Mezarlıklar, önyargı olsa gerek insanlara sanki biraz ürpertici biraz soğuk gibi geliyor ilk önceleri ta ki sevdiği birini kaybedinceye kadar. İnsan sevdiği birini kaybedince onun mezarına gittiğinde mezarının başından ayrılası gelmiyo

Gıttım olu gıbıydım

Gitmedim

Kendimi çok zor toplayıp ikinci ya da üçüncü haftada gidebildim ben. Orada yatan, o toprak altında olan inan bana hiç o gibi gelmiyor ama gerçek olduğuna da bilmek boşluğa düşmeni sağlıyor. Çok zor bir yüzleşme, asla sonu gelmiyor.

Allah rahmet eylesin

Yanında yatardım eski birinin

O duyguyu anlıyorum, gidemiyorsan zorlama

Her gittiğimde dönüşte alkolik ve bekar evine geçtim mi ays kova anla işte pisliğe düşüyorum

Gittim çok özlediğim bir insan hala eksiklik onu orda bırakıyormuş hissi

Annemin mezarına 30 günde 4 defa gidebildim. Zaten öldüğünde ilk 3 günü gittim ve 17.gününde gidebildim. Bir yanım anneme koşup gitmek istiyor diğer yanım annemi öyle görmeye dayanamayacağım için engel oluyor. Çok tarifsiz bir acı..