Piszesz fabuły?
Oczywiście!
Także zapraszam, wszystko jest do ustalenia.
Także zapraszam, wszystko jest do ustalenia.
Liked by:
Halsey L. Richardson
Loki
Michael Time
Däïsy N. Blossom
Ask @SoundOfTriglav
Przywrócona.
Balansowała na granicy życia i śmierci.
Jeden podmuch wiatru mógł przepchnąć ją na drugą stronę.
Los szepnął jednak;
To jeszcze nie dziś.
A później przyszło wszystko.
Jeden podmuch wiatru mógł przepchnąć ją na drugą stronę.
Los szepnął jednak;
To jeszcze nie dziś.
A później przyszło wszystko.
Wspólne jutro.
Jeśli los zechce plątać nam ścieżki.
Jeśli jutro jest niepewne,
pełne lęku, obaw, złości.
Nie wystraszę się, bo w świecie pełnym wątpliwości,
mam wiarę w c i e b i e i s i e b i e.
Jesteś mi przecież, niezachwianym elementem
n i e z m i e n n o ś c i.
Jeśli jutro jest niepewne,
pełne lęku, obaw, złości.
Nie wystraszę się, bo w świecie pełnym wątpliwości,
mam wiarę w c i e b i e i s i e b i e.
Jesteś mi przecież, niezachwianym elementem
n i e z m i e n n o ś c i.
People you may like
Życie przemykające przez palce.
I mknęło tak prędko, goniąc za nicością, jakby w pędzie miało odnaleźć szczęście.
Wspólne tango w pełni księżyca
W godnym uścisku ciała zwarte, w rytmie muzyki zataczają kręgi.
Leccy jak wiatr, jak żagiel rozpięci, kroków pilnują, ciężar spojrzeń znosząc.
I tylko księżyc, niemy świadek nocy, na sklepieniu wysokim zawieszony szepce.
Bo wie on dobrze, że dzisiejszej nocy, ciał bliskość i żar oglądać będzie.
Leccy jak wiatr, jak żagiel rozpięci, kroków pilnują, ciężar spojrzeń znosząc.
I tylko księżyc, niemy świadek nocy, na sklepieniu wysokim zawieszony szepce.
Bo wie on dobrze, że dzisiejszej nocy, ciał bliskość i żar oglądać będzie.
Ziemia.
Będę wodą, gdy zatrujecie wszystkie rzeki.
Żyzną ziemią, na której wzrosną kwiaty.
Ogniem, gdy zniknie wszelkie źródło ciepła.
Nadzieją, kiedy zgasną wszystkie słońca.
Miłością, wtedy gdy zapanuje pustka.
Będę zbawieniem.
Żyzną ziemią, na której wzrosną kwiaty.
Ogniem, gdy zniknie wszelkie źródło ciepła.
Nadzieją, kiedy zgasną wszystkie słońca.
Miłością, wtedy gdy zapanuje pustka.
Będę zbawieniem.
Każdy sen, ma swoją cenę.
Są sny, z których nie chcemy się budzić.
Złudzenia wodzące za nos nawet na jawie.
I nic nie poradzę na to, że lubię... Wkoło śnić ten sam sen.
O miłości, wolności, czystym oddechu w spragnionych płucach.
Złudzenia wodzące za nos nawet na jawie.
I nic nie poradzę na to, że lubię... Wkoło śnić ten sam sen.
O miłości, wolności, czystym oddechu w spragnionych płucach.
Pomocy
"Żołnierzu ROSYJSKI, zatrzymaj swe kroki
Żołnierzu ROSYJSKI, opuść broń
W przeciwnym razie ogarną nas mroki
W rozpaczy pogrąży się każdy dom
Z kim się będziesz żołnierzu bił
Z własnym ojcem, synem czy bratem?
Za to tylko, że chcemy żyć
Ty masz zostać sędzią i katem?"
Żołnierzu ROSYJSKI, opuść broń
W przeciwnym razie ogarną nas mroki
W rozpaczy pogrąży się każdy dom
Z kim się będziesz żołnierzu bił
Z własnym ojcem, synem czy bratem?
Za to tylko, że chcemy żyć
Ty masz zostać sędzią i katem?"
A co powiesz na koniec świata?
A niech się światy sypią, burzą.
Niech zostają po nich zgliszcza i wspomnienia.
Niech wszystko płonie i w pył się obraca.
O ile nie puścisz mojej dłoni.
Niech zostają po nich zgliszcza i wspomnienia.
Niech wszystko płonie i w pył się obraca.
O ile nie puścisz mojej dłoni.
Zatrzymaj czas choć na chwilę.
Są takie chwile, gdy czas staje.
Kiedy świat wokół przestaje mieć znaczenie.
I myśli mam wtedy przejęte, rozdarte.
Ducha i ciało skruszone.
Kiedy świat wokół przestaje mieć znaczenie.
I myśli mam wtedy przejęte, rozdarte.
Ducha i ciało skruszone.
Słowem w serce.
i couldn’t help but ask
for you to say it all again.
i tried to write it down
but i could never find a pen.
i’d give anything to hear
you say it one more time,
that the universe was made
just to be seen by my eyes.
for you to say it all again.
i tried to write it down
but i could never find a pen.
i’d give anything to hear
you say it one more time,
that the universe was made
just to be seen by my eyes.
Wyrzuć z siebie to co skrywa Twoja dusza.
Lubię kiedy mówią o tym, co mają w sercu muzyką.
Kiedy piosenką przekazują swoje myśli.
Kiedy piosenką przekazują swoje myśli.
