Wiele mam ukochanych filmów. (Seriali nie oglądam, tzn. prawie, ale to się niedługo zmieni!!)
Powiem więc o pięciu. Chyba najlepszych, chociaż ciężko wybierać najlepsze z najlepszych.
Pulp Fiction zna prawie każdy, prawda? Jest w top 10 zarówno na filmwebie, jak i na IMDB. I obawiam się, że nie tylko ja uwielbiam Quentina z całego serca. Na czym polega fenomen? Perfekcyjny humor, niebanalna, wciągająca, zaskakująca historia z przesłaniem do tego, świetnie i naturalne dialogi, cudowna gra aktorska, najlepsza na świecie muzyka, genialne zdjęcia. Tego się nie da nie kochać. Miłość od pierwszego wejrzenia.
Ta scena bosze:
https://www.youtube.com/watch?v=x2WK_eWihdU
Namber tu. American History X. Także bardzo popularny film. Powtórzyłabym w gruncie rzeczy to co mówiłam o Pulp Fiction. Genialny Norton, najlepszy na świecie, na dokładkę.
+to.
https://www.youtube.com/watch?v=RgIMuTELzXI&t=39s|
Krótki film o zabijaniu.
Na tym, że porusza trudny i głęboki temat w rozbrajający i niszczący sposób, za grę aktorską, za wywołanie zbyt wielkiej dawki emocji.
https://www.youtube.com/watch?v=pu0V3Zptjxc
Kolejne dwa są mniej znane, mniej doceniane.
Dead Man Walking za najwspanialszą tematykę, przekaz, pokazanie emocji, grę aktorską, uświadomienie mi paru rzeczy.
https://www.youtube.com/watch?v=xQyYa3DBhNA&t=82s
Wybaczcie niesprawność mowy pisanej, straciłam umiejętność odpowiadania na pytania tutaj, pisania składnych odpowiedzi i stawiania przecinków.
Ostatni film jest mi szczególnie ważny.
Zniknięcie (oryginalny tytuł - DeUsynlige), najprawdopodobniej większość z Was o nim nigdy nie słyszała. Kawał dobrego (genialnego) skandynawskiego kina. Cudowne ujęcia, psychologia postaci, gra aktorska, to czego zawsze szukałam w filmie i usilnie nie mogłam znaleźć, genialny temat, i.... Skandynawowie najlepiej na świecie tworzą klimat. I ukazują miłość, jej piękno i majestat.

View more

Napewnoniepis.

---

Nigdy specjalnie nie narzekałam na Polskę. Owszem, nie jest tu idealnie i znajdziemy wiele ciekawszych, piękniejszych i bardziej opłacalnych miejsc, ale mamy swoją niepowtarzalną kulturę i mimo, że nie nazwałabym się patriotką, lubię Polskę.
Uwielbiam polską sztukę. Kocham filmy, mamy tylu wspaniałych reżyserów i aktorów. Na czele z Romanem Polańskim, Andrzejem Wajdą, Julianem Antoniszczakiem (którego podawałam kiedyś regularnie jako przykład, że fajnie być Polką, bo inni nie zrozumieją, niektórych rzeczy przetłumaczyć się nie da), czy moim ulubionym - Krzysztofem Kieślowskim, którego "Krótkim filmem o zabijaniu" byłam, i wciąż jestem przeoczarowana. I wiele innych cudownych dzieł powstało, chociażby: "Przesłuchanie", "Poranek Kojota", "Dzień świra", "Kołysanka", "Tango", "Nie lubię poniedziałku", "Ida", "Dług", "Bogowie", "Ciało", "Chłopaki nie płaczą", "Seksmisja". Sam język polski, z nich wybrzmiewający stwarza w nich niesamowitą atmosferę i klimat.
Często sięgam po polską literaturę, w oryginale zawsze najlepiej się czyta. I tutaj, od poetów, z których największą sympatią darzę Mickiewicza, Tuwima, Morsztyna, Herberta, Różewicza, Kaczmarskiego, czy Szymborską aż po prozaików, szczególnie współczesnych, gdzie sławi nas na świecie Andrzej Sapkowski, czy moi ukochani - Krzysztof Spadło i Zygmunt Miłoszewski, a także Ryszard Kapuściński, Remigiusz Mróz, Adrian Bednarek, czy Tomasz Kowalski.
Polscy wokaliści, czy też polskie zespoły bardzo często goszczą na moich playlistach. Począwszy od ostatnio ukochanych przeze mnie wykonawców poezji śpiewanej - Jacek Kaczmarski, Przemysław Gintrowski, Zbigniew Łapiński, Michał Bajor, Krystyna Janda, Maciej Zembaty, Marek Grechuta, idąc przed najbardziej popularnych polskich artystów na scenach światowych - Behemoth, czy Vader, aż najbliższe mojemu sercu - The Analogs i Kult oraz odrobinę dalsze - Strachy na lachy, Acid Drinkers, Żywiołak, posiadający polską wokalistkę Kontrust, Elektryczne Gitary, Poparzeni Kawą Trzy, Happysad, Lady Pank, Mr Zoob, Waglewski Fisz Emande, O.N.A, Rubbish, Podeszfa, Absyntia, Piersi.
Tacy wspaniali artyści jak Zdzisław Beksiński, Jacek Yerka, czy Jerzy Duda-Gracz.
Uwielbiam też wiele polskich teatrów.
Nigdy nie zwiedziwszy Krakowa, Wrocławia, czy Poznania (Niedługo nadrobię! Przynajmniej część.), ciężko mi mówić o pięknie polskich miast, aczkolwiek w moim sercu zawsze pozostanie ukochany Gdańsk - ważny historycznie, tutaj zaczęła się i wojna, i upadek komunizmu, a także piękny, pełen cudownych zabytków, z cudną starówką, niesamowitym dworcem, uroczymi kawiarniami i dużą ilością zieleni. Lubię też Warszawę. Mamy wspaniałe morze, góry, krajobrazy..
Lubię polskich sportowców, bo są dobrzy i jest komu kibicować, a ja to czynię z wielką pasją.
I mamy tu całą masę niesamowitych ludzi, pewnie tak samo wiele jak w innych krajach, ale nie zmienia to faktu, że Ci, którzy są najbliżsi mojemu sercu, siedzę w Polsce i tak pewnie zostanie jeszcze trochę.

View more