συνήθως οταν ειμαι χάλια πάω και την επισκέπτομαι,ειναι φορές που όταν νιώθο μόνος και να μην με καταλαβαίνει κανεις πάω και την επισκέπτομαι....και την νιώθο κοντά μου....είναι φορές που νομίζω πως θα ξυπνήσω και θα πάμε για βόλτα και παγωτό και θα κάνουμε τις βλακείες που συνηθίζαμε και οταν σκέφτομαι πως δεν ειναι πια διπλα μου με το ζόρι ανασαίνω νιώθο σαν να μην μπορώ να πάρω ανάσα και τα μάτια μου έτοιμα να δακρύσουν νιώθο ένα σφίξιμο λες και δεν μπορω να το χονέψω με το ζόρι καταπίνω όποτε το σκέφτομαι κάθε φορά γιατι ακομα και τωρα μου ειναι δύσκολο να το καταλάβω πως εχει φύγει εχει περάσει 1,5 χρόνο και ακόμα μου φένεται σαν χτες..... :(
~μα δεν φταιει κανεις,εγω φταιω για ολα που οταν συμβαινει κατι καλο χαμογελαω αν και δεν θα 'πρεπε γιατι μου κοβεται την χαρα, θα 'πρεπε να μεινω μονος και σε μενα να μιλαω και οταν μονος μου θα βρισκομαι και παλι, προχωροντας η καθησμενος σε ενα παγκακι οσο κι αν πονω δεν πεφτει δακρυ,δεν πεφτει δακρυ, σκουπιζω με τα δαχτυλα των ματιων μου την ακρη σε χρειαζομαι ακους? αυτο δεν το συνηθηζω, συνηθως οταν χωριζω νιωθω μονος και βριζω το εργο μου αφησα και σε περιμενα ακομα εκει για ανταλαγμα να μ'αγαπησεις τομισο απο οσο σ'αγαπησα αναμνησεις ομως κρατησα για να 'χω να θυμαμαι τις ωραιες μας στιγμες κι ας μην εισαι πια εδω ηταν ωραια που πιστεψα πως μ'αγαπησες,λυπαμαι, λυπαμαι για εγω ακομα Σ'αγαπω.~
βαρέθηκα με αυτό το θέμα,ας κάνει οτι θέλει.....αμα ελεγε ολα αυτα που λεει και τα εννοουσε τωρα δεν θα με χώριζε τουλαχιστον μπορουσε να μου τα πει απο κοντα η να βγουμε να μιλήσουμε οχι απο fb ειναι ανώριμα πράγματα αυτα.....τέσπα εγω ειμαι ο χαζός τις υπόθεσεις κανείς αλλος :3