Witaj, Kath! Wierzę w ideał. Jednak nie taki, który może dorównać każdemu, bo takich po prostu nie ma.
Myślę, że jeśli bym tylko chciała i dążyła do tego za wszelką cenę, byłabym idealna. Może i nie dla osób trzecich, może i inni by tego nie docenili. Ale to nic. Ważne jest to, by podobać się sobie. Kiedy masz świadomość tego, że idealnie czujesz się tym, kim jesteś, nic innego się nie liczy.
W sumie, to i tak każdy jest ideałem. Przecież nie da się podrobić danej osoby tak po prostu i to jest cudowne. Nie trzeba się zmieniać niewiadomo jak. Nieważne, jaki masz kolor oczu, włosów, jak lubisz wyglądać... Po prostu jesteś idealna lub idealny. Niezależnie od tego, co mówią inny.
Kiedy dążysz do ideału, bądź tym, kim chcesz być. Przestań utożsamiać się z kimś, kogo chcą zobaczyć w Tobie inni.
Mam siłę i będę dążyła do własnego ideału. Ktoś mi niedawno powiedział, że mimo wszystkich wad jestem perfekcyjną sobą. Uwierzyłam w to, lecz potem zaczęłam wypierać przez beznadziejne słowa innych ludzi. Czas coś zmienić. Mam w sobie wystarczająco siły, by pokochać siebie i będę się o to starać. Zostanę własnym ideałem.

---

****
@princess_of_her_fairytale - teraz odpowiadam tylko tutaj.

View more

Witaj Aleksandro!
Myślę, że powrót do tego nienaruszonego stanu szczęścia to bardzo trudny i długi proces, przynajmniej ja tak to odczuwałam i jeszcze trochę odczuwam...
Czasami czuję się jak wazon.
Moje szczęście jest wazonem.
Wazonem, który wypadał ludziom z rąk. Kilka razy przetrwał, a jedyne, co lekko zaczęło go niszczyć to małe rysy. Niestety, nic nie jest wieczne, więc pewne uderzenie doprowadziło wazon do rozbicia się. Próbował się naprawić, lecz wszystko na nic... Nie nadawał się on już do dalszego użytku, najłatwiej byłoby go wyrzucić...
Znaleźli się jednak ludzie, którzy na to nie pozwolili. Uznali, że wazon wcale nie był taki zły i warto by było spróbować go posklejać. Tak też zrobili. Zaczęli szukać odpowiedniego kleju, aby naprawić kruchy w tym momencie wazon. Dużo czasu im to zajęło. Musieli szukać każdego małego kawałeczka. Później, wszystko zaczęło iść o trochę łatwiej.
Chociaż wazon był już sklejony, rysy pozostały. I pozostaną jeszcze przez dłuższy czas, przynajmniej dopóki klej nie wyschnie.
Moje szczęście takie jest. Trudno było do niego wrócić, jednak jest w miarę w porządku. Wszystko zaczyna się układać. Powoli, ale i tak...

