Jaki kolor przeważa w Twojej szafie?
W tym roku moja szafa zakwitła w wielokolorowe kwiaty. Pojawiło się też trochę nowych kolorów, które wcześniej zastępowane były głównie czernią i szarością.
💐🌸💮🏵️🌹🥀🌺🌻🌼🌷
💐🌸💮🏵️🌹🥀🌺🌻🌼🌷
❤️ Likes
show all
Latest answers from 》I can't remember I lived《
Ile kalorii może mieć zupa warzywna?
Myślę, że to niemalże ostatnia rzecz, której kalorie powinny się liczyć. Zupa to w końcu głównie woda i warzywa, dlatego uważam, że nie należy się przejmować tymi kaloriami, a jeśli chodzi o wliczenie jej do bilansu, to zależy od warzyw, konsystencji, tłuszczu itp. więc nie umiem na to pytanie odpowiedzieć. Poza tym sama nie liczę kalorii, więc nie mam w tym obycia.
Zapraszam na mój Instagram @relentlessdesireofhappiness
Zapraszam na mój Instagram @relentlessdesireofhappiness
Życzę Ci miłego wieczoru bądź dnia.
Hej wszystkim!
Długo zbierałam się do napisania tego. Nie będę ukrywać, że Ask nie jest już dla mnie taki sam. Przez lata, które tutaj jestem, naprawdę wiele wyniosłam. To tutaj zaczęłam odkrywać siebie. Ludzie spotkani na Asku pomagali mi w tym. Jakkolwiek głupio to brzmi, anonimowość pozwalała mi być sobą.To właśnie tutaj zobaczyłam różnicę, której do dziś nie mogę zrozumieć. Nie ma tu moich danych, zdjęć - jestem czystą kartą. Zdążyłam dostrzec, że osoby, które znam w rzeczywistości potrafią uważać, że „jestem” wartościową osobą. „Jestem”, bo jestem anonimowa i ten szczegół potrafił sprawić, że będąc tą samą osobą, jestem przeciwnie postrzegana.
Dawno temu zamknęłam wszystko za sobą i postanowiłam skończyć pisanie, ale przez cały czas kiedy mnie tutaj nie było(1,5 roku), czegoś mi brakowało. Nie odpowiadam na wszystkie pytania. Przepraszam, ale nie chcę robić czegoś wbrew sobie i wypowiadać się na tematy zbyt kontrowersyjne, oceniające kogoś itp. Niektóre pytania są wielowątkowe. Przyznam, że boję się tych pytań, bo nie chcę pominąć tego co ważne, ale też nie chcę odpowiadać tylko powierzchownie.
Chciałam z Wami poruszyć temat mojej aktywności. Jakiś czas temu podałam Wam mój e-mail i wiem, że często macie dużo pytań, które fajnie byłoby przekazać także większej ilości osób. Jeśli, ktoś od dawna mnie obserwuje, to na pewno wie, że powstał mój Instagram, ale nie zdążyło się na nim wiele pojawić. Możecie znaleźć go pod moją starą nazwą, ale nie pamiętam hasła i wątpię w przywrócenie go. Chcę założyć nowe konto, na którym będę dużo bardziej aktywna niż tutaj, chociażby z racji wielu możliwości, których nie oferuje mi Ask. Często bardzo chciałabym się z Wami czymś podzielić, ale Ask nie pozwala na swobodne posty, a samozadawanie pytań jest dla mnie po prostu głupie.
Na pewno wstawię nazwę na moim Askowym profilu. Zdaję sobie sprawę, że wielu z Was już tam nie będzie, ale nie chcę robić niczego na siłę, a Ask po prostu przestał mi się podobać.
Chciałabym, aby ten Instagram był odzwierciedleniem tego, kim tak naprawdę jestem. Na pewno będę pokazywać więcej i dzielić się z Wami moim życiem. Na pewno też nie będzie miało to tylko Askowego charakteru, ponieważ nie chcę się ograniczać. W moim życiu pojawiło się trochę zmian i jak się pewnie domyślacie, stąd ta decyzja.Najbliższe osoby radziły mi założenie konta, żeby dodawać własne zdjęcia i wpisy. Postanowiłam więc to połączyć!
