Gdyby można było zmienić się w słodycze, co wybierzesz?
Czekoladkę!
Liked by:
Nika
Anka
Kociaaak ;3
dominikapolom
czarna_officjal
❤️ Likes
show all
Latest answers from MroczneZuo
Czy gwałt boli bardziej niż zwykły seks?
Odpowiedź jest całkowicie logiczna.
Gwałt boli bardziej niż zwykły seks. Jest tak dlatego, ponieważ podczas gwałtu obrażenia nie dosięgają jedynie naszego ciała, ale również i psychiki.
Osoba, która pragnie obcowania płciowego z drugą stroną nie może czuć się po stosunku w tak bardzo negatywny sposób, jak ktoś, kto tego całkowicie nie chce. Nawet jeśli doświadczenie to nie będzie dla niej przyjemne, będzie miała jedynie myśli takie jak "zrobiłam to z niewłaściwą osobą" czy "to jeszcze nie była na to pora", lecz czyn wynika z jej własnego zaangażowania i chęci wyrażonej przez nią, nie ma więc elementu całkowicie niechcianego współżycia.
Gwałt polega na tym, że jedna ze stron nie wyraża zgody na kopulację, a co za tym idzie później czuje się poszkodowana, co w ogóle nie dziwi. Zamiast w pewien sposób "dzielić się" stosunkiem, on zostaje jej "skradnięty", brutalnie odebrany przez obcą *lub nie obcą, ale na pewno niepożądaną*, niechcianą osobę. Osoba zgwałcona może czuć się w pewien sposób zbrukana, nie może otrząsnąć się po tym, jak zostało podważone jej człowieczeństwo, ponieważ została potraktowana nie jak człowiek, a jako narzędzie służące wyładowaniu chuci, zaspokojeniu się agresora. Co gorsze, w przypadku kobiety po gwałcie może pozostać coś więcej - dziecko, co generuje kolejne problemy natury moralnej i niszczy psychikę kobiety. Czy pozbyć się dziecka poprzez aborcję, czy pozostawić je przy życiu jako jednocześnie okropną pamiątkę tragicznego wydarzenia?
Najgorsze jest to, że kilkukrotnie widziałam na internecie dzieci, które pragną gwałtu nie wiedząc chyba, jakie to ma skutki w przyszłości. Dzieci te są podjarane filmikami z internetu, produkcjami, w których gwałciciel wydaje się atrakcyjny, pragną "miłości", której nie mają z racji swojego położenia i wieku. Widząc takie deklaracje czasami sama nie wiem, czy to możliwe, by były one takie bezmyślne.
Gwałt boli bardziej niż zwykły seks. Jest tak dlatego, ponieważ podczas gwałtu obrażenia nie dosięgają jedynie naszego ciała, ale również i psychiki.
Osoba, która pragnie obcowania płciowego z drugą stroną nie może czuć się po stosunku w tak bardzo negatywny sposób, jak ktoś, kto tego całkowicie nie chce. Nawet jeśli doświadczenie to nie będzie dla niej przyjemne, będzie miała jedynie myśli takie jak "zrobiłam to z niewłaściwą osobą" czy "to jeszcze nie była na to pora", lecz czyn wynika z jej własnego zaangażowania i chęci wyrażonej przez nią, nie ma więc elementu całkowicie niechcianego współżycia.
Gwałt polega na tym, że jedna ze stron nie wyraża zgody na kopulację, a co za tym idzie później czuje się poszkodowana, co w ogóle nie dziwi. Zamiast w pewien sposób "dzielić się" stosunkiem, on zostaje jej "skradnięty", brutalnie odebrany przez obcą *lub nie obcą, ale na pewno niepożądaną*, niechcianą osobę. Osoba zgwałcona może czuć się w pewien sposób zbrukana, nie może otrząsnąć się po tym, jak zostało podważone jej człowieczeństwo, ponieważ została potraktowana nie jak człowiek, a jako narzędzie służące wyładowaniu chuci, zaspokojeniu się agresora. Co gorsze, w przypadku kobiety po gwałcie może pozostać coś więcej - dziecko, co generuje kolejne problemy natury moralnej i niszczy psychikę kobiety. Czy pozbyć się dziecka poprzez aborcję, czy pozostawić je przy życiu jako jednocześnie okropną pamiątkę tragicznego wydarzenia?
