...Iusiurrandium patri datum
usque ad homo- diem ita servavi...
Annibal
I
Czemu,Cieniu odjeżdżasz,
ręce złamawszy na pancerz.
Przy pochodniach, co skrami grają około twych kolan?
Miecz wawrzynem zielony i gromnic płakaniem dziś polan;
Rwie się sokół i koń twój podrywa stopę jak tancerz.
- Wieją, wieją proporce i zawiewają na siebie.
Jak namioty ruchome wojsk koczujących na niebie.
Trąby długie we łkaniach aż się
zaniosły i znaki
Pokłaniają się z góry
opuszczonemi skrzydłami
Jak włóczniami przebite
smoki,jaszczury i ptaki...
Jako wiele pomysłów,
któreś dościgał włóczniami...
II
Idą panny żałobne: jedne
podnosząc ramiona
Ze snopami wonnymi ,
które wiatr w górze rozwiewa.
Drugie, w konchy zbierając łzę,
co się z twarzy odrywa
Inne, drogi szukając,
choć przed wiekami zrobiona.
Inne, tłukąc o ziemię
wielkie gliniane naczynia.
Czego klekot w pękaniu
jeszcze smętności przyczynia.
III
Chłopcy biją w topory
pobłękitniałe od nieba.
W tarcze rude od świateł
biją pachołki służebne;
Przeogromna chorągiew,
co się wśród dymów koleba,
Włóczni ostrzem o łuki,
rzekłbyś,oparta pod-niebne...
IV
Wchodzą w wąwóz i toną...
wychodzą w światło księżyca.
I czernieją na niebie
a wiatr ich zimny omusnął.
l po ostrzach, jak gwiazda
spaść nie mogąca,prześwieca.
Chorał ucichł był nagle
I znów jak fala wyplusnął...
V
Dalej,dalej - aż kiedyś
stoczyć się przyjdzie do grobu
I czeluśnie zobaczym czarne,
co czycha za drogą.
Które aby przesadzić,
Ludzkość nie znajdzie sposobu.
Włócznią twego rumaka
zeprzem jak starą ostrogą...
VI
I powleczem korowód,
smęcąc ujęte snem grody,
W bramy bijąc urnami,
gwizdając w szczerby toporów.
Aż się mury Jerycha
porozwalają jak kłody.
Serca zemdlałe ocucą-
pleśń z oczu zgarną narody
........................................................................
Dalej - Dalej...
Chwała Bohaterom !
View more