⠀⠀⠀When she's around, roses blossom
⠀⠀⠀even if there's no water.
⠀⠀⠀She's the brightest light
⠀⠀⠀in the frightening darkness.
⠀⠀⠀Is she even real?
⠀⠀⠀Her touch feels like grabbing
⠀⠀⠀a piece of heaven, so soft and unique.
⠀⠀⠀Skin burns under her fingers.
⠀⠀⠀If you ever have been lost,
⠀⠀⠀she'll show you a right way.
⠀⠀⠀She won't disappear.
⠀⠀⠀She's my own miracle,
⠀⠀⠀that happens so rare, but feels so good.
⠀⠀⠀Loving her is what I only want to do
⠀⠀⠀for my entire life.
⠀⠀⠀( @high__infidxlity ♡ )

⠀⠀⠀w końcu przyszła jesień
⠀⠀⠀i czerwono-żółte barwy przypominały
⠀⠀⠀mi już tylko o kolorze twojego płaszcza
⠀⠀⠀udawałem więc, że zapadam w głęboki sen.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀a potem zjawiłaś się Ty
⠀⠀⠀kawałek nieba, uszczknięty z otaczających
⠀⠀⠀go chmur. Czy Ty jesteś człowiekiem?
⠀⠀⠀mówiłaś, że wcale nie przyszłaś mnie zbawić,
⠀⠀⠀choć w Twoich oczach zawsze widziałem
⠀⠀⠀bezdenny ocean miłości.
⠀⠀⠀Pierwszy raz kochałem tak mocno, że
⠀⠀⠀bez Ciebie nie umiałem nawet oddychać.
⠀⠀⠀Ostatni promień pomarańczu gładko błądził
⠀⠀⠀po Twojej twarzy, wkradając się do spojrzenia.
⠀⠀⠀Wówczas zyskałem własne Słońce.

⠀⠀⠀śniłem o spalonych domach,
⠀⠀⠀zanim jeszcze umiałem mówić.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀w ludziach uwielbiałem ich mrok
⠀⠀⠀ciemność, którą można było zebrać
⠀⠀⠀i jeść jak łyżkami.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀tylko nikt nie ostrzegał mnie, że
⠀⠀⠀nagle zapragnę ciepła.
⠀⠀⠀tego Twojego.
⠀⠀⠀jesteś jak ogień, który nigdy nie gaśnie
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀a ja tak bardzo chcę się ogrzać.

lecąc z czwartego piętra
myślałem tylko o Twoich włosach
jak falują na wietrze i pachną wiśniami

---

ale spadanie jest krótkie

---

potem nie było wspomnień
ani filmu o własnym życiu lecącym
tuż przed oczami

---

ostatni był mrok.
potem pobudka w jasnej sali
wśród osób które już nawet nie wiedzą
jak pomóc.

---

ale złamane po tysiąckroć serce zaskakuje
diagnoza: będziesz żyć.

⠀⠀⠀
⠀⠀⠀chciałbym, żebyś nadal tutaj była,
⠀⠀⠀ale sam wykreśliłem Cię z życia.
⠀⠀⠀teraz mam swoją ciszę,
⠀⠀⠀bezwzględnie oddaną i wierną kochankę.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀poza tym nienapisane wiadomości,
⠀⠀⠀nieodebrane telefony
⠀⠀⠀i zbyt duży deficyt kalorii.
⠀⠀⠀bo jesteś brakiem, obecna nawet,
⠀⠀⠀gdy Cię nie ma.

⠀⠀⠀po pierwsze: zawsze stawiaj samego siebie
⠀⠀⠀na piedestale. kochaj siebie.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀po drugie: widząc czerwoną flagę,
⠀⠀⠀po prostu odchodź. niektórzy nie zasługują
⠀⠀⠀nawet na pierwszą szansę.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀po trzecie: nie usiłuj skrzywdzić własnych
⠀⠀⠀uczuć. nigdy. nieważne, z jakiego powodu.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀i czwarte, najważniejsze: nie ratuj
⠀⠀⠀nikogo na siłę.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀życie jest po to, aby je przeżyć, a nie zastanawiać się,
⠀⠀⠀co mógłbyś zrobić, czego nie zrobiłeś
⠀⠀⠀i ile jeszcze możesz uczynić.

⠀⠀⠀
⠀⠀⠀nie umiem pisać o Tobie wierszy,
⠀⠀⠀bo jesteś jak atak paniki, a nie ciepłe wspomnienie.
⠀⠀⠀jesteś gorzka jak piołun
⠀⠀⠀i teraz wybieram
⠀⠀⠀brak smaku na języku.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀uciekłem.
⠀⠀⠀pierwszy raz widzę, że jesteś stworzona,
⠀⠀⠀by niszczyć.
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀(2015 rok)
⠀⠀⠀wciąż czuję Twój oddech na karku.
⠀⠀⠀dlaczego?

⠀⠀⠀
⠀⠀⠀nie znałem Cię jeszcze takiej cichej.
⠀⠀⠀po tej stronie oddzielnego życia, gdzie każdy most
⠀⠀⠀zdąży się skruszyć, nim chociaż pomyślisz o postawieniu
⠀⠀⠀pierwszego kroku.
⠀
⠀⠀⠀nie znałem Cię takiej obcej, zimnej,
⠀⠀⠀nie mojej.
⠀
⠀⠀⠀w świecie, z którego wyszedłem z płaczem.
⠀⠀⠀w naszym kawałku wszechświata, pozostawionym pod
⠀⠀⠀opiekę zaledwie wspomnieniom.
⠀⠀⠀zostałaś w nim na dłużej i chciałaś ‟nas„ ocalić.
⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀a ja żałuję, że po żarliwej miłości, został popiół.
⠀⠀⠀jest jak kurz; nie da się go sprzątnąć, przesuwa się
⠀⠀⠀z miejsca na miejsce.
⠀
⠀⠀⠀a ja tak bardzo nie chcę pozostałości.

⠀
⠀⠀⠀‟what if there’s no turning back?„
⠀
⠀
⠀⠀⠀‟we can always turn back dear,
⠀⠀⠀ we⠀⠀have⠀⠀t i m e„