Najgorsze jest to, że kilkukrotnie widziałam na internecie dzieci, które pragną gwałtu nie wiedząc chyba, jakie to ma skutki w przyszłości. Dzieci te są podjarane filmikami z internetu, produkcjami, w których gwałciciel wydaje się atrakcyjny, pragną "miłości", której nie mają z racji swojego położenia i wieku. Widząc takie deklaracje czasami sama nie wiem, czy to możliwe, by były one takie bezmyślne.
Co lub kto motywuje Cię do wstania z łóżka rano?
Daisenpai.
Ma super outfit, mimo tego że taki prosty.
Nie mogę umrzeć póki czekam na rewolucję. (´｡• ω •｡`) ♡
Ma super outfit, mimo tego że taki prosty.
Nie mogę umrzeć póki czekam na rewolucję. (´｡• ω •｡`) ♡
Nienawidzę cię :)
Czy wierzysz w przeznaczenie? Jakie jest Twoje?
Przeznaczeniem każdego człowieka jest jego śmierć, która jest nieunikniona i spotyka wszystkich, niezależnie od jakichkolwiek czynników. Wszystkim innym poza śmiercią kierują ludzie i to oni, sami bądź sobie nawzajem, kreują rzecz zwaną "przeznaczeniem". Kształtowanie "przeznaczenia" życiowego, czyli po prostu przyszłości i działania w niej na rzecz innych bądź rzecz własną, zależy zaś od szeregu czynników będących pełnych zależności i wzajemnych powiązań, więc można też powiedzieć, że przeznaczeniem człowieka jest po prostu bycie w maszynie społecznej - każde jego działanie w końcu w jakiś, nawet niemal niezauważalny sposób wpłynie na rzeczywistość go otaczającą.
Wrzucę tańcujące panie niezwiązane z tematem, które znajdowały się na obrazie wiszącym w pokoju babci mojej koleżanki. Później ten obraz został chyba sprzedany i tańcujące panie tańcują teraz u kogoś innego. A przeznaczeniem tego obrazu był zysk i zdobycie pieniążków za jego kupno przez wykonawcę kopii, chociaż może przy okazji troszkę się pobawił z malowaniem. Albo w ogóle nie było to ręcznie malowane lecz wszystko wykonane było fabrycznie w wielu wielu kopiach, maszynowo. Choć przeznaczenie obrazu nadal się nie zmienia nawet w takim wypadku.
Wrzucę tańcujące panie niezwiązane z tematem, które znajdowały się na obrazie wiszącym w pokoju babci mojej koleżanki. Później ten obraz został chyba sprzedany i tańcujące panie tańcują teraz u kogoś innego. A przeznaczeniem tego obrazu był zysk i zdobycie pieniążków za jego kupno przez wykonawcę kopii, chociaż może przy okazji troszkę się pobawił z malowaniem. Albo w ogóle nie było to ręcznie malowane lecz wszystko wykonane było fabrycznie w wielu wielu kopiach, maszynowo. Choć przeznaczenie obrazu nadal się nie zmienia nawet w takim wypadku.
Opowiedz o swoim pierwszym koncercie. Nieważne, czy ta opowieść zawiera wstydliwe elementy – posłuchajmy jej.
Dobrze, opowiem tę bardzo dziwną historię.
Przez bardzo długi czas mogłam szczycić się pewnym osiągnięciem, mianowicie nie byłam na żadnym koncercie czy imprezie dla nastolatków, co całkowicie dopełniało mą alienacje. Jednak dwa tygodnie temu zostałam wyciągnięta na konwent mangi i anime, Magnificon VII *choć nie jestem pewna, czy na pewno 7*.
W planie zabawy był również koncert Miki Kobayashi, o który również zahaczyłyśmy ze znajomymi.
https://www.youtube.com/watch?v=rNo0EhDhpBE
To taka pani która śpiewa w chińskich bajkach, na przykład w Shingeki no Kyojin, Nanatsu no Taizai i Kill la Kill.
Oczywiście było pewne opóźnienie, bo miało zacząć się o 19, a nic nie działo się do 19:30, ale to nie jest ważne w tej historii.
