Czym dla ciebie jest młodość?
Ask @SoundOfTriglav:
Miejsce na coś prawdziwego.
Minęło to lato. Umknęło nam ciepło i dni słoneczne,
ale nie wyprę się wspólnej jesieni.
Niech przyjdzie, drzwi jej otworzę.
Do domu wpuszczę i obserwować będę,
jak zmieniasz się wraz z roku porami.
@bulletproofskull
ale nie wyprę się wspólnej jesieni.
Niech przyjdzie, drzwi jej otworzę.
Do domu wpuszczę i obserwować będę,
jak zmieniasz się wraz z roku porami.
@bulletproofskull
W co Twe myśli się przybiorą, taką cudną nocną porą?
W słowa piękne i odważne.
Ze strachu dnia odarte.
W odwagę nocy ubrane,
jak poezja z miłości najpiękniejszej.
Ze strachu dnia odarte.
W odwagę nocy ubrane,
jak poezja z miłości najpiękniejszej.
Co podsuwa ślina na język?
„Nie będę listów pisała bogom.
Wszystkim, czego dziś chcę, jesteś Ty.”
Wszystkim, czego dziś chcę, jesteś Ty.”
Zdefiniuj swoje własne szczęście
Był taki wieczór, kiedy wrócił do domu, spojrzał na mnie i już wiedziałam.
Wiedziałam, że kocha, że pragnie, że cały dzień błądziłam w jego myślach. Gdy pił kawę, sięgał po gazetę, gdy robił wszystkie te rzeczy, w których nie mam swojego udziału.
I do bladego świtu, udowadniał, że przyniósł w tych niebieskich oczach, prawdę.
Wiedziałam, że kocha, że pragnie, że cały dzień błądziłam w jego myślach. Gdy pił kawę, sięgał po gazetę, gdy robił wszystkie te rzeczy, w których nie mam swojego udziału.
I do bladego świtu, udowadniał, że przyniósł w tych niebieskich oczach, prawdę.
Opowiedz mi o swoim bezpiecznym miejscu.
Opowiedz mi trochę o sobie!
Uwielbiam oddychać jego powietrzem.
Spijać pocałunki z jego ust.
Wylegiwać się we wspólnej pościeli.
W sypialni jeszcze pachnącej miłością.
Spijać pocałunki z jego ust.
Wylegiwać się we wspólnej pościeli.
W sypialni jeszcze pachnącej miłością.
Kto był ostatnią osobą,która pocałowałes/as?
Dlaczego boimy się szczęścia?
Nie szczęścia się obawiamy, a jego rychłego końca.
Czy w twoich oczach umarł świat? Kiedy umarł?
Nie.
Serca zamierają, składamy ludzi w trumnach.
Drzewa próchnieją, niszczeją skały. Morza i rzeki wysychają, lodowce topnieją.
A świat z nami, czy bez nas jak trwał, tak trwa i trwać będzie.
Może inny, może trochę uboższy, ale w przeciwieństwie do nas, ma czas nieskończony.
Serca zamierają, składamy ludzi w trumnach.
Drzewa próchnieją, niszczeją skały. Morza i rzeki wysychają, lodowce topnieją.
A świat z nami, czy bez nas jak trwał, tak trwa i trwać będzie.
Może inny, może trochę uboższy, ale w przeciwieństwie do nas, ma czas nieskończony.
Czym jest pragnienie?
Zerwał ze mnie całą zbroję.
Wszedł głęboko pod skórę.
Popłynął żyłami, biciem serca mi się stał.
Zapachem tego lata. Ciepłem nadchodzącej jesieni.
Więc niczego dziś pragnąć, bardziej nie umiem.
@bulletproofskull
Wszedł głęboko pod skórę.
Popłynął żyłami, biciem serca mi się stał.
Zapachem tego lata. Ciepłem nadchodzącej jesieni.
Więc niczego dziś pragnąć, bardziej nie umiem.
@bulletproofskull
Możesz powiedzieć mi o sobie jedną rzecz, której nie udałoby się odgadnąć?
Choć dłonie mam zimne, pod skórą jest ogień.
Zdradź mi swój, mały sekret.
Są piękne bajki, które kończą się źle.
I takie, które brzydko się zaczynając, mają szczęśliwą kontynuację.
I takie, które brzydko się zaczynając, mają szczęśliwą kontynuację.
Czym jest Twój raj?
Mogę utonąć śród ziół i kwiatów polnych.
Pozwolę, by letni wietrzyk muskał nagą skórę.
W niebo spoglądać będę po wieczność, o ile to Ty zawiśniesz nade mną, jako najmilsza mi część nieboskłonu.
@bulletproofskull
Pozwolę, by letni wietrzyk muskał nagą skórę.
W niebo spoglądać będę po wieczność, o ile to Ty zawiśniesz nade mną, jako najmilsza mi część nieboskłonu.
@bulletproofskull
Bliżej Ci do nieba, czy piekła?
Serce rodem z nieba, ale dusza jakaś taka piekielna.
Opisz kogoś ważnego
Być czy mieć?
Być. I złota karoca na nic, jeśli w sercu zgnilizna.
Najlepszy erotyk?
„Wchodzę w ciebie
jak wilgoć
w porowatość ziemi.
Spalam ciebie
jak płomień białe ciało świecy.
Wyparuję jak wilgoć.
Zgaśniesz tak jak świeca.
Zsuniemy się w zmęczenie,
jak w głąb wody kamień.
Gdy zamknę oczy - widzę jaśniej,
bo funkcję wzroku przejął dotyk.
Zanurzam się w twe wrzące wnętrze.
Cały erotyk.
