ChwytamChwilę ૪

Marzę o kimś, kto zmiesza się ze mną, rozcieńczy samotność.
Nie, nie cierpię na niedostatek kontaktów z ludźmi. Ludzie są. Mówią do mnie, a ja odwdzięczam się wielokrotnie złożonymi konstrukcjami wyrazów. Jednak dni takie jak ten potęgują wrażenie oddalenia. Człowiek to obce ciało, a słowa, które do mnie wypowiada, to paprochy spadające na błonę bębenkową, odbierane jako przykry szum. Uwięziona w twierdzy ciała nerwowo wypatruję przez judasze oczu kogoś, kto mnie rozpozna, zrozumie, przemówi w języku, który znam. To na takie momenty czyhają sekciarscy hycle. To tędy, przez tę wąziutką szczelinę, przeciska się podstępnie do serca nowa miłość, fałszywy przyjaciel, agent ubezpieczeniowy, sprzedawca rewelacyjnych noży.
Jestem tak głodna zrozumienia, opieki, że poprzeczne bruzdy na moim czole zdają się układać w napis 'Welcome'. Pomimo tej desperacji przy wejściu dokonuję ostrej selekcji, której właściwie nikt nie przechodzi pozytywnie, bom nieufna jak ślepiec wypuszczony samotnie na przechadzkę po obcym terenie. Są jednak ludzie, którzy czując się tak, jak ja się dziś czuję, rezygnują z wieloletnich związków dla tego początkowo obcego bytu, który odkrył słowa klucze, wypowiedział je perfekcyjnym tonem, a na koniec dmuchnął dwutlenkiem węgla w czułe miejsce na szyi, wprawiając w ruch pojedyncze kosmyki włosów, wywołując dreszcz nieznośnie przyjemny, który i tak stanowi jedynie namiastkę przyszłych rozkoszy, przed którymi uciec już nie sposób.
Być może chwile tak przejmującej samotności, wyobcowania są jak wprawka do umierania. Może popełniamy błąd, próbując za wszelką cenę skrócić czas przebywania ze sobą sam na sam, wypatrując innej, samotnej, przestraszonej duszy. Kiedy odliczę przedostatni, a potem ostatni oddech, a twarz zastygnie w finałowej minie, ocknę się skazana na samotną przeprawę jednoosobowym, jak mniemam, tunelem, by również samotnie ześlizgnąć się w zaświaty. Kiedy właściwie zapomniałam o tym, że człowiek miewa towarzyskie epizody, a tak naprawdę zaczyna jako samotny embrion, zalicza kolejne fazy rozwoju, potem kolejne rozkładu i finiszuje w roli samotnych zwłok? Nawet chwila miłosnego zbliżenia – kiedy kobieta łapczywie chwyta mężczyznę w kleszcze ud i przez moment zdają się przyfastrygowani do siebie perłową nitką jego nasienia, a dwutlenki węgla w ich wydechach tworzą czterotlenek, bo dwa plus dwa równa się cztery – jest tylko złudzeniem jedności. Boże! Jestem taka samotna! Kiedy to piszę, czuję, jak wypełnia mnie po brzegi, po czaszki kopułę, totalne współczucie dla nas wszystkich. I chyba paradoksalnie, stanowimy jedność w tym oddzieleniu, jesteśmy bliźniaczo samotni…
Choćbyśmy wtarli w dziąsła prochy najbliższej osoby, nie poczujemy bliskości. Gdybym otwarła sobie żyły i wraz z krwią puściła wszystkie swoje tajemnice, udostępniła zwiedzającym myśli, te najczarniejsze, złe, zawstydzające nawet mnie samą, wyszeptała marzenia, stała się całkowicie transparentna, nie zyskałabym poczucia zjednoczenia z drugim człowiekiem.

