Asla kızamandım birilerine, Asla kızamadım sana, Ne olduğunu anlayamadım yada Ağır geldi yalnızlık bana Nefret etmeyi iyi bilirim doğru, Hiç uzanmadı sana öfkelerim Yeterince ben vardım hatalarımda İncinmesine gerek kalmadı ki hatıralarımda Bir kaybedenim bende hayatta.. Lakin söyle kim kazanan olmuş ki acılarda, Büyümenin çok güzel olduğunu söylemeyin bana, Sadece alışmayı öğretti, Dayanmaksa sana.. Ben hep saklandım hayalkırıklıklarında Bilmem vazgeçmeye bahanemdi hazırda Merak etme daim uzakta bana mutluluk, Hayaller bahardı senle, Şimdiyse buz gibi karanlık ve soğuk...
Ben hep sıfırdım hayatta, Gidişin eksi yapamaz beni Sen varken bir şeyler ediyordum ya belki Sensizlikte yıkamaz beni Çok şeye göğüs gerdim şu hayatta, Sayamam sırtımdaki yaraları Yinede seviyordum ben seni Soramam ki kaybetmemin nedenlerini Ne çare var akan zamana, Bir yerlerine takılmışım hayatın, Bak son serzenişim sana.. Ben hep sıfırdım; Buda kaybedişimdi aşkına...
Bu yaşadığın olaylara hayat tarzına ve görüşüne göre değişir bence ne bir erkek ne bir kız ister sevdiği kişinin daha önce öyle duygular yaşamasını ilk olsun ister çünkü ama hayatın ne getireceğini bilemediğimizden bir yargılamada yapamayız bu konuda yakınımda örnekleri var ve gerçekten insanı ağlatacak dereceden..