içimde bir uçurum var, en dibinde de tüm özlemlerim.

Zaman lazım sadece, unutacaksın! Nasıl unuttuysan çocukluğunu, kırılan oyuncaklarını. Kırılan kalbini de öyle unutacaksın.

“Yaşam ne geçmişte ne de gelecektedir, sadece yaşandığı anda gizlidir.”

hayatımın her anında seni hatırlayacağım.

“Bir tren! Gece ya da gündüz, hangi saatte olursa olsun… Beni alıp götürsün! Burada boğuluyorum…”

yokluğun çiçeksiz baharlara benziyor.

Nasıl oluyor biliyor musunuz daha yolun başı diyorsunuz az ötede çıkmaz sokak tabelası.

Yaş 17.
Bitişlerde burada, başlangıçlarda.

Bir karavan lazım bize, sınırsız kahve ve bitmeyen kitap, bir de deniz manzarası.