Mika kazała wszystkim podejść pod scenę, więc my również to zrobiłyśmy. Otaku wokół stali z dziwnymi minami nie ruszając się, było to dość dziwne, ale to dopiero początek. Gdy Mika zaczęła śpiewać, wszyscy wyjęli telefony i trzymając je w górze nagrywali ją w ogóle się nie poruszając i mając na twarzach poker face'y. Nie wiedziałyśmy jak się zachować, ponieważ wszyscy zachowywali się chyba nie w taki sposób, w jaki powinni na koncercie. Mika sama nie wiedziała co ma zrobić i głupio się czuła, było po niej to widać. Ludzie stali prosto i nagrywali ją niczym jakieś zjawisko naturalne przez cały czas, a my skołowane oddaliłyśmy się na miejsca siedzące i zaczęłyśmy to komentować. Później wokalistka wymyśliła, że każe ludziom śpiewać i machać rękami, więc zaczęli to robić, ale wyglądało to bardzo sztucznie.
Być może problem leżał tu w ludziach, ponieważ wokół sceny zgromadziły się no-liferowskie mangozjeby, nie mam pojęcia. Wyszło bardzo niezręcznie i dziwne, no i oczywiście pod sceną było tak głośno, że bałam się, że się przewrócę. Czułam drżenie we wnętrzu swojego ciała, i to było bardzo nieprzyjemne i straszne uczucie, bałam się, że moje organy pękną.
Nie mam więc pozytywnych doświadczeń z koncertami i raczej chętnie nie wybiorę się na następny - najprawdopodobniej gdy się znajdę, to również całkowicie przez przypadek.
Nie polecam.
Przez bardzo długi czas mogłam szczycić się pewnym osiągnięciem, mianowicie nie byłam na żadnym koncercie czy imprezie dla nastolatków, co całkowicie dopełniało mą alienacje. Jednak dwa tygodnie temu zostałam wyciągnięta na konwent mangi i anime, Magnificon VII *choć nie jestem pewna, czy na pewno 7*.
W planie zabawy był również koncert Miki Kobayashi, o który również zahaczyłyśmy ze znajomymi.
https://www.youtube.com/watch?v=rNo0EhDhpBE
To taka pani która śpiewa w chińskich bajkach, na przykład w Shingeki no Kyojin, Nanatsu no Taizai i Kill la Kill.
Oczywiście było pewne opóźnienie, bo miało zacząć się o 19, a nic nie działo się do 19:30, ale to nie jest ważne w tej historii.
Mika kazała wszystkim podejść pod scenę, więc my również to zrobiłyśmy. Otaku wokół stali z dziwnymi minami nie ruszając się, było to dość dziwne, ale to dopiero początek. Gdy Mika zaczęła śpiewać, wszyscy wyjęli telefony i trzymając je w górze nagrywali ją w ogóle się nie poruszając i mając na twarzach poker face'y. Nie wiedziałyśmy jak się zachować, ponieważ wszyscy zachowywali się chyba nie w taki sposób, w jaki powinni na koncercie. Mika sama nie wiedziała co ma zrobić i głupio się czuła, było po niej to widać. Ludzie stali prosto i nagrywali ją niczym jakieś zjawisko naturalne przez cały czas, a my skołowane oddaliłyśmy się na miejsca siedzące i zaczęłyśmy to komentować. Później wokalistka wymyśliła, że każe ludziom śpiewać i machać rękami, więc zaczęli to robić, ale wyglądało to bardzo sztucznie.
Być może problem leżał tu w ludziach, ponieważ wokół sceny zgromadziły się no-liferowskie mangozjeby, nie mam pojęcia. Wyszło bardzo niezręcznie i dziwne, no i oczywiście pod sceną było tak głośno, że bałam się, że się przewrócę. Czułam drżenie we wnętrzu swojego ciała, i to było bardzo nieprzyjemne i straszne uczucie, bałam się, że moje organy pękną.
Nie mam więc pozytywnych doświadczeń z koncertami i raczej chętnie nie wybiorę się na następny - najprawdopodobniej gdy się znajdę, to również całkowicie przez przypadek.
Nie polecam.
Nazwij trzy rzeczy, które Twoim zdaniem nie powinny istnieć na świecie.
Tak bardzo krótko i zwięźle w jak najkrótszej formie? To jest trudne, ponieważ takich rzeczy jest bardzo dużo. Strasznie ciężko wymienić tak niewiele.