View more

Coraz wiecej od was takie pytania dostaję przede wszystkim walka ze sobą. Musisz przede wszystkim CHCIEĆ I IŚĆ TYMI CELAMI. Nie na 5 dni czy tydzień .Wynika z tego prosta zasada by uwolnić się ze słodkiego nałogu nie możesz pozwolić, by poziom cukru w Twoim organizmie zbytnio spadł. Powinnaś uprzedzić głód słodyczy. Staraj się też jeść głównie produkty o niskim indeksie, czyli takie, które nie będą powodowały tak dużych skoków poziomu cukru we krwi: ryż ciemny lub basmati, kasze, chleb razowy, płatki owsiane. Powolny jego przyrost i długotrwałe utrzymywanie się na optymalnym poziomie spowoduje, że nie będziesz - nakręcana sztucznym głodem - sięgać do szuflady z pralinkami...
Na początku walki z nałogiem bądź dla siebie w miarę wyrozumiała. Stawiaj sobie realne ograniczenia, takie, których możesz dotrzymać. Obiecaj sobie na przykład w pierwszej kolejności, że zamiast przegryzać słodycze zjesz świeży lub suszony owoc, garść orzechów albo mały jogurt. Są to znacznie zdrowsze produkty, a nie tylko "puste kalorie". Staraj się robić to o w miarę regularnych porach i traktuj takie przekąski jako "słodką nagrodę" dla siebie z wytrwałość. Z czasem taki nawyk przerodzi się w zdrową zasadę dietetyczną spożywania drugich śniadań czy podwieczorków.
Traktowanie możliwości spożycia smacznej, ale zdrowej przekąski jako nagrody jest też trikiem oszukującym inny mechanizm. Słodkości powodują wydzielanie hormonów szczęścia: serotoniny i endorfin. To związki, które w sposób wręcz narkotyczny poprawiają nam nastrój. Dlatego tak wiele osób jada słodycze aby wprawić się w dobry humor. Jeśli odmówisz sobie tej przyjemności, to będziesz smutniejsza, bardziej przygnębiona. Nie wytrzymując z narzuconymi sobie samej zakazami popadniesz w dawny nałóg ze zdwojoną siłą. Przekonaj więc samą siebie, że ten pyszny jogurt czy smaczne orzeszki, na które wyczekałaś do tej podwieczorkowej pory są właśnie tą nagrodą dla Ciebie, tą chwilą przyjemności, która Ci pozostała.

---

Dobrze będzie jeśli oznajmisz też wszystkim znajomym i rodzinie, że rzucasz swój nałóg i poprosisz ich aby na przyjęciach i spotkaniach towarzyskich nie kusili Cię ciastkami. Takie publiczne zobowiązanie zwiększy Twoją motywację do walki z chęcią sprawienia sobie przyjemności słodkim smakiem.
Wielu z nas zdarzało się już nie raz powiedzieć sobie "stop słodkościom od poniedziałku!" albo "od jutra rzucam łakocie". Rzadko której udało się jednak dotrzymać danego słowa. Jest to dość pocieszające, że tak wiele z nas ma problemy z silną wolą. Mimo to musisz z tym walczyć. Jest przecież o co! Wkrótce Twoje ciało przyzwyczai się do braku łakoci i nie będzie mu to przeszkadzało. Po prostu odzwyczaisz się od słodkiego smaku, a w zamian zyskasz zgrabną sylwetkę i lepsze zdrowie. Chyba więc warto...powodzenia !

View more

Pogoda
Od rana świeci słońce i czasami da się usłyszeć śpiew ptaków. Nie muszę już zakładać kurtki z kożuchem i szalika. Pogoda za oknem po prostu powoduje, że chce się wyjść z domu, spacerować i robić porządki w ogródku.
Kwiaty
Budzące do życia się rośliny - to zdecydowanie urok wiosny. Lubię patrzeć jak w parku posadzone są sadzonki żonkila i krokusa; kwitną pąki na drzewach, które powodują, że aparat idzie w ruch !
Samopoczucie
Z pewnością kiedy jest wiosna lepiej się czuję. Jestem bardziej zadowolona i rzadziej miewam moje "humory". Widać to również na twarzach inny ludzi - wiosna budzi do życia (nie tylko rośliny). Przecież z o wiele lepszym humorem idzie się do pracy czy do szkoły widząc za oknem prawie wszystkie kolory tęczy. Promienie słoneczne ożywiają nasz uśmiech !
Sport
Moim zdaniem lepiej sport uprawia się na dworze. Bieganie czy jazda na rowerze teraz nie jest utrudniona chłodnym powietrzem czy opadami - nawet śniegu. Jazda na rolkach i rekreacyjny spacer w niedzielę również milej się spędza w towarzystwie słowika czy żonkila.

View more