Opowiem Ci o miłości, która swój początek wzięła tutaj na asku. Na starym, dobrym asku...
Otóż w 2015 roku, w wakacje wzrok mój przyciągnęła stosunkowo smutna odpowiedź jakiejś dziewczyny, coś w stylu, że chciałaby popisać o wszystkim i niczym, tak po prostu. Pomyślałam, czemu by nie zagadać? Oisałyśmy codziennie, do momentu aż musiałam wyjechać do Berlina na tydzień. Po tygodniu wróciłam i wiesz co? Ta dziewczyna dalej była i czekała aż się odezwę. I tak oto z przypadkowej znajomości zrodziło się coś więcej. Doszło do tego że 9.02.2016 zapytała czy z nią będę. Chyba nigdy nie byłam tak szczęśliwa jak wtedy, a miałam zaledwie 15 lat. Dziś jest 16.01.2020, nie jesteśmy razem od 11.08.2017, więc minęło już sporo czasu, każda z nas poszła swoją drogą, każda z nas się zmieniła. A to co jest piękne to to, że dalej mamy ze sobą kontakt. Może nie jakiś genialny i rewelacyjny, ale wiem, że jeśli ktoś w życiu miałby stanąć za mną murem to będzie to ona. Bo nie trzeba rozmawiać codziennie godzinami, żeby komuś ufać i żywić do niego szczere uczucia.
Odkąd ją poznałam i pokochałam minie w tym roku, w wakacje 5 lat. I wiesz co? Ja dalej ją kocham. Nie obchodzi mnie kto to przeczyta i co sobie pomyśli. To jest osoba, która samym faktem, że gdzieś tam daleko, 400 km ode mnie, żyje, oddycha, funkcjonuje i ogląda świat swoimi pięknymi oczkami, podtrzymuje mnie na duchu, sprawia, że mimo wszystko, po każdym upadku się podnoszę i idę dalej, sprawia, że żyje i chce żyć, walczyć i wierzyć, że kiedyś wszystko będzie dobrze.
Czemu odpowiedziałam Ci o tej miłości, a nie moim aktualnym związku? Nie dlatego, że nie kocham mojego chłopaka, bo kocham go najmocniej jak potrafię, jest cudowny i wiem, że bardzo mnie kocha. Ale to nie jemu zawdzięczam życie, jemu mogę zawdzieczać jeszcze wiele na przestrzeni lat. Ale gdyby nie ona, to nie było by mnie tu dzisiaj ❤️

View more

Borderline... To chujstwo jest jak wyrok śmierci. Zabija od środka po cichu i czasem się odzywa. Niby wszystko dobrze, wszystko się układa, wszystko idzie po myśli... I nagle przychodzą chmury, odbierają wszelkie siły i chęci, przysłaniają sens, powodują łzy... W ułamku sekundy paraliżują, nie jesteś w stanie wstać z łóżka, wydusic słowa, odpisać na wiadomość, nawet otrzeć łez. Przecież jest wszystko okej do cholery, to skąd to przychodzi? Dlaczego odbiera wszystko co mam, dlaczego rujnuje wszystko co tak z uporem buduję... Sama tego nie rozumiem, a co dopiero ktoś inny... Mam ochotę wykrzyczeć każdemu żeby się odsunął, żeby dał mi spokój, żeby nie miał ze mną kontaktu, bo to niebezpieczne i bardzo trudne. A jednocześnie bardzo nie chce stracić niektórych osób i boję się ich odejścia.
Jak nie masz nikogo to nikt Cie nie zrani, nadal się tego nie nauczyłam, nadal szukam z nadzieją, że ktoś w końcu zniesie mój charakter i zostanie przy mnie...
Jak narazie doskonale się w ukrywaniu swoich uczuć, szczególnie tych negatywnych... Bo nikt nie potrafi tego zrozumieć, że to nie ode mnie zależy jaki mam humor

View more

Do niedawna był to mój były, w sumie chyba oboje podjęliśmy decyzję o zerwaniu, ja już nie czuję do niego tego co czułam, a on do mnie.
Poniekąd to moja wina, zaczęłam go traktować tak jak on mnie, licząc że to zobaczy i zmieni. Tak się oczywiście nie stało i na 2 miesiące niemal zupełnie straciliśmy kontakt. Ale jak to mówią nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Podczas tych 2 miesięcy bardzo zbliżyłam się do kogoś innego, szczerze mówiąc momentami dosłownie zapominalam o istnieniu mojego ówczesnego chłopaka... To przykre ale sam do tego doprowadził. Dzięki temu pewnie tak dobrze znoszę to rozstanie. Wracając. Zbliżyłam się do kogoś kogo znałam już wsm całkiem długo, ale nie zwracałam za bardzo na niego uwagi. W pewnym momencie coś się zmieniło. I to zmieniło się o 180 stopni. Dosłownie, stał się kimś kogo zdanie cenie najbardziej i kimś komu może zdecyduje się zaufać, bez względu na to czy nasza relacja się rozwinie, czy zostanie w sferze przyjaźni. Nie ukrywam, cieszyłabym się gdyby udało się chociaż spróbować, ale taka przyjaźń jest bezcenna i nie chce jej stracić za nic w świecie. Ten człowiek po prostu mnie rozumie i po wielu rozmowach stara się zmienić moje podejście, żeby łatwiej mi się żyło. On nie mówi, on robi i to mi się podoba najbardziej ❣️

View more