Mocno przepraszam za długi bełkot, w którym się gubię przez ograniczone pole tekstowe. Dziękuję za uwagę tym, którzy zdołali dobrnąć do końca wpisu. Dajcie znać, co myślicie przez zadawanie pytań. Nie będę odpowiadała, ale na pewno przeczytam wszystkie. Z wielką chęcią, odwiedzę także Wasze profile i na pewno coś po sobie zostawię ;) Napiszcie mi swoje nazwy.
Zostanę jednak na Asku na pewno jeszcze przez jakiś czas i obiecuję nie odejść kolejny raz bez słowa. Miłej nocy!
Długo zbierałam się do napisania tego. Nie będę ukrywać, że Ask nie jest już dla mnie taki sam. Przez lata, które tutaj jestem, naprawdę wiele wyniosłam. To tutaj zaczęłam odkrywać siebie. Ludzie spotkani na Asku pomagali mi w tym. Jakkolwiek głupio to brzmi, anonimowość pozwalała mi być sobą.To właśnie tutaj zobaczyłam różnicę, której do dziś nie mogę zrozumieć. Nie ma tu moich danych, zdjęć - jestem czystą kartą. Zdążyłam dostrzec, że osoby, które znam w rzeczywistości potrafią uważać, że „jestem” wartościową osobą. „Jestem”, bo jestem anonimowa i ten szczegół potrafił sprawić, że będąc tą samą osobą, jestem przeciwnie postrzegana.
Dawno temu zamknęłam wszystko za sobą i postanowiłam skończyć pisanie, ale przez cały czas kiedy mnie tutaj nie było(1,5 roku), czegoś mi brakowało. Nie odpowiadam na wszystkie pytania. Przepraszam, ale nie chcę robić czegoś wbrew sobie i wypowiadać się na tematy zbyt kontrowersyjne, oceniające kogoś itp. Niektóre pytania są wielowątkowe. Przyznam, że boję się tych pytań, bo nie chcę pominąć tego co ważne, ale też nie chcę odpowiadać tylko powierzchownie.
Chciałam z Wami poruszyć temat mojej aktywności. Jakiś czas temu podałam Wam mój e-mail i wiem, że często macie dużo pytań, które fajnie byłoby przekazać także większej ilości osób. Jeśli, ktoś od dawna mnie obserwuje, to na pewno wie, że powstał mój Instagram, ale nie zdążyło się na nim wiele pojawić. Możecie znaleźć go pod moją starą nazwą, ale nie pamiętam hasła i wątpię w przywrócenie go. Chcę założyć nowe konto, na którym będę dużo bardziej aktywna niż tutaj, chociażby z racji wielu możliwości, których nie oferuje mi Ask. Często bardzo chciałabym się z Wami czymś podzielić, ale Ask nie pozwala na swobodne posty, a samozadawanie pytań jest dla mnie po prostu głupie.
Na pewno wstawię nazwę na moim Askowym profilu. Zdaję sobie sprawę, że wielu z Was już tam nie będzie, ale nie chcę robić niczego na siłę, a Ask po prostu przestał mi się podobać.
Chciałabym, aby ten Instagram był odzwierciedleniem tego, kim tak naprawdę jestem. Na pewno będę pokazywać więcej i dzielić się z Wami moim życiem. Na pewno też nie będzie miało to tylko Askowego charakteru, ponieważ nie chcę się ograniczać. W moim życiu pojawiło się trochę zmian i jak się pewnie domyślacie, stąd ta decyzja.Najbliższe osoby radziły mi założenie konta, żeby dodawać własne zdjęcia i wpisy. Postanowiłam więc to połączyć!