Ale powiedzmy że:
Religia jako siła kontrolująca ludzi i niszcząca społeczeństwa. W dzisiejszym świecie nie spełnia już swojej "dobrej" roli integracji, którą spełniała niegdyś.
Wyzysk człowieka przez człowieka, który generuje nierówności społeczne i sprawia, że jedna część ludzkości żeruje na warstwie wykorzystywanej.
Albo po prostu sam człowiek, który prawdopodobnie w swą naturę ma wpisane te wszystkie złe cechy które znamy i które generują wszelkie zło na świecie. Choć możliwe że poprzez kształcenie jednostki od samego początku w restrykcyjnie kontrolowanych warunkach dałoby się je wyplenić i stworzyć obywatela doskonałego. Ach och, tak ciekawie, jak będzie wyglądać świat przyszłości.
Ogólnie ciężko w jedynie trzech punktach wyróżnić to, co nie powinno istnieć w świecie, ale istnieje.
Pierwsza z tych rzeczy prawdopodobnie powoli przestanie w nim istnieć, pozbycie się drugiej ma szansę realizacji w odległej przyszłości bądź po bardzo mocnych przejściach cywilizacyjnych takich jak III wojna światowa, a trzecia jest skazana na zagładę, ponieważ niemożliwym jest, by ludzkość istniała na zawsze.
Ale powiedzmy że:
Religia jako siła kontrolująca ludzi i niszcząca społeczeństwa. W dzisiejszym świecie nie spełnia już swojej "dobrej" roli integracji, którą spełniała niegdyś.
Wyzysk człowieka przez człowieka, który generuje nierówności społeczne i sprawia, że jedna część ludzkości żeruje na warstwie wykorzystywanej.
Albo po prostu sam człowiek, który prawdopodobnie w swą naturę ma wpisane te wszystkie złe cechy które znamy i które generują wszelkie zło na świecie. Choć możliwe że poprzez kształcenie jednostki od samego początku w restrykcyjnie kontrolowanych warunkach dałoby się je wyplenić i stworzyć obywatela doskonałego. Ach och, tak ciekawie, jak będzie wyglądać świat przyszłości.
Ogólnie ciężko w jedynie trzech punktach wyróżnić to, co nie powinno istnieć w świecie, ale istnieje.
Pierwsza z tych rzeczy prawdopodobnie powoli przestanie w nim istnieć, pozbycie się drugiej ma szansę realizacji w odległej przyszłości bądź po bardzo mocnych przejściach cywilizacyjnych takich jak III wojna światowa, a trzecia jest skazana na zagładę, ponieważ niemożliwym jest, by ludzkość istniała na zawsze.
Jaka piosenka podnosi Cię na duchu? Wstaw ten klip!
Bardzo różnie. To wygląda tak, że ja najczęściej słucham piosenek, które pochodzą z anime wychodzących w bieżącym sezonie. W tej chwili pewnie będzie to to z Kyoukai no Rinne.
https://www.youtube.com/watch?v=ChfQ7iqyOnA
https://www.youtube.com/watch?v=ChfQ7iqyOnA
Dlaczego ludzie zakładają instagram?
Myślę, że robią to po prostu dla zabawy, z nudów. Również częstym powodem jest na pewno to, że większość ich rówieśników *mamy na myśli dzieci, bo wydaje mi się jednak, że większą częścią tej społeczności będą ludzie niedojrzali* też posiada instagram, a one nie chcą być gorsze.
Instagram ma bardzo ciekawe działanie, które podoba się dzieciom. Dzięki niemu mogą one ukazywać siebie, kreować fikcyjny obraz własnej osoby, w który później zapatrują się ze ślinotokiem i są szczęśliwe z tego, że inne dzieci patrzą na nie, dają serduszka i zapraszają na własne profile, będące dokładnie takimi samymi.
Instagram daje swobodę w realizacji własnej pychy, narcyzmu, chęci bycia w centrum uwagi, więc ludzie bardzo chętnie to wykorzystują. Są szczęśliwi będąc na ustach innych, im więcej serduszek znajduje się przy ich zdjęciach, tym większy prestiż osiągają.
Kogoś jeszcze śmieszy mój stosunek do rzeczywistości, czy tylko ja odbieram go jako coś, co jest zabawne?
Nie? To wrzucę jeszcze coś dziwnego.
