Ten ask w sumie wymarł...
Zarówno jego użytkowniczka, jak i jej obserwujący...
̶P̶e̶w̶n̶i̶e̶,̶ ̶d̶l̶a̶t̶e̶g̶o̶ ̶ż̶e̶ ̶j̶e̶s̶t̶e̶m̶ ̶n̶u̶d̶n̶y̶m̶ ̶s̶t̶w̶o̶r̶z̶e̶n̶i̶e̶m̶ ̶b̶e̶z̶ ̶ż̶y̶c̶i̶a̶.
Spójrzmy prawdzie w oczy ten ask ma... grubo ponad rok, o ile nie zbliża się dużymi krokami drugi. W momencie jego założenia byłam no.. bardzo dziecinna..
Wiele jest na nim odpowiedzi, które nie mają sensu, a żeby doszukać się czegoś konkretnego o mnie, czy czegokolwiek "inteligentniejszego" trzeba się chyba naprawdę wysilić..
Więc...
To pytanie wykorzystam na "autoreklamę". Założyłam nowego aska, ponieważ nie chce mi się bawić w segregację. Ten niech pozostanie "aktywny".
Mam różne kaprysy i czasem może mi się zechcieć wrócić do tego :')
Nowy ask: @LifeError_rp
Pewnie będę pojawiać się tam.. um... jak mi się zachcę, czyli raz na pół roku, ale patrzymy na pozytywy - nie będzie spamu!
̶T̶y̶ ̶i̶ ̶o̶p̶t̶y̶m̶i̶z̶m̶?̶
Tia..
Swoją drogą często przez to chce mi się ryczeć ostatnio:

---

https://www.youtube.com/watch?v=7pR-PeeRYVc&t=170s

View more

@cocietoobchodzi5678 - Julia, Foczka czy też Krecik, bądź Karpik.
Mały zboczeniec. Aspołeczna pesymistka. Cicha, nieśmiała osoba, która unika ludzi (niekiedy i znajomych). Nie przed każdym się otwiera. Jest wrażliwa, emocjonalna, ktoś mógłby powiedzieć, że delikatna, jednak nie do końca mógłby mieć rację. Niskie jest niebezpieczne... szczególnie, gdy ma przy sobie kij... I jest Julką...
W dobrze znanym jej towarzystwie jest przede wszystkim dzika - dzika Barbie z buszu najlepiej ją opisuje. Poza tym energiczna, rozgadana, dzieli się każdym pomysłem (głównie tymi najgłupszymi) i nie ma dla niej wtedy chyba rzeczy niemożliwych (jak np. powiedzenie Qu, że pisałyśmy gawendę z gwałtem zbiorowym). Wykopywanie przyjaciółek to jest to XD <3
Kocha czerń, książki, rysowanie (co kiedyś można było zobaczyć na jej asku), rock i metal oraz Black Veil Brides.
"Czasami człowiek sądzi, że ujrzał już dno studni ludzkiej głupoty, ale spotyka kogoś, dzięki komu dowiaduje się, że ta studnia nie ma dna" XDD <3
,,Śmiech jest oznaką życia.- Wzruszam ramionami, starając się, żeby to brzmiało obojętnie.- Do tej pory tak naprawdę nie żyłam.”
@Lili_Creatlin - Lili, Wikuś, Ciura... Tak można by wymieniać. Szczera, pogodna, towarzyska, chociaż trochę nieśmiała. Jej nastawienie do życia jest raczej optymistyczne, przez co jej towarzystwo tym bardziej jest podnoszące na duchu. Potrafi mnie zawsze pocieszyć i odciągnąć od głupich/złych myśli (no... prawie zawsze). Zarówno jak Julka i ja, nie posiada mózgu, a musk, z którego już tak wszystko się ulatnia, że przerodził się w próżnię. Pewna siebie, kieruje się "swoimi instynktami" oraz nie idzie w parze z modą.
Ma talent plastyczny oraz (przynajmniej jak dla mnie) myślenie humanisty.
"Prawdziwy przyjaciel to ktoś, kto widzi smutek w Twoich oczach, podczas, gdy cała reszta wierzy w uśmiech na ustach"
@YusiaXDD - Yui, Gabi, Spanielek. Nie lubi poznawać nowych ludzi, za to chętnie próbuje nowych rzeczy... ( ͡° ͜ʖ ͡°) Ciężko ją nazwać osobą spokojną... Maniak anime oraz osu oraz słodyczo-żerca. Jeśli chcesz się nacieszyć żelkami to nie mów jej, że jesteś w ich posiadaniu. I pamiętajcie - ona nie żyje, tylko istnieje.
"A teraz prędko, zanim dotrze do nas, że to bezsensu!"
@Paula11252001 - Lisek, optymistka. Pogodna. Inteligenta (ktoś musi myśleć). Obie jesteśmy nieśmiałe prawie na jednym poziomie, co bywa uciążliwe, gdy trzeba coś załatwić ("Ja się odezwałam tam, teraz twoja kolej"). "Agresywna" - często ma ochotę mnie zabić... zupełnie bez powodu... zupełnie.. Dużo czyta. Biol-chem forever <3
[Limit:<]
"Przyjaciółki to takie dwie idiotki, których nikt nie rozumie... A one rozumieją się nawet bez słów!"
Do wszystkich pewnie mogłabym też dać... "Kim jest przyjaciel? To drugie ja".
Do każdej z tych osób mam wielkie zaufanie. Wiem, że mogę im coś powiedzieć, a to nie wyjdzie gdzieś dalej. Uważam, że nasza przyjaźń może trwać jeszcze dłuuugo, o ile nie całe życie (ktoś może powiedzieć, że jestem naiwna...pewnie tak)

View more

Nie da się zapomnieć... Wspomnienia zawsze zostają z nami i atakują nas, gdy się tego najmniej spodziewamy.
Jak to mówią: "Czas leczy rany", choć nie każde.
Czasem mam wrażenie, że z czasem tylko bardziej cierpię... Niekiedy wciąż zadaje sobie pytanie - Gdzie popełniłam błąd? Co zrobiłam nie tak?
Conajwyżej ból po stracie może z czasem się zmniejszyć, ale nie sądzę, żeby mógł całkiem zniknąć.
Wspomnienia po osobie, na której nam zależało zawsze zostają i będą do nas wracać. Nie da się od nich całkiem uwolnić.
Do mnie wciąż wracają.. Czasem dalej zadają mi ból.. A najgorzej, gdy ta osoba lub osoby wracają do mnie w formie snów.
Można próbować sobie wmawiać, że tej osoby się nienawidzi, bo zadała nam zbyt wiele bólu. Może w czasie da się w to uwierzyć, ale to jak oszukiwanie samego siebie. Wcale nie pomaga... :')
Chociaż jestem tylko głupim dzieckiem, mentalnym gimbusem, więc co mogę wiedzieć o życiu?
W każdym razie nawet gdyby istniał jakiś sposób pewnie bym z niego nie skorzystała.
Nie chciałabym całkiem pozbyć się tego bólu..
Nie chciałabym zapomnieć o nim.. Nich... Każdy z nich chyba wniósł coś do mojego życia..

---

"Trudno zapomnieć o kimś, kto dał ci tak dużo do zapamiętania."

---

"Pamięć jest straszliwa. Człowiek może o czymś zapomnieć - ona nie. Po prostu odkłada rzeczy do odpowiednich przegródek. Przechowuje dla ciebie różne sprawy albo je przed tobą skrywa - i kiedy chce, to ci to przypomina. Wydaje ci się, że jesteś panem swojej pamięci, ale to odwrotnie - pamięć jest twoim panem. "

View more