Mocno przepraszam za długi bełkot, w którym się gubię przez ograniczone pole tekstowe. Dziękuję za uwagę tym, którzy zdołali dobrnąć do końca wpisu. Dajcie znać, co myślicie przez zadawanie pytań. Nie będę odpowiadała, ale na pewno przeczytam wszystkie. Z wielką chęcią, odwiedzę także Wasze profile i na pewno coś po sobie zostawię ;) Napiszcie mi swoje nazwy.
Zostanę jednak na Asku na pewno jeszcze przez jakiś czas i obiecuję nie odejść kolejny raz bez słowa. Miłej nocy!
Za czym krzyczy Twoja tęsknota? Czy jest coś za czym tęsknisz?
Tęsknota to ból niesamowity. Zwłaszcza, gdy już nie ma się na co czekać.🍁
Psycholodzy twierdzą, że nie da się kogoś przestać kochać. Albo tej osoby nigdy nie kochałaś, albo będziesz na zawsze kochać. Uwazasz ze to prawda?
Zdecydowanie zgadzam się z tym stwierdzeniem. Natomiast to, że się kogoś nie kochało nie znaczy, że nam na tej osobie nie zależało i nie da się przejść obok takich osób bez sentymentu. 🦋
Przyznaj się, o czym teraz marzysz? ??
Każdego roku media pokazują wyidealizowany świat przygotowujący się na Boże Narodzenie. Ja także nastawiam się w ten sposób. Cieszą mnie świąteczne reklamy w telewizji, mikołajowe banery na ulicach, kolorowe światełka i ozdoby, które kupujemy tylko po to, by przez resztę roku leżały schowane w kartonie.
Zamiast miłej rodzinnej atmosfery pojawia się natomiast bieganie w przygotowaniach do świąt, kłótnie z tym związane i wiele obowiązków, które robimy czasem nawet bez większego sensu. Przynajmniej u mnie w domu tak jest. Zwraca się uwagę na rzeczy, które mogłyby mieć znaczenie nieistotne, natomiast pomija się samą przyczynę tego zachowania.
Ludzie obchodzą święta na tle religijnym, bądź po prostu taka tradycja. Ot tak, nikt nikomu nie broni.
Co roku jednak jestem rozczarowana przebiegiem tych ,, uroczystości", ponieważ się mają w sobie tej magii, która powoduje radość. Grudzień dla mnie to tylko czas stresu, kłótni i sprzątania jak na wizytę sanepidu. Mieszkanie z osobą obsesyjnie chorą na punkcie porządku nie jest łatwe na co dzień. Jednak w czasie bożonarodzeniowym człowiek wysiada psychicznie, bo przecież nie od pracy, ale od ciągłej krytyki, której wtedy jest więcej niż zazwyczaj.
Układanie szklanek czy dywanu odmierzając centymetrem doprowadza mnie do istnego szału. Żadna z czynności nie ma i tak znaczenia. W każdy inny dzień roku robi się to dokładnie tak samo. Wszystko po to by i tak nie miał kto nawet tego docenić. Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego ile nerwów kosztuje kogoś czas, który powinien być najlepszym okresem w roku.
Życzę Wam wszystkim zdrowych, radosnych i rodzinnych świąt spędzonych w miłej atmosferze🎄🎁
Zamiast miłej rodzinnej atmosfery pojawia się natomiast bieganie w przygotowaniach do świąt, kłótnie z tym związane i wiele obowiązków, które robimy czasem nawet bez większego sensu. Przynajmniej u mnie w domu tak jest. Zwraca się uwagę na rzeczy, które mogłyby mieć znaczenie nieistotne, natomiast pomija się samą przyczynę tego zachowania.
Ludzie obchodzą święta na tle religijnym, bądź po prostu taka tradycja. Ot tak, nikt nikomu nie broni.
Co roku jednak jestem rozczarowana przebiegiem tych ,, uroczystości", ponieważ się mają w sobie tej magii, która powoduje radość. Grudzień dla mnie to tylko czas stresu, kłótni i sprzątania jak na wizytę sanepidu. Mieszkanie z osobą obsesyjnie chorą na punkcie porządku nie jest łatwe na co dzień. Jednak w czasie bożonarodzeniowym człowiek wysiada psychicznie, bo przecież nie od pracy, ale od ciągłej krytyki, której wtedy jest więcej niż zazwyczaj.
