Mam na ten temat strasznie podzielną opinię. Z jednej strony człowiek może, ba powinien dążyć do celu mimo trudności. Poddawanie się i mówienie "trudno" czy choćby nawet "taki musiał być mój los muszę się z nim pogodzić". G... prawda z jednej strony. Musimy walczyć o swoje w życiu niczym dzikie zwierzęta o przetrwanie. Walczyć mam na myśli starać się, próbować. Przede wszystkim nie poddawać się po pierwszej porażce. Z tym niestety jest trudno u wielu ludzi. Mimo wszystko czasem powinniśmy zwracać uwagę na innych by nie wyglądało to w sposób "po trupach byle do celu". Jeśli w coś wierzysz hm.. załóżmy w pecha, którego przynosi czarny kot. Co by się nie stało zwalimy to na niego. Wylała nam się herbata, wina kota. Stłukłam wazon, wina kota. Upadłam, wina kota. Z punktu widzenia osób, które w takie bajki nie wierzą wygląda to całkiem inaczej. Wylałam herbatę cóż muszę bardziej uważać. Stłukłam wazon, ale każdemu się zdarza itd. nawet nie pomyśli o tym biednym kotku, który niczemu nie jest winien, ze się urodził czarny.
To jest chore to tak jakby się zobaczyło Afroamerykanina na drodze i wmawiało teorie o pechu, który będzie mnie prześladował w najbliższym czasie.
To my wybieramy czy chcemy zarobić uczciwie czy okraść staruszka bo tak najłatwiej. W życiu my dokonujemy wyboru. Jednak na niektóre wpływu nie mamy. Umrzemy tak czy inaczej na to póki co nic poradzić nie możemy. Mamy wpływ tylko na czas czy miejsce. Podstawowymi pytaniami są (Jak? Gdzie? Kiedy?). Na to możemy mieć wpływ lecz w takich sytuacjach niektórzy ludzie mogą nam wejść z brudnymi butami w nasz życie, a wtedy wszystko diabli może wziąć w jednej chwili. Czasem dopisze nam szczęście i będziemy w stanie uniknąć końca, ale nie na długo. On tak czy inaczej w końcu nadejdzie. Wpływu nie mamy na swój wiek, starzenie się. Choroby czy zagrożenia ma na nie wpływ natura choć w dużej mierze co raz częściej człowiek. My możemy ryzyko zmniejszyć lub zwiększyć. Choć nic nie gwarantuje nam zwycięstwa.

---

"To nie los mówi o naszej przyszłości, tylko decyzje i ich konsekwencje. "

---

"Prawdziwy sukces to nie kariera, lecz pozostanie panem swojego losu i możliwość decydowania, co będzie się robić w życiu, za które tylko my odpowiadamy. " ~William Wharton

View more

Wydaje mi się, że pomyliłaś miejsce.
Widzę to tak. Wchodzisz tu tylko po to by pożebrać lajki. Co Ci one dadzą? Staniesz się bardziej fajna jak będziesz je mieć? Nie wydaje mi się. Więcej osiągniesz jak się za naukę weźmiesz. Ask jako samo słowo znaczy dosłownie pytanie. Co jak każdy mądry (o ile tacy tu są) wiedzą, że ma służyć do zadawania pytań lub czytania innych ciekawych profili, a nie do bicia się o większego askowego fejma.
Zamiast żebrać o polubienia zacznij się rozpisywać w odpowiedziach, odpowiadaj sensownie i z głową, udostępnij czasem swoje posty, zaobserwuj aski które coś wnoszą, polub ich odpowiedzi, a zapewniam zdobędziesz więcej mądrych czytelników/czytelniczek i te całe polubienia. Lepszy jest to sposób na pewno niż zachowywanie się jak niedorozwój, który stoi pod biedronka i żebra o kasę bo mu do piwa brakuje. Wybacz za te porównanie, ale takie pseudo pytania o takiej treści są żenujące.

View more

Jestem w lesie, nagle dopada mnie ból który przeszywa moja potylicę. Łapie się za głowę i czuję jak po dłoni spływa mi mazista ciecz. Przed oczami świat nagle mi wiruje, a moje ciało opada bezwładnie na ziemię. Budzę się w ciemnej jaskini. Nade wisi mężczyzna, a raczej to co po nim zostało. Na plecach widać liczne zadrapania, a w okolicach szyi ślady zębów. Próbuje się podnieść by uciec, ale na marne upadam z powrotem na ziemię. Zasypiam. Budzę się tym razem w domku być może jakiegoś świra. Dokoła pełno narzędzi i średniowiecznych p
rzyrządów do tortur. Nagle po mojej prawej ujawnia się czarna postać, która powoli zbliża się w moim kierunku. Kolejny raz próbuje się podnieść, ale tak jak poprzednim razem mój wysiłek idzie na marne. Rozglądając się panicznie dookoła łapię metalowy przedmiot leżący obok mnie. Mężczyzna znajduje się już o krok ode mnie gdy nagle obraz staje się jedna wielką chmurą dymu która ktoś próbuje rozgonić. Budzę się na cmentarzu. Obok mnie stoi tłum ludzi ubranych w czerń. Podchodzę najbliżej jak mogę i ku moim oczom pojawia się trumna. Obok widzę moją twarz na zdjęciu. Dopada mnie wewnętrzny monolog
Jak to się stało?
Co ja tutaj robię?
Okazuje się, że potrącił mnie samochód gdy wybiegałam ze szpitala. Jako duch będę się przechadzać po ziemi bo dla mojego plugawej osoby nie ma nigdzie miejsca. Szatan nie dorasta mi do pięt.

View more