8 cytat na dziś ??
I dlaczego tyle to trwa?
Od miesięcy już wiem, że nic z tego
A nie mogę spać, nie!
Od miesięcy już wiem, że nic z tego
A nie mogę spać, nie!
❤️ Likes
show all
🔥 Rewards
show all
Latest answers from Cwén ×
Cytat na dziś?
Well, I've heard,
That I could be your anything,
Now, I'm, I'm, I’ma on the ship,
I’ma, I'm on the sea of melancholy.
That I could be your anything,
Now, I'm, I'm, I’ma on the ship,
I’ma, I'm on the sea of melancholy.
O czym myślisz każdej nocy?
Kiedyś w szkole rozmawialiśmy o tym jakie znaczenie jest przypisane słowu "dom". Wtedy nie do końca rozumiałam, że moja odpowiedź była niepełna. Odpowiedziałam, że dom to miejsce, do którego wracam po szkole, miejsce, w którym śpię i gdzie ogólnie czuje się bezpiecznie. Długo się nad tym nigdy nie zastanawiałam, no bo w zasadzie po co.
Teraz, po tych kilku latach już wiem, że byłam niemal całkowicie w błędzie. Przekonałam się o tym kiedy poznałam człowieka, który stał się dla mnie domem. To do niego wracałam, on po każdym złym dniu potrafił mówić mi godzinami o największych glupotach, tylko po to abym nie myślała o tym co bylo nie fajne. To przy nim zasypiałam i myślałam, że tak już zostanie na zawsze. Nie musiałam znajdować się w konkretnym budynku, aby czuć się jak w domu. On był moim domem i teraz każdej nocy myślę o tym, jak bardzo jestem bezdomna.
Teraz, po tych kilku latach już wiem, że byłam niemal całkowicie w błędzie. Przekonałam się o tym kiedy poznałam człowieka, który stał się dla mnie domem. To do niego wracałam, on po każdym złym dniu potrafił mówić mi godzinami o największych glupotach, tylko po to abym nie myślała o tym co bylo nie fajne. To przy nim zasypiałam i myślałam, że tak już zostanie na zawsze. Nie musiałam znajdować się w konkretnym budynku, aby czuć się jak w domu. On był moim domem i teraz każdej nocy myślę o tym, jak bardzo jestem bezdomna.
Jak mija wieczór
Tak sobie siedzę i myślę czy siedzenie i myślenie w moim wieku jest marnowaniem czasu. Bo cały czas coś robię w biegu. Biegam do pracy,z pracy biegam na uczelnie, z uczelni uczyć innych i tak cały czas w kółko. Nadal nie wyrabiam się z milionem rzeczy, przez co nie jestem w stanie odetchnąć i zrobić sobie trochę miejsca w głowie, bo cały czas coś w jej tyle mam. Kiedyś myślałam za dużo, ponieważ czasu na myślenie miałam wiele. Miałam wtedy wrażenie, że to myślenie i snucie historii,które nigdy się nie wydarzą to jedna z moich największych wad. Teraz? Chciałabym tak po prostu usiąść i myśleć bez wyrzutów sumienia.
Tęsknisz?
Dopiero teraz zdałam sobie sprawę z tego, że w całym swoim życiu śmierć naprawdę nikogo mi nigdy nie zabrała, tak żebym nie mogła się z tego pozbierać. Jasne, były ciotki czy wujkowie, którzy umierali na przestrzeni dwudziestu lat mojego życia i zawsze kiedy dowiedziałam się o ich śmierci czułam ukłucie smutku w sercu, ale wraz z pożegnaniem tej osoby na pogrzebie to uczucie słabło i szybko nie było go wcale. Jednak teraz faktycznie wiem jakie to jest kiedy naprawdę stracisz kogoś bliskiego i te uczucie nie znika i nie zamierza nawet zmaleć. Dwa tygodnie temu odeszła moja babcia. Nagle, powodem był jedynie wiek, nie żadna choroba. Wszyscy byliśmy w szoku, przez co jest jeszcze gorzej. Minęło juz troszkę czasu, a ja nadal nie mogę uwierzyć. Mam wrażenie, ze to do nie jeszcze w pełni nie doszło, że jestem nadal w amoku. Przeraża mnie myśl, iż już nigdy jej nie zobaczę, nigdy nie będę mogła z nią porozmawiać, a jedynym miejscem na odwiedzenie jej stał się cmentarz- marna alternatywa normalnej herbaty w jej towarzystwie. Wiem o tym, ze każdego z nas to czeka i jeszcze wiele razy będę musiał zmagać się z tego rodzaju tęsknotą, ale nie potrafię. Po prostu nie umiem. Czuję tylko niemoc i ogromną tęsknotę.
"zapominam się w pamiętaniu o Tobie"
"zapominam się w pamiętaniu o Tobie"
