Yalnızlık, yaşamda bir an, Hep yeniden başlayan.. Dışından anlaşılmaz. Ya da kocaman bir yalan, Kovdukça kovalayan.. Paylaşılmaz. Bir düşün de beni sana ayıran Yalnızlık paylaşılmaz, Paylaşılsa yalnızlık olmaz... Özdemir Asaf
bize mutlu olduğumuzu unutturan zihnimizin zemine düşen gölgelere odaklanması bence...Tıpkı gökyüzünün değişmezliğine değil, bulutlara takılmamız gibi.
Sanırım buna "şu ana kadar" demek daha doğru olacaktır. Çünkü hayatımız hala sürüyor ve gelecekte bizi neler beklediğini bilmiyoruz. Belki yarın "hayatımın dönüm noktası" diyebileceğim bir olay yaşayacağım! Bunu kim bilebilir ki..?
unutmak çok farklı bir olay..düşün çocukluğunda yaşamış olduğun iyi kötü bir şeyi şuanda halen hatırlaya biliyorsak (sevdiğimiz insanı) unutmak da o kadar zor..hee alışa bilirmisn? (evet)..her ne kadar da zorda olasa zamanla alışılıyor ama dediğim gibi unutulmuyor..
Örnek sevğilinden ayrıldın ve arkadaş olarak konuşmak istese kabul edermisn?
H!c dusunmeden hay!r der!m..neden dersen? Sonuc da kars!nda k! k!s!ye kars! !c!nde B!r duygu (sevg!,ask) beslem!ss!n..arkadas g!b! konusman!n sonu zamanla deger verd!g!n k!s!y! S!radan b!r! hal!ne get!r!r..ya da tam ters! onu kabullenmen zorlas!r daha cok ac! cekersn..oyuzden her sey! tad!nda b!rakmak en dogrusu..