Cynamon pachnie korą cynamonowca, z którego jest produkowany i nie ma tu żadnej magii, Meer. Mogę opowiedzieć Ci o tym, co przywołuje mi na myśl jego zapach. Właśnie zjadłam kremowy jogurt z jabłkiem i cynamonem. Jabłka zawsze dobrze komponują się z tą przyprawą, która ma słodkawo-korzenny, troszkę piekący smak. Cynamonem pachną korzenne ciasteczka, które najczęściej dostaję jako dodatek do kawy lub herbaty w kawiarniach. Tutaj kończy się jego rola w moi życiu. Znacznie bardziej wolę kardamon, który dodaję do grzanego wina i malinowej herbaty. Ostatnim hitem jest moja rozgrzewająca zielona herbata z pomarańczą, imbirem i rozmarynem. Wszystkie te przyprawy kojarzą się dobrze, kojarzą się z ciepłem i jesienną lub zimową porą. Po lekturze jednej z książek, której bohaterka ciągle zapijała smutki mlekiem z cynamonem, próbowałam takiej kombinacji i niestety napój ten mi nie posmakował. Kakao z piankami jest dla mnie niezawodne. Do tego ciepły koc i Kubuś Puchatek na DVD. Czuję się znów jak mała szczęśliwa dziewczynka.

View more

Czas płynie zbyt szybko, a jednocześnie zbyt wolno. Szukam świata, w którym będę miała wystarczająco dużo minut, aby przysiąść spokojnie przed laptopem i napisać chociaż jeden rozdział pracy magisterskiej. Pragnę świata, w którym nie będę musiała czekać długie tygodnie na trzydziestominutową wizytę u lekarza, którego potrzebuję już. Tu i teraz. Nie jestem dobrą gospodynią. I wcale nie mam tu na myśli bycia kurą domową, bo do tej roli zdegradować się nigdy nie pozwolę. Chciałabym umieć zamknąć czas w słoiku, żeby już nigdy więcej nie przeciekał mi przez palce. Strasznie się ostatnio rozleniwiłam. Potrzebuję mocnego, konkretnego kopniaka do działania. Jednocześnie nie chcę ograniczać moich kontaktów z przyjaciółmi. Polubiłam wieczorne rundy po pubach w środku tygodnia, trochę mniej wstawanie rano z bólem głowy na zajęcia. Znów jest mi całkiem znośnie. Gdyby tylko moje konto w banku nie świeciło pustką, rzekłabym, że jest wręcz idealnie. Zaraz zacznę jeść tynk i popijać go wodą z kałuży.

View more

Czekał na mnie w środę wieczorem z butelką wina, toną słodyczy i otwartymi ramionami, gdy zatelefonowałam do niego i powiedziałam, że dłużej już nie wytrzymam. Rzuciłam pracę, bo nie mogłam znieść panującej w niej atmosfery. Mój przełożony okazał się totalnym dupkiem. Nie mogłam pozwolić mu na takie traktowanie. Nie wiem, co teraz ze sobą zrobić. Najchętniej spędziłabym resztę życia upijając się pod kocem. Ostatnio wszystko wymyka mi się z rąk, przecieka przez palce. Gdyby nie Remek, pewnie znów sięgnęłabym dna. Bogowie, jak dobrze, że mam przy sobie kogoś, kto się o mnie troszczy, odwodzi od głupich pomysłów, powstrzymuje przed popełnieniem kolejnych błędów. Nie może mieć mnie jednak na oku przez całą dobę, a kiedy tylko udaje mi się wymknąć spod jego kontroli, świruję. Wczoraj miałam kryzys, umówiłam się z przyjaciółką w pubie, zaliczyłyśmy obłędny koncert Blindead, kilka piw, które doprawiłyśmy jeszcze kilkoma shotami, a wszystko zwieńczyłyśmy ziółkami, co w połączeniu z graną na żywo muzyką dało niesamowity psychodeliczny efekt. Dziś mam okropnego moralniaka. Obejrzałam smutny film, który wcale nie polepszył mojej sytuacji, ale przynajmniej Logan Lerman przestał być dla mnie ciotą, która nic nie mówi i tylko świdruje tymi swoimi oczkami, zaciskając do bólu wargi. Dziś nie spotkam się z Remkiem, któremu nie potrafię po wczorajszym wieczorze spojrzeć w oczy. Oczywiście ku uciesze mojej współlokatorki, która powtarza mi, że nie znosi nocy, które spędzam poza akademikiem. Nie wiem, czy się o mnie martwi, czy może boi się, że nagle spod łóżka wyskoczy demon. Jest bardzo oddana Bogu i myślę, że we wszelkie opętania, do których dochodzi o trzeciej nad ranem w akademikach, też wierzy. Jak widzisz, z moim mężczyzną wszystko dobrze. Ze mną też, przynajmniej na zewnątrz.

View more