Starzeję się, ale nie przeszkadza mi to. Lubię to co widzę w lustrze. Swoje odbicie. Gdzieniegdzie pojedyncze siwe włosy. To naprawdę wcześnie jak na mój wiek, nawet trzecia dekada na tej planecie mi jeszcze nie wybiła. Zmarszczek koło oczu też nie sposób pominąć. Może i to za wcześnie, ale coś mi mówi, że przez to proces będzie łagodny. Możliwe, że długi. Łagodny i stopniowy. W końcu to nadal ja, tylko starszy. Dlaczego miałbym chcieć to powstrzymać?
---------------------------------
Fotografia: Sanjeevan SatheesKumar

Czy chęć posiadania własnej przystani to tak wiele? Granice pazerności zdają się rosnąć w parze ze wszechświatem. Grzęźniemy w błotnych koleinach rozjechanych powozami utuczonych skurwysynów. Suną pośpiesznie, nie zważając na istotę swych akcji. To, co ma znacznie tonie w szerzącym się bagnie powierzchowności. Upadek. Tak ma wyglądać rozwój cywilizacji? To zła przesyłka dostarczona pod zły adres. Tylko gorzej będą mieli Ci, co przejmą ten bajzel po nas.
---------------------------------
Fotografia: Trent Reznor na Woodstock 1994

Dawno temu zainteresowałem się wyspą u południowego wybrzeża Półwyspu Arabskiego. Bardzo osobliwa kraina z niespotykanymi nigdzie indziej drzewami, krzewami i zwierzętami. To swoista enklawa oferująca tuziny wręcz bajecznych widoków dla odwiedzających ją podróżników. Wspaniale by było chłonąć te pejzaże własnymi oczyma. W tym roku w Szwajcarii przekonałem się, jak wyjątkowy krajobraz potrafi mnie głęboko poruszyć. I jak cholernie mi się to podobało.

---

A piszę o tym, bo dziś owa wyspa znów zawitała mi w głowie. Przyciągnęła ze sobą garść innych myśli, przytłoczonych obok niej.
---------------------------------
Fotografia: Andrew Svk
Sokotra, Jemen

Gdy słucham muzyki, często odwiedza mnie myśl, pozwalająca się rozmarzyć jak fantastycznie by było stworzyć coś, w czym setki osób znajdywałoby ukojenie. Muzyka dla mnie to imponujące, nigdy niewyczerpane źródło pasji. Podobnie ze wspaniałą literaturą, jak i przełomową kinematografią. Ich twórcy na zawsze wpisali się w karty historii, na zawsze będą w sercach osób, które znalazły dla nich miejsce. Czy to muzyka Chopina lub Nirvany, czy to film Kubricka lub Coppoli, czy to książka Christie lub Tolkiena. Wszystkie te dzieła, raz nadano im życie, a trwają i inspirują do dzisiaj. Dla mnie to cholernie blisko nieśmiertelności.
---------------------------------
Fotografia: Getty Images

---

Wrak japońskiego transportowca
Guadalcanal, Wyspy Salomona

No ja. Znowu ja.
Nadchodzą duszne letnie noce.
Znów zaskoczą mnie pojedyncze głosy zaspanych ptaków trenujących przed porannym występem.
Zaskoczy mnie zdumiewająco już niebieskie niebo i jego pełzające barwy, które trwają tylko chwilę.
Na palcach wślizgnę się do łóżka z nadzieją na szybki sen.
Będę kładł się, licząc na pobudkę w kolejny ciepły dzień.

Zauroczenie. Przedziwna rzecz.

---

Targnęła mną, nie dając chwili na przygotowanie. Zawirowała, wywróciła w głowie, zapukała do serca, ale zanim się otrząsnąłem, zanim podszedłem do drzwi, ta już pędziła dalej, zostawiając mnie z echem dziwnego uczucia.
--------------------------------
Fotografia: Arthur Oleynik

Widzę ślady Ciebie we mnie.

---

Kiedy w końcu będę wolny od Twoich drzazg?
Czuję jak pieką, nie sposób złagodzić to zadrapanie.
Tkwiące kawałki niczym po postrzale.

---

Łatwiej wzskazać winnych.
Łatwiej ochrzcić się ofiarą.
Łatwiej nagiąć historię pod ego.
Łatwiej uciec niż stawić czoła.

---

Odrzuconej prawdzie, że zawiodłeś.
Konsekwencje piętrzą się.
Czas ucieka. Ułuda wkrótce legnie.
--------------------------------
Fotografia: Intricate Explorer

Minęło zbyt wiele czasu, odkąd ostatnio cię odwiedziłem, mój stary przyjacielu. Wiele razy mnie wtedy wsparłeś. Pomogłeś mi z ciężarem, który dźwigałem. A po tym wszystkim po prostu cię tu zostawiłem. Opuszczonego. Nie używanego. Zapomnianego.

---

Już nie. Wieją wichry zmian. I tym razem złapie je w żagle. Z tobą u mego boku.
--------------------------------
Obraz: Charles Vickery - Homeward Bound

Rzuciłbym już to w cholerę, gdyby nie świadomość ile czasu włożyłem w to, by być, gdzie teraz jestem. Ile mnie to kosztowało trudu, wyrzeczeń, zdławionych spojrzeń zazdrości, podejmowania wymagającej, ale właściwej drogi.

---

Już nawet nie wiem, czy było warto. Tracę perspektywę wartości. Umyka mi to, co powinno mieć znaczenie.

---

Tkwię w celi, której ściany pamiętają moje dłonie. Dłonie twórcy.

"Nie pragnę Cię.
W moich oczach jesteś mniej atrakcyjny."

---

Nóż w serce.
W moich myślach jesteś mniej moja.
To nie entropia nas pochłonie, lecz obojętność.
--------------------------------
Fotografia: Angel Luciano