Kiedyś byłam naiwna, wierzyłam w słowa pewnej osoby, robiłam dla niej wszystko, bo po prostu nie chciałam jej stracić, ale w końcu naszą przyjaźń szlak trafił i ja się zmieniłam, tak jak ona. Ale moja zmiana była tak mocna, że teraz nie chce jej znać i nie jestem już naiwna :)
Oczywiście, że warto próbować wszystkiego, po to właśnie jest życie. Mamy tylko jedną szanse, by przeżyć coś szalonego, coś co później możemy powspominać, co możemy poopowiadać innym, a także ich namówić by spróbowali jakiegoś szaleństwa, by poczuli ten smak :)
Tęsknota dla mnie to cholerny ból, trudno mi jest wtedy myśleć o czym innym, czasami nawet bywa, że nie potrafię się skupić na lekcji. Tęsknota jest nam potrzebna, bo przez to pokazujemy, że jednak mamy uczucia, że potrafimy kochać i nawet jeśli popełniliśmy jakiś błąd to widać po nas, że żałujemy tego, ale z drugiej strony jest to cierpienie, ponieważ osoba, która nas bardzo zraniła, zostawiła po sobie wspomnienia, zostawiła ślad w naszym życiu, a my wiemy, że nigdy tego wszystkiego się nie pozbędziemy, to stało się częścią naszego życia. Jeśli chcemy przestać tęsknić, to najlepiej jest spotkać się ze znajomymi, pogadać z nimi, posłuchać sobie muzyki razem, pośmiać się. Ale jednak każdy wie, że w nocy wszystko wraca, wszystkie nasze uczucia i mimo tego, że chcemy przestać tęsknić to nigdy nie przestaniemy.