AFFETMEK ÜZERİNE Affetmeyi başarabiliyorsanız eğer affedin. Ben kısmen başarabilenlerdenim. Birçok kişi bana kötülük yaptı. Aynı kötülüğü birçok kez yaptı. Ben sustum. Allah'tan bulsun dedim. Ama Allah'tan korkusu olmayanlara bu durum komik geliyordu. Hastalığımı, dış görünüşümü... yargıladılar. Affetmedim,affetmeyeceğim. Allah'ın adaleti o kadar yüce ki hiçbirinin yanına bırakmadı. Hepsi bir bir kendi başlarına geldi. Gözlerimin önünde. Hatırladıkça içimde nefret ateşi yanıyor. Ama bazen küçük bir iyiliğini gördüğümde ateş sönüyor. Sonra yine, sonra yine. Kısır döngü olarak devam ediyor. O küçücük iyilik kırıntısını gördüğümde belki bu sefer gerçekten pişmandır. Belki vazgeçmiştir kötülük yapmaktan diyorum ama maalesef ki yanılıyorum. Eğer gelgit yaşamadan, bir nefret ateşi yakıp bir söndürmeden tamamen affedebilseydim böyle üzülmeyecektim. Ama başaramıyorum. Affetmenin çok büyük bir erdem olduğunu düşünüyorum. O yüzden eğer başarabiliyorsanız affedin. Karşınızdaki kişi için değil, kendiniz için affedin..
Önceleri insanları kendimden çok düşünürdüm. Baktım bu durum o kişilerin zerre umrunda değil, vazgeçtim. Artık bencil bir insanım. Tebrik ederim başardınız. 👏👍
Derste telefonla konuşan, ders anlatmayıp uyuyan, öğrencileri aşağılayan, öğrenciler arasında ayrımcılık yapan, sınıfta öğrencisine masaj yaptıran, öğrenciye şiddet uygulayan, 2 kız öğrenciye taciz eden, etek giydikleri için erkek öğrencilerden onlara taciz etmesini isteyen, öğrencinin zekasıyla dalga geçen, kısaca kendini ögretmen sananlar gününüz kutlu olmasın!