Cały erotyk.”
jak wilgoć
w porowatość ziemi.
Spalam ciebie
jak płomień białe ciało świecy.
Wyparuję jak wilgoć.
Zgaśniesz tak jak świeca.
Zsuniemy się w zmęczenie,
jak w głąb wody kamień.
Gdy zamknę oczy - widzę jaśniej,
bo funkcję wzroku przejął dotyk.
Zanurzam się w twe wrzące wnętrze.
Cały erotyk.
Cały erotyk.”
Potraktuj ten wpis jak kartkę z pamiętnika.
Wraz z dniem narodzin, ukochałam sobie słońce.
I przez myśl mi nawet nie przeszło, że nastanie czas, w którym niecierpliwie czekać będę wieczorów miast poranków.
I przez myśl mi nawet nie przeszło, że nastanie czas, w którym niecierpliwie czekać będę wieczorów miast poranków.
Czym jest Twoja słabość? ?
„Pisz do mnie listy
srebrem potoków
na srebrnożółtych kartach pól,
pisz do mnie listy
górskim poświstem;
napisz mi, droga, kwiatów ból.
W chmurnej otchłani skały płaczą.
Na górskiej grani
słońca krwią
napisz mi, droga,
napisz na nich,
gdzie słońca myśli twoich są...”
Baczyńskiemu, za wiersz mój ukochany. Za wszystko.
Harcerzom, harcerkom i każdemu powstańcowi, każdemu żołnierzowi, cywilowi, każdemu poległemu. I tym, co dziś jeszcze noszą w sobie pamięć lat minionych.
Nie wolno nam zapomnieć, że to z miłości.
Z miłości, życia oddane — za bliskich, za obcych, za wolność.
Kochajmy zatem za nich, skoro im już nie wolno.
srebrem potoków
na srebrnożółtych kartach pól,
pisz do mnie listy
górskim poświstem;
napisz mi, droga, kwiatów ból.
W chmurnej otchłani skały płaczą.
Na górskiej grani
słońca krwią
napisz mi, droga,
napisz na nich,
gdzie słońca myśli twoich są...”
Baczyńskiemu, za wiersz mój ukochany. Za wszystko.
Harcerzom, harcerkom i każdemu powstańcowi, każdemu żołnierzowi, cywilowi, każdemu poległemu. I tym, co dziś jeszcze noszą w sobie pamięć lat minionych.
Nie wolno nam zapomnieć, że to z miłości.
Z miłości, życia oddane — za bliskich, za obcych, za wolność.
Kochajmy zatem za nich, skoro im już nie wolno.
Jak ludzie komunikowaliby się idealnym świecie?
Słowami.
Choć są niedoskonałe, choć potrafią pozostawiać niedopowiedzenia, to jednocześnie ich magia, zdolna jest zmienić wszystko.
Rozpędzić chmury, uwierzyć w niedostrzegalne, dostrzec to, co istotne, zrozumieć, że najważniejsze jest w naszych ramionach.
Choć są niedoskonałe, choć potrafią pozostawiać niedopowiedzenia, to jednocześnie ich magia, zdolna jest zmienić wszystko.
Rozpędzić chmury, uwierzyć w niedostrzegalne, dostrzec to, co istotne, zrozumieć, że najważniejsze jest w naszych ramionach.
Najpiękniejszy prezent?
Polne kwiaty, zerwane własnoręcznie, więcej są warte niż bogactwa świata.
Dotyk, ciepłe słowo, spojrzenie niepozostawiające wątpliwości.
Nic lepszego, nie można dostać od drugiego człowieka.
Dotyk, ciepłe słowo, spojrzenie niepozostawiające wątpliwości.
Nic lepszego, nie można dostać od drugiego człowieka.
Opowiedz mi o rozkoszy.
Znaczyć skórę pozwolę dłoniom drżącym.
W powietrza haustach pospiesznych zagubię.
Błądzić będę w fakturze twojej skóry, zatonę w ust gorliwej wędrówce.
W powietrza haustach pospiesznych zagubię.
Błądzić będę w fakturze twojej skóry, zatonę w ust gorliwej wędrówce.
Miejsce na Twoje myśli.
Widziałam dziś mgłę schodzącą z gór. Płynęła leniwie w dół stoku.
- I wtedy zrozumiałam.
Jesteś jak ona. Zapierające dech w piersiach, ulotne zjawisko.
Mogę Cię widzieć i czuć, pozornie — jak jej wilgoć i chłód, a schwycić nie zdołam. Zatrzymać nie sposób.
Zjawiasz się i znikasz, nie wtedy gdy chcę... Wtedy gdy Ty zechcesz. I jakże mogłabym Cię przywołać, kiedy natura nie zjawia się na komendę?
- Jesteś mgłą.
- I wtedy zrozumiałam.
Jesteś jak ona. Zapierające dech w piersiach, ulotne zjawisko.
Mogę Cię widzieć i czuć, pozornie — jak jej wilgoć i chłód, a schwycić nie zdołam. Zatrzymać nie sposób.
Zjawiasz się i znikasz, nie wtedy gdy chcę... Wtedy gdy Ty zechcesz. I jakże mogłabym Cię przywołać, kiedy natura nie zjawia się na komendę?
- Jesteś mgłą.
Opowiedz mi o osobie, która odgrywa znaczącą rolę w twoim życiu. Nie mów, że nikt, ale zastanów się poważnie. Wybierz kogoś, kto zasługuje na znalezienie się tu.
Tamtej zimy, miał piękne oczy.
I tamtej wiosny i lata tamtego i naszej ostatniej, złotej jesieni.
I tamtej wiosny i lata tamtego i naszej ostatniej, złotej jesieni.
