Aklıma ergenken yaptığım saçma sapan şeylerden dolayı utanç duymak. Ama iyi yanından bakacak olursak da bunlardan ders alarak da elimden geldiğince kendimi geliştirmeye çalıştım. Hala da çalışıyorum tabi ama daha olgun bir insan olmak içinde daha kırk fırın ekmek yemem lazım.
İkisi de aslında. Gelecekle ilgili kaygım olduğu için oluruna bıraktım hayatı. Bu oluruna bırakmam tabi gelecekte benim için kötü sonuçları olacak muhtemelen.
Ya da abazan olmayan erkeklerin olduğu bir dünyaya. Hatta ve hatta kadınlara sanki tövbe haşa tanrıça gibi davrananların olmadığı bir dünya olması dileğiyle. (tamam, kadınlara özel davranın vs. ama n'olur suyunu da çıkarmayın)
aşk mı para mı?
Valla normalde aşk derdim ama yalnız kalacağım için para diyorum.