Yani tek biri ön plana çıkmıyor ama en çok Yahya kemal beyatlının sessiz gemisini severim...Artık demir almak günü gelmişse zamandan, Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan. Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli, Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli. Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu! Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu! Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler; Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler. Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden, Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden
Abi benim göbişime bakacak halleri yok yani benden 3 metre önde selamlıyor 😂😂 biz erkekler yok göğüs kalça fizik diyor genekde e onlarda diyor doğal olarak her şey karşılıklı ben haklı görüyorum bir erkek olarak 😉
Bu kaçıncı sabah güneşini beklediğim Sonunu bilmediğim bir yol var gittiğim Kaybolduğum, yada vazgeçtiğim, Duracak bir han yok bu yolculukta Ve terkedilmiş bütün sevdalar Bana seni sorsalar, Sanki tükenecek tüm anlatılanlar Öyle yoruldum ki umut etmekten Ya sen demekten Ya yitip gitmekten Kaç satırımın izi kalacak hatıralarında Kaç sayfam anlatacak seni, Gözlerinin ufku boyadığı o anlar hani Ben mi görüyorum tek başıma Yoksa.. karanlık mı her yer ? Nasıl anlatırsın bir köre! Dünya ölmüş, İnsanlık son nefesinde.. Zehir olmuş hayaller Çocuk kahkahalarında kaldı masumiyet Neden kirlendi bu kadar ellerim Ben bir sen sevdim, Saçları toprak kokan Dudakları mühürlü Gözleri konuşkan.. Bu kaçıncı bahar uğurladığım, Bak hiç sen gibi değil toprak Seni sevmek gibi değil hiç bir hasret Yinede yoksun yollarımda Sensiz kayboldum, Ne çıkar; Zehir olsa dudaklarında...