Tim Belman

Zawsze tak myślałem, zawsze do tego dążyłem. Wielu rzeczy w życiu spróbowałem. Dziś wiem, że nie miało to zbyt wielkiego znaczenia. Priorytety się zmieniły, ja się zmieniłem. Dziś jestem ckliwym facetem, który wie, że chcę spróbować wszystkiego w życiu, ale z odpowiednią osobą obok. Dopiero wtedy, to wszystko ma jakieś znaczenie. Czasami przed snem, wyobrażam sobie, a może bardziej marzę, jak będzie wyglądała moja daleka przyszłość. Za każdym razem mam w głowie, wszystkie (nie)pierwsze razy z Nią, które przyniosą mi zupełnie inną formę doznań. I to co było przed nią, nie ma zupełnie żadnego znaczenia. Bo nie byłem sobą, bo nie była obok, bo mając te dwadzieścia kilka lat, byłem- brzydko mówiąc- zbyt pojebany, żeby zacząć czuć. I co mi z tego, że próbowałem wielu rzeczy w życiu, skoro na stan obecny nie jestem w stanie przypomnieć sobie, czy było zajebiście, czy nie. Jeśli nie masz tej odpowiedniej osoby obok, to żyjesz, ale żyjesz byle jak, bez znaczenia. Chciałbym po siedemdziesiątce usiąść na balkonie, zapalić cygaro, przytulić Ją i z eksyctacją w naszych głosach, wspominać.. budowę naszego domu, pierwsze kroki dziecka, milion porażek, wycieczkę po świecie- wszystko, co przyniesie nam wspólne życie. To jest coś do czego dążę, czego chce i o czym marzę. I zrealizuje to, bo nie widzę żadnej innej drogi, mimo setki drogowskazów dookoła.
Prawdopodobnie odbiegłem dużo od tematu, albo jak ktoś to mówi " popłynąłem", ale tutaj pod maską anonimowości, można być trochę dziwakiem.
Więc tak, uważam że każdy powinien w życiu wszystkiego spróbować, ale z drugą połową swojego serca. Warto.

View more

Jeśli definicją romantyzmu są kwiatki, spacery za rękę i inne takie podobne rzeczy, to mógłbym powiedzieć, że tak, ale nie.
Czy z romantyzmem nie jest tak jak z miłością? Że ma wiele definicji, a każda po trochu jest prawdziwa, ale tak po trochu w zależności od sytuacji i aktualnego stanu psychicznego?
Raz powiesz, miłość jest wtedy kiedy uśmiech tej osoby jest dla ciebie najpiękniejszym obrazem w życiu- i to będzie prawda.. a za chwilę jeśli kogoś kochasz to pozwolisz mu odejść, bo nie wiem, płacze przez ciebie- no też myślałem, że to prawda, dziś wiem, że nie.
Pierwsza myśl, która przychodzi mi na myśl, widząc słowo" romantyzm" jest kolacja przy świecach, spacer brzegiem morza pod gwiazdami. I można powiedzieć, że to dobra definicja, odpowiednia. Moją definicją jest wpatrywanie się w jej oczy, aż się nie zarumieni. Wysyłanie jej memów nawiązujących do jakiejś rozmowy, wydarzenia o których tylko my wiemy. Pisanie jej, że jest tak wkurwiająca, że aż piękna zarazem, bo jest wkurwiająca ale oboje zdajemy sobie sprawę, że jak tylko byłbym obok i dźgnął ją po takim komentarzu w policzek, to dostałbym wiązankę wyzwisk, a jednocześnie jej zawstydzenie. Walka z nią o to, żeby wzięła witaminy i mówię dosłownie walka. Bo nigdy o siebie nie zadbała, nigdy nie pozwoliła, żeby ktoś to zrobił za nią, a ja chcę dbać o nią nawet kosztem podbitego oka.
Wykonanie telefonu z cichą nadzieją, że ma czas i odbierze- szczególnie po kłótni- żeby powiedzieć, że jest psychopatką z rozdwojeniem jaźni, ale i tak ją kocham, bo wiem, że jakkolwiek nie byłaby zła, to się uśmiechnie.
Wyczekiwanie, żeby zobaczyć ją na kilka chwil i dotknąć, bo nikt nie ma tyle siły wtedy i nikt nigdy nie wtulał się we mnie, jak ta mała pchełka.
Nie wykluczam spacerów, kolacji, ale co to za spacer za rękę, jeśli można zabrać jej wino i uciekać żeby goniła cię lekko wkurzona, a potem dać się złapać i " przeprosić" pocałunkiem?
Mogę powiedzieć, że romantyczny jestem, ale w specyficzny sposób, dla niej.

View more

Ona. Pojawiła się znikąd, kiedy najmniej się tego spodziewałem. Szybko przejęła moje myśli, potem serce. Zakochałem się jak głupi szczeniak. Powiedzieć, że była idealna pod każdym względem to za mało. Każda jej wada -a miała ich dużo- była tylko jak siła napędowa, która uczyła mnie akceptacji i miłości. Wcześniej nigdy tego nie umiałem, a uczucia nigdy nie były tak silne. Uczyła mnie wszystkiego od nowa, uczyła mnie życia, uśmiechu, nienawiści, zazdrości. Wpadłem jak śliwka w kompot. Nie było muru, którego bym dla niej nie zburzył, nie było sytuacji której bym nie rozwiązał, żeby zobaczyć jej uśmiech. Życie rzucało nam kłody pod nogi, a ja łapałem ją za rękę i prowadziłem jak małe dziecko. Bo była dla mnie wszystkim, także i dzieckiem, którym mogłem się zaopiekować, pokazać swój świat.. Była trudnym dzieckiem, bardzo trudnym, ale właśnie ten trud nigdy nie pozwoli mi o niej zapomnieć. Każde moje- nasze starania nauczyły mnie tylko jak być bliżej niej. Znalazłem tysiąc sposobów, byle by być obok.
Więc gdzie teraz jesteś? Dlaczego nie pozwolisz mi przeskoczyć tej wielkiej kłody, największej w naszym życiu, do tej pory? Wezmę Cię za rękę i nigdy nie puszczę. Bo warto. Mój umysł i ciało pragną tylko Ciebie. Twój uśmiech, nawet tak daleki jest tego warty. Nie obchodzi mnie ile jeszcze sztyletów wbijesz w moje serce, patrząc mi prosto w twarz. To wszystko jest tego warte, bo tylko dzięki Tobie nawet przez chwilę mogłem być szczęśliwy. Wróć żebym mógł znowu to poczuć.

View more