Nieostrożne spojrzenia.
Spojrzenia nieostrożne.
Dotyk palców nerwowy.
Oddech płytki, pragnienie żarliwe.
Ust zbliżenie nagłe, co krew w żyłach burzy.
Każdy z nas to przeżył.
Każdy z nas był świadkiem pełnej uczuć b u r z y.
Dotyk palców nerwowy.
Oddech płytki, pragnienie żarliwe.
Ust zbliżenie nagłe, co krew w żyłach burzy.
Każdy z nas to przeżył.
Każdy z nas był świadkiem pełnej uczuć b u r z y.
Przełom.
Bałam się kiedyś jesieni.
Niosła za sobą upiorny symbol przemijania.
A ja nie potrafiłam pogodzić się z tym, że nic nie jest nam dane na zawsze.
Strach przed pozostawieniem pewnych spraw za sobą, obrzydził mi tę porę roku na wiele lat.
W tym roku zauważyłam jednak, że coś się zmieniło.
Oswoiłam jesień i polubiłam ją.
Swój żółty sweter, płaszcz i szalik. Wieczorne spacery z psami, nawet jeśli jest mglisto i mokro, a latarnie trudzą się by oświetlić okolicę choć częściowo.
Pokochałam zapach palonego w piecach i kominkach drewna, który wije się ponad dachami i otula szarą pierzyną zmarzniętą okolicę.
Nawet asfalt połyskujący, mokry i śliski, wydaje się jakiś taki... Piękniejszy. I smak herbaty, jakby zupełnie inny.
To pierwszy taki rok.
Niosła za sobą upiorny symbol przemijania.
A ja nie potrafiłam pogodzić się z tym, że nic nie jest nam dane na zawsze.
Strach przed pozostawieniem pewnych spraw za sobą, obrzydził mi tę porę roku na wiele lat.
W tym roku zauważyłam jednak, że coś się zmieniło.
Oswoiłam jesień i polubiłam ją.
Swój żółty sweter, płaszcz i szalik. Wieczorne spacery z psami, nawet jeśli jest mglisto i mokro, a latarnie trudzą się by oświetlić okolicę choć częściowo.
Pokochałam zapach palonego w piecach i kominkach drewna, który wije się ponad dachami i otula szarą pierzyną zmarzniętą okolicę.
Nawet asfalt połyskujący, mokry i śliski, wydaje się jakiś taki... Piękniejszy. I smak herbaty, jakby zupełnie inny.
To pierwszy taki rok.
Nocą, czy za dnia?
Nocą, bo nocą moje demony usypiają.
Nocą, bo nosi w sobie coś z intymności.
W mroku myśli mi odważnieją.
W ciemności łatwiej wstyd z ramion zrzucić.
W spokoju i ciszy obrócić się mogę, w królową mar sennych, przed którą nie wstyd jest klękać.
Nocą, bo nosi w sobie coś z intymności.
W mroku myśli mi odważnieją.
W ciemności łatwiej wstyd z ramion zrzucić.
W spokoju i ciszy obrócić się mogę, w królową mar sennych, przed którą nie wstyd jest klękać.
Podziel się ze mną swoim ulubionym cytatem, Saskio.
"i błądząc, w okno uśpione
liśćmi krwawymi się rzucę
i wrócę do ciebie czarnym upiorem,
na pewno wrócę."
liśćmi krwawymi się rzucę
i wrócę do ciebie czarnym upiorem,
na pewno wrócę."
Złota myśl.
Powietrze pachnie początkiem jesieni.
Obraz duszy.
Jestem córką Słońca.
Żywym ogniem.
Namiętnością i pożogą.
Wygasam jesienią, umieram zimą.
Rodzę się wiosną, by wybuchnąć w pełnię lata.
Żywym ogniem.
Namiętnością i pożogą.
Wygasam jesienią, umieram zimą.
Rodzę się wiosną, by wybuchnąć w pełnię lata.
Sentyment za pięć centów.
Ten jeden sentyment, wart jest o niebo więcej.
Wieczorne myśli.
Smuci mnie myśl, że nie pamiętamy naszych pierwszych chwil.
I nie zapamiętamy ostatnich.
I nie zapamiętamy ostatnich.
Demony przeszłości.
Otrzepię z nich ramiona.
Zamknę w głębi duszy.
Przegonie w mrok ukryty wewnątrz.
Rozbłysnę, jakbym zaznała tylko błękitnego nieba.
Zamknę w głębi duszy.
Przegonie w mrok ukryty wewnątrz.
Rozbłysnę, jakbym zaznała tylko błękitnego nieba.
Rozbudź ciszę.
Słońce nie chce nam świecić tej wiosny.
Nie chce napełnić pustego naczynia, po duszy, po sercu, które gdzieś zgubiłam.
Nie chce napełnić pustego naczynia, po duszy, po sercu, które gdzieś zgubiłam.
Kim jesteś?
"Skąd przyszła? Darmo śledzić kto pragnie,
Gdzie uszła? Nikt jej nie zbada.
Jak mokry jaskier wschodzi na bagnie,
Jak ognik nocny przepada."
Gdzie uszła? Nikt jej nie zbada.
Jak mokry jaskier wschodzi na bagnie,
Jak ognik nocny przepada."
Czysta spowiedź.
Nie spojrzę ci w oczy, bo jeszcze się wstydzę.
Słów.
Myśli.
Nadziei ulotnych.
Słów.
Myśli.
Nadziei ulotnych.
Cytat prosto z serca.
"Jestem powietrzem, nie jem i nie śpię co noc."
Next
