Yorulduk haliyle...

Sevmekle, sevilmemekle bir derdim yok. Alıştım zaten. Benim derdim seviyormuş gibi yapanlarla. Bir onlara alışamadım.

Kişisel soru gelmiyor. Hep zıttırıvızzık soru

Ruhumun harabelerinde bir sevda çiçeği.
Boynu bükük yarından uzak, yakından ırak..

Ben mi

İkinci sorum.
Biriyle tanıştınız. Sizinle beraber konuştuğu bir çok kişi var. Ama size, sizin özel olduğunuzu söylüyor. Bu insanla sevgili, flört ve benzeri bir konumda iletişimde kalmak ister miydiniz?

Size bir soru.
Daha yeni tanıştığınız biri durduk yere gülerek fotoğraf atıyorsa amacı nedir?

İçinde bulunduğum ruh halini ben de bilmiyorum. Hiç mutlu değilim. Oturup ağlamaya bile mecalim yok. Dışarıdan bakınca gülen, eğlenen biri gibi duruyor olabilirim belki. Ama içimde ne fırtınalar dönüyor, ben bile bilmiyorum. Yoruldum kısacası. Hayattan, insanlardan. En çok da kendimden...

Kendimi her şeyden ve herkesten soyutladım. Kendi dünyamda yaşıyorum.