~
Sanırım biraz fazla aptalım. İster istemez beklenti ve umut içindeydim. İnsanların sözlerine kanmak cidden çok aptalca. Geçmişi geçmişte bırakamayıp kafanın bi köşesinde" bi gün olur belki" diye düşünmek aptalca. Senden her şeyini alıp giden insanı içten içe beklemek aptalca. Bunu yıllarca içinde kendine dahi itiraf edemeyip sürdürmek aptalca. Şimdi farkediyorum da aptal insanlardan ve aptalca olan tonla şeyden nefret edip aptalca davranmışım. Hata yapabilir her insan elbette ancak kendime saygımı ön planda tutatken bu kadar aptalca davranmam cidden çok aptalca xD ama olsun. Geç olsun güç olmasın. Saçmalıklardan ne zaman kurtulucam acaba ? Kendi hayatımı yeteri kadar önemseyemiyorum. Kendim için bir şeyler yapmak çok zor geliyor ve bu da çok aptalca. İçinde sıkışık olduğum ruh halinden çıkmam gerek. Ah be mami cidden çok üzülüyorum bize. Ama her şey hakettiğimiz şekilde olur her şey yoluna girer diye ümit ediyorum. Zaten ümit etmezsem tutunacak neyim kalır ki ? Öylesine yazıyorum buraya da. Bir yerlere yazıp dökmem gerek içimi. Final haftası ve son senemiz. Tüm dersleri verirsek üniversite biter. Ordan sonra kendi geleceğimizi kurma yolunda ilerleyeceğiz. Her şey hayal ettiğimiz gibi olmalı. Artık büyümelisin. Artık eski sen olamazsın. olmamalısın. Hiçbir şey eskisi gibi değilken sen nasıl eski sen olmak isteyebilirsin ki ? Dünya değişiyor. İnsanlar değişiyor. Her şey değişiyor. Artık lütfen her şeyi geç. Durma olduğun yerde. Gitmen gereken yer tam olarak karşında. Dümdüz ilerlemelisin. Hiçbir şey için kızmıyorum sana. Sadece devam et. Her şeyi elde edeceğiz ve günü geldiğinde sadece dönüp güleceğiz. Bunu klişe buluyoruz ama bu zamana dek ne klişe varsa gördük yaşadık. Bunu da yaşamalıyız. Seni çok seviyorum mami. Lütfen kendine iyi bak. Artık geçmişten tamamen kurtulma vakti. Burası da dahil tüm geçmişimi geride bırakma vaktim geldi. Güzel anılar ve dostluklar biriktirdim. Sağlıcakla kalın güzel insanlar ^-^ buradan bir Lelouch geçti. ALL HAIL LELOUCH !