Instagram ma bardzo ciekawe działanie, które podoba się dzieciom. Dzięki niemu mogą one ukazywać siebie, kreować fikcyjny obraz własnej osoby, w który później zapatrują się ze ślinotokiem i są szczęśliwe z tego, że inne dzieci patrzą na nie, dają serduszka i zapraszają na własne profile, będące dokładnie takimi samymi.
Instagram daje swobodę w realizacji własnej pychy, narcyzmu, chęci bycia w centrum uwagi, więc ludzie bardzo chętnie to wykorzystują. Są szczęśliwi będąc na ustach innych, im więcej serduszek znajduje się przy ich zdjęciach, tym większy prestiż osiągają.
Kogoś jeszcze śmieszy mój stosunek do rzeczywistości, czy tylko ja odbieram go jako coś, co jest zabawne?
Nie? To wrzucę jeszcze coś dziwnego.
Wstaw swoje najbardziej ulubione zdjęcie na Instagramie lub Facebooku
Chyba jestem głupia, ponieważ nie potrafię odnaleźć sensu pytania.
Wypiszę kilka możliwych interpretacji i później wybiorę najprostszą do wykonania.
- Czy mam wstawić swoje ulubione zdjęcie, które ogólnie istnieje w świecie, na któryś z tych serwisów?
- Czy mam wrzucić moje ulubione SWOJE zdjęcie, które kiedykolwiek zrobiłam, na któryś z tych serwisów?
- Czy mam dodać zdjęcie na stronę ask.fm, które pochodzi z mojego konta na facebooku? (Instagramu nie posiadam.)
- Czy mam dodać zdjecie do tego pytania funkcją dodaj obraz, które ostatnio mi w jakiś sposób zapadło w pamięć, a pochodzi z jakiejś strony w serwisie facebook?
Nadal nie mogę tego rozgryźć, ale wybiorę ostatnią opcję. Znajdę jakieś fajne zdjęcie, które ściągnęłam bezpośrednio z facebooka, i dodam je tutaj. Ciężko się zdecydować, bo mam dwa fajne.
Będę propagandowa, bo nie chce mi się szczególnie szukać jakichś obrazków, a jako że musi on pochodzić z facebooka, mam ograniczone pole popisu. Przy okazji dowiem się czegoś ciekawego w poszukiwaniu informacji dotyczących obrazka.
Ostatecznie więc wrzucam kadr z książki dla dzieci z lat osiemdziesiątych. Chociaż być może jest to samodzielny obrazek, bądź okładka zbioru opowieści - bukwy układają się w napis "Ilicz i dzieci.", a pod spodem jest zaznaczone wydawnictwo "Dziecięca literatura." Wrzucam go dlatego, że Lenin wygląda wystrzałowo. Przedstawiany jest jako bardzo miły pan dla wszystkich sowieckich dzieci. Bardzo lubię zimowe zabawy i ogólnie tą porę roku, dlatego zwróciłam uwagę na ten obrazek. Ładny kolor ma również papier i czcionka. Dzieci widocznie są szczęśliwe, w końcu mogą pojeździć na sankach z wiecznie żywym przywódcą rewolucji. A dziewczynka stojąca obok niego spogląda w czytelnika wzrokiem typu " WŁADIMIR JEST TYLKO MÓJ, WYGRAŁAM Z TOBĄ, MIERNOTO, JA STOJĘ OBOK NIEGO I NIKT MI GO NIE ODBIERZE!"
Jest to książka dla dzieci wydana w ZSRR, choć tu nikt nie ma raczej żadnych wątpliwości. Lenin obecny był w tekstach dla młodego pokolenia w wiadomym celu, miało to służyć może nie do edukacji, a bardziej do przyzwyczajania ludzi do wizerunku tego człowieka, pokazywania go z jak najlepszej strony, by zaskarbić sobie ich sympatię. Pewnie często działało to w drugą stronę, bo wszystko przesycone było propagandą. Chociaż też na pewno dzieci nauczyły się wielu rzeczy dzięki takim książkom, w to nie wątpię.
Lubię obrazki z książek dla dzieci sprzed kilkudziesięciu lat, mają swój własny, odrębny klimat. Zwłaszcza te sowieckie, ten klimacik również jest bardzo fajny. Polecam serdecznie, jeden z moich ulubionych powiedzmy nurtów wieku dwudziestego. Dlatego lajkuje fajne stronki, które wrzucają takie obrazki. B)
Wywiązałam się z obowiązku odpowiedzi na to pytanie. Proszę bardzo, automatyczny robocie wysyłający pytania do nas wszystkich każdego dnia. Oto właśnie moja odpowiedź. Czy jest wystarczająca?
