Bazı yaraların dili vardır.. Haykırdıkça geçer izi.. Minik bir yara bandı,, çözer tüm meseleyi.. Bazı yaralar ise lâl eder seni,, kanadıkça boğulursun,, dikiş atsan da tutmaz,, kangren eder yüreği.. Konuşamaz susarsın,, umutlarını öldürse de,, beklersin...
Umarım, zaman sana hayatın boyunca yanında olmasına ihtiyaç duyduğun kişiyi, geçmişinde nasıl yok ettiğini gösterir!..
Kullanmıyorum.
Ölüler için üzülmeyin, yaşayanlar için üzülün!. Herşeyden önce sevgisiz yaşayanlar için üzülün!..
Umarım zaman bizi haklı çıkardığında, hâlâ yaşıyor olmuş oluruz!..
Buz tutmuş bir kalbi, sevda ateşimle eritir sanmıştım...
Kalbime ters kelepçe attım.. Bundan gayrısı, karanlık zindanlar da müebbet...
İyiyim, teşekkür ederim.. Sen nasılsın?.
Seni nereye olduğunu bilmeden saatlerce yürüten o derdi kime nasıl anlatacaksın?..
Ne tuhaf... İnsanın en büyük hazinesi, ona en büyük acıyı çektiren yüreğiydi...
Şu ömür merdiveninde, herkesin derdi diğerine hikâye...
