„ᵂʰᵉᶰ ᴵ ʷᵃˢ ᶠᶤʳˢᵗ ᵃᵈᵒᵖᵗᵉᵈ ᵇʸ ᵗʰᵉ ᴸᵘᵗʰᵒʳˢ ᴵ ᵃᵈᵒʳᵉᵈ ᴸᵉˣˑ ᵂʰᵉᶰ ʰᵉ ˢʰᵒʷᵉᵈ ʰᶤˢ ᵗʳᵘᵉ˒ ᶜᵒˡᵒʳˢ˒ ᴵ ʷᵃˢ ᶜʳᵘˢʰᵉᵈˑ”
▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂
Ty zawiodłeś mnie drugi raz.
I⃫ w⃫a⃫s⃫ s⃫o⃫ n⃫a⃫i⃫v⃫e⃫
Nie jestem za ani przeciw, zwyczajnie jest mi obojętny.
Zakpią z ciebie, a ja razem z nimi. Nie żałuję niczego, co sprawiło ból tobie Lex.
W takim razie nazwę to obsesją. Jesteś szaleńcem.
Odkupienia mogę nie znaleźć, ale mogę znów zyskać zaufanie przyjaciół, czyż nie? Miło byłoby ich tu zobaczyć.
Trwanie w idei Kryptończyków? Czy to nie ty w niej utknąłeś? Tak głęboko, że męczą Cię nawet w snach?