▐┛ STRACH NA WRÓBLE ▐┛

Wbrew powszechnej opinii, o Państwie Vichy mam zdanie pozytywne.
Zazdroszczę Francuzom, że podczas II wojny światowej mieli dwóch mężów stanu - Charlesa de Gaulle'a i Philippe Pétaina. We Francji popularne jest powiedzenie, że ten pierwszy był mieczem, drugi z kolei tarczą. Gdy de Gaulle na czele Wolnej Francji zadawał ciosy, Pétain bronił naród przed złością niemieckiego okupanta. My Polacy niestety nie mieliśmy tyle szczęścia, co Francuzi. Mieczy mieliśmy pod dostatkiem, ale ani jednej tarczy.
Można nazywać Pétaina zdrajcą, co robiono i robi się po dziś dzień, ale on wiedział doskonale, na co się pisze. Cytując go; "Stałem na czele państwa okupowanego, ale czyniłem wiele, aby uchronić moich rodaków przed najgorszym. Jestem pewien, że dla wielu moich rodaków stanowiłem kontynuację suwerennej Francji. Jestem niewinny. Tak naprawdę osądzi mnie Bóg i historia". Zapytany, dlaczego ktoś taki jak on zdecydował się tak haniebny i niemoralny czyn, odpowiedział, że chciał, aby Francja uniknęła losu Polski. Poświęcił swój własny honor, by ratować honor narodu. Pétain był wielkim patriotą, kochał Francję z całego serca, to on przecież zwyciężył bitwę o Verdun, miejsce tak ważne dla każdego Francuza, zdobywając sobie tym samym tytuł zbawcy ojczyzny. Nic więc dziwnego, że gdy nad Francją w czerwcu 1940 roku zawisły czarne chmury, to właśnie jego wybrano na funkcję premiera. A gdy stało się jasne, że Francja się nie obroni, Pétain zdecydował się na separatystyczne zawieszenie broni z Niemcami. 10 lipca 1940 roku Zgromadzenie Narodowe III Republiki drogą demokratyczną mianowało Pétaina mężem opatrznościowym, powierzając mu bardzo ważne zadanie, miał po raz drugi uratować Francję. Powstanie Francji Vichy zaakceptowało większość państw. I ciekawostka, że naród stał za Pétainem wtedy murem. Wśród Francuzów panowały nastroje pacyfistyczne, a Francja Vichy ogłosiła neutralność w nadchodzącym konflikcie. Ciekawostka, że to de Gaulle'a powołującego Komitet Wolnej Francji w Londynie uważano we Francji za zdrajcę. I nie ma też się co dziwić, bo Wolna Francja powstała przecież u boku Brytoli, a ci zrobili Francuzom 8 lipca dość niemiłego psikusa. Operacja Katapulta.
Przy temacie takim jak ten, zawsze pojawia się temat Żydów. Kiedyś już pisałem o tym, że, o ironio, Żydzi mogli czuć się najbezpieczniej w państwach sojuszniczych III Rzeszy, nie we wszystkich oczywiście, ale w większości. Pétain był gwarantem tego, że przeżyją. Dlatego też wielu Żydów francuskich za wszelką cenę próbowało przedostać się na teren nowopowstałego państewka. I póki Vichy cieszyło się względną niezależnością, mogli oni czuć się bezpieczni.
I ostatnia kwestia, kolaboracja kolaboracji nie równa. Ta, którą akurat opisałem, miała wyłącznie charakter pragmatyczny. Chodziło o uratowanie substancji narodu. I to się udało. Z całą pewnością Polska potrzebowała kogoś takiego jak Pétain.
Maréchal nous voilà!
https://www.youtube.com/watch?v=H_cCVLHbzCI

View more

No właśnie nie do końca. Po pierwsze, lewica obrzydziła pojęcie postępu, a po drugie to ten archetyp nie ma wbrew pozorom swoich korzeni w ruchach feministycznych. Było wiele kobiet w historii na długo przed emancypacją, które zmieniały bieg bitew, wojen, a w końcu i historii.
Za przykład może tu posłużyć Marija Boczkariowa, prosta rosyjska chłopka, która w 1914 roku wstąpiła za zgodą cara Mikołaja II do armii. W roku 1917 po rewolucji lutowej w obliczu klęsk wojsk rosyjskich na froncie, chcąc poprawić morale, wyszła z inicjatywą powołania żeńskiego batalionu piechoty. Wielokrotnie była nagradzana za zasługi w boju. Po rewolucji październikowej zabiegała o zbrojną interwencję państw Ententy, widziała się osobiście choćby z królem Jerzym V i prezydentem Wilsonem. Do Rosji powróciła w 1918 roku wraz z korpusami interwencyjnymi. Niedługo później znalazła się pod rozkazami bohatera Białych - admirała Aleksandra Kołczaka. Zamordowana przez bolszewików prawdopodobnie 16 maja 1920 roku.

View more

Ku'wa, ale gliniane naczynie 🙆‍♂️
Uważałbym na te porównania z Narodem Wybranym. Dla lewicy już kilkukrotnie się to źle skończyło. Ostatnio choćby próbowała weganka Spurek, udostępniając grafikę krowy w pasiakach, ale się ostatecznie zesrała, bo środowiska żydowskie zainteresowały się sprawą. Na następny dzień grafika zniknęła. Ból Żydów jest większy niż czyikolwiek, więc wszelkie próby porównywania sytuacji dzisiejszych mniejszości albo wspomnianych wyżej zwierząt do tragedii sprzed 70 lat zawsze kończy się tak samo. Idą pozwy i to naprawdę dużego kalibru na wysokie kwoty. I tak jak dzisiejszej polityce żydowskiej mam do zarzucenia wiele, tak zgadzam się, że ugranie coś na tej tragedii przez LGBT i inne lewicowe fiksacje powinno być przez Żydów ścigane. To jest obrzydliwe, po prostu niesmaczne. Kolejna sprawa, że trzeba być historycznym dyletantem, by dostrzec w ogóle tu jakieś powiązania. Ani nie ma narodowych socjalistów u władzy, ani nikt nie wyciąga tych osób LGBT z mieszkań, nie wrzuca na pakę ciężarówki i nie wiezie do obozu zagłady. Te osoby z powodu swojej orientacji nie są w żaden sposób niepokojone. Codziennie mijamy na ulicy setki osób, nie znając ich preferencji seksualnych. A Żyda szło już rozpoznać, przecież niemiecka administracja nakazywała im nosić opaski z Gwiazdą Dawida.
Czy jednak istnieje chociaż minimalna szansa, że będziemy mieli powtórkę z Holocaustu w wykonaniu krwiożerczych nacjonalistów, a ofiarami faktycznie padną osoby LGBT? Absolutnie nie, ale może się zdarzyć tak, że animozje między społeczeństwem konserwatywnym, którym mimo wszystko wciąż jest polski naród, a ruchem LGBT się nasili. Jeżeli na kolejnych i kolejnych marszach będzie dochodziło do prowokacji; obrazy uczuć religijnych i wartości tradycyjnych, może dojść do sytuacji, że Polacy będą się radykalizować. Wierzę jednak, że zdrowy rozsądek i zachowanie zimnej krwi wygra mimo wszystko. Ruchowi LGBT z całą pewnością przysłużyłyby się ofiary.

View more