Układanie szklanek czy dywanu odmierzając centymetrem doprowadza mnie do istnego szału. Żadna z czynności nie ma i tak znaczenia. W każdy inny dzień roku robi się to dokładnie tak samo. Wszystko po to by i tak nie miał kto nawet tego docenić. Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego ile nerwów kosztuje kogoś czas, który powinien być najlepszym okresem w roku.
Życzę Wam wszystkim zdrowych, radosnych i rodzinnych świąt spędzonych w miłej atmosferze🎄🎁
Czym jest nadzieja po stracie według Ciebie?
Nadzieja zawsze jest dobrym krokiem w nową odsłonę przyszłości 🥀
Nie czujesz strachu przy wyrazaniu wlasnego zdania?
Nie mam problemu powiedzieć co uważam na jakiś temat, jeśli ktoś mnie o to zapyta. Nie zawsze jednak odpowiedzi na Asku wyrażają 100% tego, co powiedziałabym w rozmowie prosto w oczy z tego względu, że niektóre szczegóły na podstawie których bym odwołała się do jakiegoś tematu, mogłyby pomóc zidentyfikować mnie.
Chcę jak najdłużej pozostać anonimowa a wiem, że z ilością obserwujących zwiększa się szansa, że na mój profil trafi osoba, która nie powinna wiedzieć zbyt wiele, wobec czego moje odpowiedzi są takie, abym przed nikim nie musiała kryć się z własnym zdaniem.
Chcę jak najdłużej pozostać anonimowa a wiem, że z ilością obserwujących zwiększa się szansa, że na mój profil trafi osoba, która nie powinna wiedzieć zbyt wiele, wobec czego moje odpowiedzi są takie, abym przed nikim nie musiała kryć się z własnym zdaniem.
Czy jesteś osobą, która mogłaby z przyjemnością spędzić czas w towarzystwie nieznajomego, popijając cappuccino i wymieniając się opowieściami o życiu? ☕☕
Bardzo ciekawe pytanie😊
Myślę, że z wielką przyjemnością spotkałabym się z osobą, która również na poważnie potraktowałaby to spotkanie.
To zarazem niezręczne ale i niesamowite spotkać się z kimś zupełnie obcym i prowadzić rozmowę, jakby wcześniej znało się tą osobę.
I nie chodzi tu o to by wymieniać się doświadczeniem i przeżytymi wydarzeniami, ale o znalezienie swojego wewnętrznego odbicia w drugim człowieku.
Myślę, że z wielką przyjemnością spotkałabym się z osobą, która również na poważnie potraktowałaby to spotkanie.
To zarazem niezręczne ale i niesamowite spotkać się z kimś zupełnie obcym i prowadzić rozmowę, jakby wcześniej znało się tą osobę.
I nie chodzi tu o to by wymieniać się doświadczeniem i przeżytymi wydarzeniami, ale o znalezienie swojego wewnętrznego odbicia w drugim człowieku.
Czym jest dla Ciebie przyjaźń? Jaki powinien być przyjaciel? Masz dużo przyjaciół? Co skłoniłoby Cię do zerwania z kimś przyjaźni?
Przyjaźń to pokonywanie bariery próby za każdym razem skuteczniej i mocniej. Czasem lepiej mieć kogoś dalej i widywać rzadko, niż na miejscu, a żeby był szczery.
Mając na miejscu, wszystko się zakleszcza. Czy się ma wspólnych znajomych, czy się razem pracuje, czy po prostu mieszka po sąsiedzku. Ludzie plotkują i i nawet nieświadomie będą to robić, mówiąc to o tym, to o tamtym.