---

***
@princess_of_her_fairytale - teraz odpowiadam tylko tutaj.

View more

Niektóre znajomości. Julio, czy zauważyłaś, że niektórzy - świadomie lub nie - wprowadzają nas w największe kompleksy? Zadawanie sobie pytań, czy jest się kimś wystarczająco dobrym. Czasami wystarczy jedno zdanie czy słowo, by sprawić, że pewna siebie osoba przestaje taka być i staje się kimś zupełnie innym. Dusza niszczy się, a wszystko przez ciągłe zastanawianie się, co robi nie tak?
Wiesz? Trochę tak się czuję. Kiedy w końcu stanęłam na nogi i potrzebowałam słów typu: "wszystko ci się ułoży", otrzymałam tylko przestrogę. Przestrogę przed ludźmi, przed światem. Powinnam się nie wychylać, pozostać w swojej małej skorupie, bo inaczej wszystko skończy się tak jak poprzednio. Na samym początku wyśmiałam ten niedorzeczny pomysł. Przecież nie wszyscy są 'tacy'. Jednak... Jednak potem coś pękło.
Znowu zaczęłam zastanawiać się nad tym, co robię nie tak. Poczułam się tak... źle. Niedoceniona, bezwartościowa. Poczułam się jak totalne nic, a wszystko przez kilka słów. Zabolały mnie, lekko mówiąc. I prawda jest taka, że były prawdziwe, bo chyba znowu mi nie wychodzi, znowu jest ktoś lepszy. 'Ktoś'. To tak cholernie boli, wiedzieć, że nie jest się wystarczająco dobrą osobą...
Ta świadomość wyniszcza mi duszę.
Bo przez długi, naprawdę długi czas wmawiałam sobie, że jestem w porządku. Wmawiałam sobie, że można mnie polubić, bo jednak nie jestem taka zła. Zaczęłam w to wierzyć...
Z tym, że to jest okłamywanie samej siebie. Jestem chodzącą porażką, która może walczyć i walczyć, ale i tak nic jej nie wyjdzie.
Tak późno to zauważyłam...

View more

Witaj Euphorio! Myślę, że zdrada jest najgorszym upokorzeniem dla zakochanej osoby. Jednym z tych największych upokorzeń, na pewno. Uznajemy za nią jakiekolwiek zbliżenie się naszej połówki do drugiej osoby. Czy myślenie o kimś, będąc w związku można uznać za zdradę?
Moje myśli okropnie mieszają się, jeśli chodzi o odpowiedź na to pytanie. W sumie, to dosyć długo nad tym myślałam i nie potrafiłam znaleźć żadnych argumentów "za" i "przeciw". Doszłam jednak do wniosku, że może i nie jest to zdradą. Tak jak wcześniej już napisałam, za zdradę uznałabym zbliżenie się ukochanego do innej kobiety. Czym więc byłoby dla mnie jego myślenie o innej?
Nie czułabym się z tym dobrze, zapewne jak każda inna dziewczyna. Uważam, że takie zachowanie jest nie w porządku. Euphorio, skoro z kimś jesteśmy, oznacza to, że go kochamy, prawda? Kiedy kogoś kochamy, wystarczy nam tylko i wyłącznie ta osoba. Nikt inny się nie liczy.
Dlatego też myślę, że taki związek jest wprost bezsensu. Być z kimś, myśląc o zupełnie innej osobie. W takiej relacji nie ma żadnej miłości. Chyba, że tylko tej jednostronnej, co jest najgorsze...

View more

Półszaleńcu! Śmierć jest taka skomplikowana. Taka niezrozumiała. Najczęściej zabiera nam ludzi, którzy wprost kochają życie. Cieszą się każdą chwilą, nikomu nie czynią żadnej krzywdy. Mimo to, dosięga ich to, co najgorsze - szybka śmierć. Jednak ci, którzy narzekają i ~ m a r z ą ~ o śmierci, zostają naprawdę długo. Wydaje mi się, że gdyby Śmierć była prawdziwą kobietą, siedziałaby ona tuż przed ludźmi i śmiała się im prosto w twarz.
Nie staram się zasugerować, że to źle, iż ludzie, którzy chcą przedwcześnie umrzeć nie umierają. To dobrze, bardzo dobrze. Lecz uważam, że niesprawiedliwością losu jest uśmiercanie tych, którzy życie kochają i przede wszystkim chcą żyć.
Zastanawiam się nad Twoim pytaniem. Czy da się umrzeć w porę? Wydaje mi się, że tak. Uważam, że w porę umiera człowiek, który przeżył już swój spory kawałek życia. Taki, który staje na granicy życia i śmierci z myślą o tym, że zdążył kochać i być szczęśliwy. Taki, którego spotkało nie tylko to, co złe, ale i dobry. Taki ktoś, kto czuje, że był całym sobą i jest to po prostu jego czas.
Na każdego nadchodzi jego czas. Niestety.

View more