Прежде всего, вам нужно иметь одну важную вещь: причину.
W dzisiejszym świecie bardzo łatwo zgubić samego siebie. Ciężko jest żyć pośród egoizmu, nienawiści, dążenia do pozornej przyjemności. Niewielu umie szczęśliwie żyć, napotykając owe wartości na swojej drodze. Wtedy ludzie często gubią to, co najważniejsze. Zapominają, co było dla nich najważniejsze. Czasami nawet sami zaczynają zachowywać się podobnie. Najlepiej zapobiec temu, trzymając się swoich, wyznaczonych dróg, które sami zaplanowaliśmy. Nie dać się porwać wszystkiemu, co jest kreowane przez świat. Nie wszystko musi być dla nas dobre.
Mając na myśli uczucia, nie można mówić o jakichś konkretnych zasadach dotyczących ludzi, których się nimi obdarza. Osoby, które darzę sympatią, są od siebie bardzo różne i w każdej z nich ujęło mnie coś innego. Ważne jest to, abym czuła się dobrze w jej towarzystwie. Reszta mnie nie interesuje.
Oczywiście. Myślę, że każdy z nas miewa takie chwile w swoim życiu. Ostatnio bardzo często mam takie chwile. Zastanawiam się nad tym, co mogłabym zrobić, aby wyszło lepiej niż w rzeczywistości. Czasami mam też tak, że zamiast pomyśleć nad czymś bardziej dokładnie i zastanowić się nad tym, jakie konsekwencje poniosą moje czyny to od razu coś robię, co niekoniecznie uważam później za stosowne. W dodatku, gdy pójdzie coś źle to strasznie tego żałuję. W takich momentach mam ochotę cofnąć czas i zrobić wszystko od nowa. Jednak nie jest to możliwe.
Każdy z nas nosi jakieś w sobie. Nie ma ludzi, którzy nie baliby się czegoś. Może nie wszystkie są nietypowe. Wszystko zależy od punktu widzenia. Można powiedzieć, że mam lekką fobię społeczną. Boję się przebywać sama, gdy jest ciemno, nie mówiąc już o zasypianiu. Nie lubię jeździć windą. Piwnice również mnie przerażają, zwłaszcza w blokach. Sama nie wiem dlaczego. Tak już mam.
Cierpieniem nazywam coś, co mnie umacnia. Człowiek cierpiący z czasem przyzwyczaja się do tego cierpienia, co jest złe, bo wtedy robi się słaby i zależny od innych. Ten, który walczy z cierpieniem, staje się silny i bardziej odporny na ból. Jest powodem do przelania uczuć na papier i stworzenia czegoś niesamowitego. Najwspanialsze dzieła powstają pod wpływem bólu i cierpienia. Pobudza jej wrażliwość. Jednocześnie jest czymś strasznym, okropnym i bolesnym. Potrafi doszczętnie zniszczyć jednostkę. Mimo, że nie należy do najprzyjemniejszych uczuć to ono pozwala poznawać wartości niektórych rzeczy.
Ułatwiają życie niejednemu, ale nie są najważniejsze. Nie można kupić za nie szczęścia czy miłości. Rodzina i przyjaciele są dla mnie bardziej cenni niż pieniądze. Jest mi niezmiernie smutno, że niewielka garstka ludzi kieruje się tym w życiu. Większość ludzi byłoby gotów za nie kraść i zabijać, ale nie warto. Każdy pieniądz w końcu się kończy, a wszystko to, co najważniejsze jest bezcenne.
W pełni zgadzam się z tym. Nic nie jest wieczne. Często myślimy, że tak nie jest, nie dopuszczając do siebie myśli, że może być inaczej. W przyszłości wszystko się zmieni. Przyzwyczajamy się nadmiernie do obecnej rzeczywistości. Oczywiste jest to, że trudno przestawić się z dobrego na gorsze. Jednak nie powinniśmy traktować wszystkiego jako nasze własne, lecz potrafić pogodzić się z tym, co należy do innych. Kiedyś wszystko w końcu się kończy, nawet jeśli się o to dba i pielęgnuje.
Uczucie, że ktoś znajduje się w moim pokoju, chociaż nikogo oprócz mnie w nim nie ma. Ponadto przeraża obecność problemu, z którym obecnie nie mogę sobie poradzić i na ten moment nie mogę zrobić z nim nic konkretnego.
Z natury jestem człowiekiem o dobrym sercu. Lubię obdarowywać innych różnymi drobiazgami. Czy to materialnie czy nie. Przeważnie są to ludzie, którzy są dla mnie naprawdę ważni. Hojność to naprawdę dobra cecha. W sumie to jest ona jedną z tych, które cenię najbardziej, mimo że nie jest ona najważniejsza. Wychodzę z założenia, że im bardziej się dzielisz, tym więcej radości mnożysz.
