Compiègne, zgodziła się na przeprowadzenie rozwodu.
Ponieważ Ingeborga utrzymywała, że do konsumpcji jednak doszło, a Duńczycy wykazywali, że małżonkowie nie są spokrewnieni ze sobą w sposób niedozwolony, dlatego papież Celestyn III, a później i Innocenty III nie przychylili się do prośby króla. Filip nie przejął się tym i w 1196 poślubił księżniczkę Agnieszkę z Meran. Papież Innocenty III ogłosił, że małżeństwo to jest nieważne, ponieważ w świetle prawa kościelnego żoną króla była Ingeborga. Papież zażądał od króla oddalenia Agnieszki, a ponieważ Filip August odmówił, nałożył na niego i na Francję interdykt − w grudniu 1199. Filip opierał się przez 9 miesięcy. W końcu gdy zaczęły się niepokoje wśród ludu i możnych, odesłał Agnieszkę. Ekskomunika została uchylona we wrześniu 1200, jednak Ingeborga nadal była więziona – przeniesiono ją do zamku w Étampes. W lipcu 1201 Agnieszka zmarła na zamku w Poissy, prawdopodobnie w wyniku porodu. Agnieszka z Filipem miała co najmniej troje dzieci, które jednak zostały uznane za dzieci nieślubne; dopiero na prośbę króla papież uznał je w 1201. Do ostatecznego pogodzenia się Ingeborgi i jej męża papież doprowadził dopiero w 13 lat później, w 1213 − Filip zamierzał zagarnąć dla siebie koronę Anglii i potrzebował poparcia Danii. Od tego czasu Ingeborga spędziła większość życia w klasztorze. Ingeborga przeżyła swojego męża, który zmarł w 1223.
