*geri çekildim* sen de beni istiyorsun biliyorum. neden hala direniyorsun? -chris
sen ne yaptığını sanıyorsun! * korkuyorum*
*acıkmıştım. mutfağa gidip kendime birşeyler hazırlayıp yemeye başladım*
*birşey olmasından korkuyorum *
*hastaneye geldim. elimde bazı belgeler ve resimler vardı. hemşireye bakar bakmaz beni tanıdı. ve enrique in odasının önüne kadar götürdü. kapıyı açtım ve sakin olmaya çalıştım*selam!
*mesaj* hoşçak..*mesajın yarısını yazıp gönderebildim. çok fazla ateşim vardı. ter içinde kalmıştım. bi an bayılır gibi oldum. telefon elimden düştü*
*ne yapmam gerektiğini bilmiyordum daha doğrusu kimin yanında olmam gerektiğini. odadan çıkıp acil bölümündeki bir hemşireye olanları anlatıp evin adresini verdim. odaya geri döndüm*
*mesaj* önemli değil, alışkınım. *eve gidip yatağıma yattım. çok uykum vardı hemen uyuyakaldım.*
*bileğimi derin bir şekilde keserken kapı çaldı. tamda sırasıydı. hayatımda yaşayacağım en güzel anımı mahveden kişi kimdi çok merak ediyordum. bileğimden akan kanlara aldırmadan kapıyı açtım*
(sen ilk önce twitterde beni engellemeyi kaldır sonra, 2011 ol :D)
*dolaptan bir kutu çıkarıp koltuğa oturdum. kutuyu açtım. içinde seninle bir sürü resmimiz, konserdeyken gönderdiğin mektuplar, bana aldığın hediyeler vardı. onlara bakmaya başladım. gözlerim dolmustu. birden aklıma bir fikir geldi. kutuyu yanıma aldım ve evine geldim. kapıyı çaldım.
* eşyaları toplamayı bıraktım. sonra yapabilirdim. tam oturacakken kapı çaldı. koşarak açtım*