Jaka choroba..?
Ech
Chyba siedzi ona gdzieś w głębi mojej duszy...
Albo jest to choroba myśli, gdyż moi Drodzy jakos ostatnio zatracilam się w tym wszystkim.
Stało mi się obojętne to, ze ktoś mnie nie lubi, a nawet z taką osobą przestałam już dawno gadać.
Nie interesuje mnie już to, co mam na sobie, a w każdym razie nie tak bardzo jak kiedyś.
W dodatku zaczęłam systematycznie odrabiać pracę domową z matematyki, CO jest już w ogóle nowością w moim zyciu!
No i moje licealne życie stało się tylko jego namiastką, bo tak naprawdę jedynych ludzi jakich wgl spotykam to osoby ze szkoły i te, jadące ze mną autobusem.
Tak naprawdę to nie wychodzę za czesto na dwor, no chyba ze do pobliskiego sklepu..
W zasadzie rzadko mnie można znaleźć na facebook'u.
Nijak nie można się ze mną dogadać.
A przyjaciele dzwonią już tylko wtedy gdy czegoś chcą i nie jest to prośbą typu "pomóż mi",ale słowa typu "pożycz, daj.." i wszystko oparte na szkole, nauce...
Tak naprawdę rzadko co znam znajomych moich przyjaciół, bo stałam się aspoleczna.
Wszystko jest mi juz tak obojetne, ze w zasadzie czekam na coś, tylko jeszcze nie wiem na co.
Owszem, mam ochotę na święta.
Mam ochotę na sylwestra.
Mam ochotę na ferie, później kolejne święta i wakacje...
To chyba jak każdy.
Jednak myślę, ze te wolne dni niczego w moim życiu nie zmienią.
A wręcz jeszcze bardziej utwierdzę sie w przekonaniu, ze tkwię w miejscu, przesiadujac w domu, będąc nietowarzyska i ... tyle.

View more