Hayat bir yerden sonra değişir meleğim. Kanatlarını kendin sökersin tırnaklarınla. İnsanlara güvenmemeyi öğrenirsin, yalnızlaşmayı kalabalıkla. Öyle çok acıtırlar ki , öyle hırpalarlar ki. Hem vedalara alışırsın, hem yalan sözlere. Gözyaşları eskisi gibi korkutmaz seni, kirlenirsin. Hayat öyle değişir ki , uzaktan izlersin. İnancını yitirirsin meleğim. Bu hayat insandan inancını çalar. İnsanlar kalbini yumruklarıyla sertleştirir. Çok büyürsün , kanatlarına da inancın kalmaz. İyi olduğun inancın da yağmalanır gecelerce, sevmezler. Sevgiyi hak ettiğine de inanamazsın, kanatların gibi. Kanatlarına dokunmasınlar diye, kendin sökersin . Büyürsün, kirlenirsin.