Wypiszę kilka możliwych interpretacji i później wybiorę najprostszą do wykonania.
- Czy mam wstawić swoje ulubione zdjęcie, które ogólnie istnieje w świecie, na któryś z tych serwisów?
- Czy mam wrzucić moje ulubione SWOJE zdjęcie, które kiedykolwiek zrobiłam, na któryś z tych serwisów?
- Czy mam dodać zdjęcie na stronę ask.fm, które pochodzi z mojego konta na facebooku? (Instagramu nie posiadam.)
- Czy mam dodać zdjecie do tego pytania funkcją dodaj obraz, które ostatnio mi w jakiś sposób zapadło w pamięć, a pochodzi z jakiejś strony w serwisie facebook?
Nadal nie mogę tego rozgryźć, ale wybiorę ostatnią opcję. Znajdę jakieś fajne zdjęcie, które ściągnęłam bezpośrednio z facebooka, i dodam je tutaj. Ciężko się zdecydować, bo mam dwa fajne.
Będę propagandowa, bo nie chce mi się szczególnie szukać jakichś obrazków, a jako że musi on pochodzić z facebooka, mam ograniczone pole popisu. Przy okazji dowiem się czegoś ciekawego w poszukiwaniu informacji dotyczących obrazka.
Ostatecznie więc wrzucam kadr z książki dla dzieci z lat osiemdziesiątych. Chociaż być może jest to samodzielny obrazek, bądź okładka zbioru opowieści - bukwy układają się w napis "Ilicz i dzieci.", a pod spodem jest zaznaczone wydawnictwo "Dziecięca literatura." Wrzucam go dlatego, że Lenin wygląda wystrzałowo. Przedstawiany jest jako bardzo miły pan dla wszystkich sowieckich dzieci. Bardzo lubię zimowe zabawy i ogólnie tą porę roku, dlatego zwróciłam uwagę na ten obrazek. Ładny kolor ma również papier i czcionka. Dzieci widocznie są szczęśliwe, w końcu mogą pojeździć na sankach z wiecznie żywym przywódcą rewolucji. A dziewczynka stojąca obok niego spogląda w czytelnika wzrokiem typu " WŁADIMIR JEST TYLKO MÓJ, WYGRAŁAM Z TOBĄ, MIERNOTO, JA STOJĘ OBOK NIEGO I NIKT MI GO NIE ODBIERZE!"
Jest to książka dla dzieci wydana w ZSRR, choć tu nikt nie ma raczej żadnych wątpliwości. Lenin obecny był w tekstach dla młodego pokolenia w wiadomym celu, miało to służyć może nie do edukacji, a bardziej do przyzwyczajania ludzi do wizerunku tego człowieka, pokazywania go z jak najlepszej strony, by zaskarbić sobie ich sympatię. Pewnie często działało to w drugą stronę, bo wszystko przesycone było propagandą. Chociaż też na pewno dzieci nauczyły się wielu rzeczy dzięki takim książkom, w to nie wątpię.
Lubię obrazki z książek dla dzieci sprzed kilkudziesięciu lat, mają swój własny, odrębny klimat. Zwłaszcza te sowieckie, ten klimacik również jest bardzo fajny. Polecam serdecznie, jeden z moich ulubionych powiedzmy nurtów wieku dwudziestego. Dlatego lajkuje fajne stronki, które wrzucają takie obrazki. B)
Wywiązałam się z obowiązku odpowiedzi na to pytanie. Proszę bardzo, automatyczny robocie wysyłający pytania do nas wszystkich każdego dnia. Oto właśnie moja odpowiedź. Czy jest wystarczająca?
Opisz swojego przyjaciela lub swoją przyjaciółkę w trzech słowach.
W trzech słowach? Trochę mało, kurde. I właściwie nie wiem, którą sobę mam opisać, więc spróbuję użyć takich ogółów, któe będą pasować do każdej osoby.
Chlebaczyca, wspólniczka, pieczareczka.
Chlebaczyca, wspólniczka, pieczareczka.
