Jacy są twoi rodzice z charakteru?
Wymagający, ale sprawiedliwi i wyrozumiali.
Moja mama to taka konkret babeczka, która bardzo oddaje się pracy i swoim pasjom, jest sprawiedliwa, pewna siebie, świetnie zorganizowana i kreatywna, odważna, absolutnie niezależna, bardzo mądra.
Zawsze mam w niej największe wsparcie i niekończącą się wiarę w to, że osiągnę w życiu wszystko, czego chcę. Ale nie działa to na zasadzie takiego bezrefleksyjnego klepania mnie po główce i powtarzania "Natalko, poradzisz sobie, wierzę w to", tylko zawsze jak trzeba postawić mnie do pionu to rzuci jednym konkretnym zdaniem, które przywraca mi całą pewność siebie, zazwyczaj to ona wyciągała mnie z takiego życiowego marazmu.
Mamy mocno przyjacielską relację, ale zawsze stawiała wyraźne granice, żebyśmy się w tym nie zatraciły, chce być dobrą mamą, a nie koleżanką.
A tata? Tata jest bardzo wymagający, szczególnie w stosunku do mnie, ale umiejący docenić i pochwalić. Jest opiekuńczy, mogłabym potrzebować jego pomocy na drugim końcu świata, a on natychmiast rzuciłby wszystko i wsiadł w samolot, co wielokrotnie mi udowodnił.
Jest bardzo pracowity, przedsiębiorczy i ma łeb na karku, jest naprawdę genialny w biznes.
Jest bardzo oczytany i inteligentny, przeprowadziliśmy w życiu tysiące dyskusji na tematy polityczne, gospodarcze, ekonomiczne, militarne, światopoglądowe, uwielbia mieć we mnie równego sobie dyskutanta.
Moi rodzice na pewno nie są idealni, ale wiele im zawdzięczam. To oni wychowali mnie na inteligentną, zaradną życiowo, odpowiedzialną, niezależną kobietę, która wie czego chce od życia i potrafi po to sięgnąć.
Miałam naprawdę dobre dzieciństwo i rodzice zawsze dbali o to, żeby absolutnie niczego mi nie brakowało, żebym była dobrze wykształconym, szczęśliwym, kochanym młodym człowiekiem spełniającym swoje marzenia.
Moja mama to taka konkret babeczka, która bardzo oddaje się pracy i swoim pasjom, jest sprawiedliwa, pewna siebie, świetnie zorganizowana i kreatywna, odważna, absolutnie niezależna, bardzo mądra.
Zawsze mam w niej największe wsparcie i niekończącą się wiarę w to, że osiągnę w życiu wszystko, czego chcę. Ale nie działa to na zasadzie takiego bezrefleksyjnego klepania mnie po główce i powtarzania "Natalko, poradzisz sobie, wierzę w to", tylko zawsze jak trzeba postawić mnie do pionu to rzuci jednym konkretnym zdaniem, które przywraca mi całą pewność siebie, zazwyczaj to ona wyciągała mnie z takiego życiowego marazmu.
Mamy mocno przyjacielską relację, ale zawsze stawiała wyraźne granice, żebyśmy się w tym nie zatraciły, chce być dobrą mamą, a nie koleżanką.
A tata? Tata jest bardzo wymagający, szczególnie w stosunku do mnie, ale umiejący docenić i pochwalić. Jest opiekuńczy, mogłabym potrzebować jego pomocy na drugim końcu świata, a on natychmiast rzuciłby wszystko i wsiadł w samolot, co wielokrotnie mi udowodnił.
Jest bardzo pracowity, przedsiębiorczy i ma łeb na karku, jest naprawdę genialny w biznes.
Jest bardzo oczytany i inteligentny, przeprowadziliśmy w życiu tysiące dyskusji na tematy polityczne, gospodarcze, ekonomiczne, militarne, światopoglądowe, uwielbia mieć we mnie równego sobie dyskutanta.
Moi rodzice na pewno nie są idealni, ale wiele im zawdzięczam. To oni wychowali mnie na inteligentną, zaradną życiowo, odpowiedzialną, niezależną kobietę, która wie czego chce od życia i potrafi po to sięgnąć.
Miałam naprawdę dobre dzieciństwo i rodzice zawsze dbali o to, żeby absolutnie niczego mi nie brakowało, żebym była dobrze wykształconym, szczęśliwym, kochanym młodym człowiekiem spełniającym swoje marzenia.
