Ostatnio doszłam do pewnego wniosku. Życie to nie bajka , lecz walka.Każdego dnia przezwyciężamy jakieś przeszkody.Nie którzy nie dają sobie z nimi rady i upadają.Boją się kolejny raz cierpieć.Dlaczego? Bo zawiedli się.Zawiedli się na osobach , na których im zależało.Każdy z nas rani i każdy z nas nosi w sobie potwora.Przestaliśmy przecież szukać potworów pod swoim łóżkiem , kiedy zrozumieliśmy , że sami nimi jesteśmy.Dlaczego nimi jesteśmy? Przez ludzi.Przez ich ciągłe kłamstwa i zadawania bólu.Ale trzeba docenić tych, którzy potrafią zobaczyć w nas smutek.Takich osób jest mało.Widzimy na czyjejś twarzy uśmiech , ale tego nie kupujemy.Wiemy , że coś jest nie tak po oczach.Takie osoby są osobami , które są godne naszego zaufania.Bo im na prawdę zależy , bo prawdziwie kochają.W tedy już wiemy , że byli , są , będą zawsze przy nas.