nadeszła ta wiekopomna chwila
kupiłeś swojej duszy
nowy uśmiech
jeszcze świeży i ciepły
powróciła rześka wieczność
by nasze myśli wypełzły
przez przerwę
w życiorysie
nie kłam
że życie ma osiemnastoletnią
gwarancję
nie oszukuj że za miłość
nie trzeba płacić
dlaczego urodziłeś się
tak pośpiesznie?
nie mogłeś doczekać się samotności?
póki milczenie sprzyja
muzyce
tańczmy uważając na grząski parkiet
pod naszymi sercami

Na zadeptanych kamiennych schodach
Przysiadły wiersze z obrazami.
Deszczowa pogoda,
Szarość otulona mgłami.
Czekają cierpliwie na mój cień.
Na szczycie przekrzywiony ganek,
Mroczna w kurzach sień,
Na podłodze zgubiony wianek.
I cisza
Tak głęboka i pusta
Że można usłyszeć
Milczące usta.
Patrzę na tą fortecę z daleka.
Boli
Jak na mnie czeka,
Ale trzeba wyrwać się z niewoli.
Ostatnie wylane krople zalśniły,
Wszystko w intensywnym aromacie
Benzyny.
Część rymów się kładzie
W tęczowej kałuży.
Czas się dłuży.

Jak mnie znikniesz to już na zawsze,
jak mnie stworzysz to już na wieczność.
Nie potrafię szeleścić
wspomnieniami sama.
Z Tobą lżej nakłuć bezmiarem
Ziemię,
otworzyć Niebo i spojrzeć na
wzniosłość lat bez czasu, z
odwagą.
Spycham z łagodnością,
wrodzoną nieporadność w
bezpieczny kąt rozpaczy,
bez łkania.
Patrzę z lekkością na
zaczarowany świat we
wszystkich kolorach
boskiego przymierza.
Tańczę w blasku tęczy.

W skorupie orzecha
schowane moje
zwoje mózgowe
cały świat zmyślony
teraźniejszy i nienarodzony

Nasze życie jest niczym płomień. Podczas silnego wiatru dzielnie walczymy i nie sposób powstrzymać tego ognia. Lecz czasem wystarczy kilka sekund by zgasnąć jak płomień podczas ulewy.

To dziwne, że ktoś obraża się na Ciebie za to, że traktujesz go tak jak on traktował Ciebie.

Możemy nosić chińskie ciuchy, jeździć czeskimi autami, patrzeć w japońskie telewizory, gotować w niemieckich garnkach hiszpańskie pomidory i norweskie łososie. Co do kultury, to jednak wypadałoby mieć własną.

Tej nocy prawie nie spałam. Już wtedy byłam świadoma tego, że w życiu właściwie nie ma nic pewnego. Że każde działanie można interpretować na wiele sposobów, że każde słowo możne mieć tuzin znaczeń, zależnie od tego jak zostało wypowiedziane. Że wszystko, nawet własne uczucia, można podważać, kwestionować i weryfikować.

Moim zdaniem można zużyć całą swoją miłość. Moim zdaniem możną ją całą zużyć na jedną osobę. Można kochać tak mocno i tak głęboko, że nie zostaje już nic dla nikogo.

Czasem związek z drugą osobą bywa jak noszenie maseczki na twarzy.
Szukamy pięknych kolorów, wzorów, a potem się w niej dusimy i nie możemy się doczekać kiedy ją ściągniemy.