Takie znajomości nie zawsze, ale często się psują. Chociażby w pracy zawsze będzie pewnego rodzaju rywalizacja, bez względu czy to na niższym czy wyższym stopniu kariery. Nigdy nie będzie tak, że wszyscy będą sobie równi, nawet jeśli jest to to samo stanowisko. Zawsze będzie ktoś lepszy i ktoś gorszy, biorąc pod uwagę wszystkie możliwe aspekty. Myślę, że samorealizacja dla wielu jest ważniejsza niż znajomości. Ten ''gorszy'' zawsze będzie chciał być ''lepszy, ale ten ''lepszy'' nie będzie chciał być ''gorszy''. Taki wyścig pomiędzy niczym a samorealizacją jest swego rodzaju konfliktem. Podświadomie widzimy w kimś rywala, pomimo, że to nasz dobry znajomy/znajoma. Wspólne środowisko nie ma pozytywnego wpływu na relacje koleżeńskie, co jest spowodowane za dużą ilością czasu spędzanego razem. Sama zdążyłam się przekonać, że wbrew pozorom, rozłąka ma więcej zalet niż ciągłe widywanie się.
Nie mówię tu o związkach partnerskich, bo tych relacji nie da się w ten sposób kategoryzować. Miłość tego typu polega na bliskości i wpieraniu się także w codziennych sytuacjach.
Budowanie przyjaźni tylko z tego, co się ma pod ręką może się okazać tylko tymczasowe. Nie można ufać każdemu człowiekowi, który wykazuje do nas przyjazny stosunek. Odległość w kilometrach czy czasie jest ogromną próbą. Ja osobiście mając możliwość jeszcze raz przeżyć dotychczasowe sytuacje, zrezygnowałabym z tymczasowych bliskich relacji. Nie na rzecz czegoś lub kogoś. Po prostu doświadczenie z ludźmi nie zawsze wpływa na nas pozytywnie. Jeśli ktoś jest na wyciągnięcie ręki i nie przeszedł z nami żadnej próby, to na jakiej podstawie możemy tej osobie zaufać?
Ludzie są bardzo różni i nie można każdego ujednolicać, ale z doświadczenia wiem, że większość żyje własnymi korzyściami i ciężko o ''prawdziwą" osobę. Dlatego też nie warto wierzyć w dobro każdego człowieka, bo nie każdy umie go w sobie ujawnić.
Dom zbudowany z materiałów, które mamy pod ręką, nie będzie tak solidnym domem, jak ten, na którego budowę poświęcamy dużo czasu, by zdobyć najlepsze materiały.
To właśnie ten solidny dom budujemy, tworząc relacje międzyludzkie i zniszczyć może go jedynie nieszczęśliwy wypadek losu i wybijający ostatnią godzinę nasz wewnętrzny zegar.
Mając na miejscu, wszystko się zakleszcza. Czy się ma wspólnych znajomych, czy się razem pracuje, czy po prostu mieszka po sąsiedzku. Ludzie plotkują i i nawet nieświadomie będą to robić, mówiąc to o tym, to o tamtym.
Takie znajomości nie zawsze, ale często się psują. Chociażby w pracy zawsze będzie pewnego rodzaju rywalizacja, bez względu czy to na niższym czy wyższym stopniu kariery. Nigdy nie będzie tak, że wszyscy będą sobie równi, nawet jeśli jest to to samo stanowisko. Zawsze będzie ktoś lepszy i ktoś gorszy, biorąc pod uwagę wszystkie możliwe aspekty. Myślę, że samorealizacja dla wielu jest ważniejsza niż znajomości. Ten ''gorszy'' zawsze będzie chciał być ''lepszy, ale ten ''lepszy'' nie będzie chciał być ''gorszy''. Taki wyścig pomiędzy niczym a samorealizacją jest swego rodzaju konfliktem. Podświadomie widzimy w kimś rywala, pomimo, że to nasz dobry znajomy/znajoma. Wspólne środowisko nie ma pozytywnego wpływu na relacje koleżeńskie, co jest spowodowane za dużą ilością czasu spędzanego razem. Sama zdążyłam się przekonać, że wbrew pozorom, rozłąka ma więcej zalet niż ciągłe widywanie się.
