həyat hələ də gözəldir, sevə biləcəyim bütün bu kiçik hissələr. Heç vaxt edəcəyim işdə yaxşı olmaqdan başqa böyük bir şey istəməmişəm. Buna bir məsuliyyət kimi baxıram, işləmək hələ çox dəyərlidir. yenə də mənasız hiss olunur. Əks təqdirdə, fəsillərin dəyişdiyini, buludları görmək, 80-90-cı illəri təsəvvür etmək, ilk çağ mədəniyyətlərini təsəvvür etmək, kainatın kənarını, mikro dünyadan makro dünyaya dəyişən cisimləri, görüntülər hələ də çox təsir edici və etmək üçün kifayətdir narahatlığım azaldı. Lakin, ölümümü həyatımdan üstün deyiləm, mövcud olandan yox olmağı üstün tuturam, bunun ayrı bir dərd olduğunu düşünürəm. Bilmirəm niyə yox olmaq mənim üçün hələ də bu qədər cəlbedicidir. Həqiqətən bir şeyə əminəm ki, öldürə bilmədiyi / öldürə bilməyəcəyi üçün canlı bir varlıq olmaq istəmirəm. bütün narahatlığımın müsbət tərəfi budur. Daha çoxunu görə bildiyimiz üçün daha bədbəxtik? Bu vəziyyətdə, mövcud olduğunu bilmək ən yaxşısıdır, ancaq baxmaq deyil.

View more