nnesi de safım inanır çocuğa ve pişirir bir güzel bu etleri.etler sofraya gelir ve afiyetle yenmeye başlanır.her nedense çocuğun boğazına etler takılır ve bir öksürük tutar.sonra da bu velet göğsünü yumruklayarak şunları söyler:dedemin taşşaa ina aşaa dedemin taşşaa in aşaa!
:D :D : :D :D :D
çocukluğumun fıkrası.şöyle ki; günün birinde bir ana oğlunu görevlendirir bir kilo et al diye.fekat veledimiz annesinin verdiği parayla et alacağına gider top alır.uzun bir süre sonra et alması gerektiğini hatırlar,ancak paranın hepsini harcamıştır.ve bir mezarlığa giderek,dedesinin mezarını kazarak