Nie mówię tu o związkach partnerskich, bo tych relacji nie da się w ten sposób kategoryzować. Miłość tego typu polega na bliskości i wpieraniu się także w codziennych sytuacjach.
Budowanie przyjaźni tylko z tego, co się ma pod ręką może się okazać tylko tymczasowe. Nie można ufać każdemu człowiekowi, który wykazuje do nas przyjazny stosunek. Odległość w kilometrach czy czasie jest ogromną próbą. Ja osobiście mając możliwość jeszcze raz przeżyć dotychczasowe sytuacje, zrezygnowałabym z tymczasowych bliskich relacji. Nie na rzecz czegoś lub kogoś. Po prostu doświadczenie z ludźmi nie zawsze wpływa na nas pozytywnie. Jeśli ktoś jest na wyciągnięcie ręki i nie przeszedł z nami żadnej próby, to na jakiej podstawie możemy tej osobie zaufać?
Ludzie są bardzo różni i nie można każdego ujednolicać, ale z doświadczenia wiem, że większość żyje własnymi korzyściami i ciężko o ''prawdziwą" osobę. Dlatego też nie warto wierzyć w dobro każdego człowieka, bo nie każdy umie go w sobie ujawnić.
Dom zbudowany z materiałów, które mamy pod ręką, nie będzie tak solidnym domem, jak ten, na którego budowę poświęcamy dużo czasu, by zdobyć najlepsze materiały.
To właśnie ten solidny dom budujemy, tworząc relacje międzyludzkie i zniszczyć może go jedynie nieszczęśliwy wypadek losu i wybijający ostatnią godzinę nasz wewnętrzny zegar.
Wolisz styl elegancki styl ubioru czy raczej sportowy?
W tej kwestii mogę się dwuznacznie wypowiedzieć.
Kiedyś bardzo lubiłam styl sportowy i nie ma co się kryć z tym, że praktycznie zawsze chodziłam ubrana w ten właśnie sposób.
Od pewnego czasu coś się we mnie zmieniło, uwielbiam chodzić w eleganckich ubraniach, dobrze wyszykowanych dodatkach i biżuterii, co nie znaczy, że wcześniej tego nie robiłam.
Zmieniłam mój codzienny outfit na bardziej przyzwoity. Zazwyczaj stawiałam na wygodę, nie na wygląd zewnętrzny, co też nie oznacza, że byłam zaniedbana. Od zawsze lubiłam ubierać się w sukienki, miałam w szafie wiele torebek i eleganckich koszul, ale nie ubierałam tego na codzienne wyjścia.
Może jestem wybredna, ale ciężko znaleźć mi ubranie, które zdecyduję się zakupić i nosić. To jeden z głównych powodów mojego wcześniejszego stylu. Domyślać się można, że w domu mój wybór wciąż pozostaje przy wygodzie😊
Kiedyś bardzo lubiłam styl sportowy i nie ma co się kryć z tym, że praktycznie zawsze chodziłam ubrana w ten właśnie sposób.
Od pewnego czasu coś się we mnie zmieniło, uwielbiam chodzić w eleganckich ubraniach, dobrze wyszykowanych dodatkach i biżuterii, co nie znaczy, że wcześniej tego nie robiłam.
Zmieniłam mój codzienny outfit na bardziej przyzwoity. Zazwyczaj stawiałam na wygodę, nie na wygląd zewnętrzny, co też nie oznacza, że byłam zaniedbana. Od zawsze lubiłam ubierać się w sukienki, miałam w szafie wiele torebek i eleganckich koszul, ale nie ubierałam tego na codzienne wyjścia.
Może jestem wybredna, ale ciężko znaleźć mi ubranie, które zdecyduję się zakupić i nosić. To jeden z głównych powodów mojego wcześniejszego stylu. Domyślać się można, że w domu mój wybór wciąż pozostaje przy wygodzie😊