geriye dönüp, eskisi gibi salıncakta sallanırken aklından geçen o saçma ama dertsiz komik şeyleri düşünmek istemek... yağmur yağarken annenin işten gelmesini parkta sallanarak ve ıslanarak beklemek istemek, ablalık yaptığın, elini sıkıca tutmak zorunda hissettiğin minik kardeşinle beraber oradan oraya koşuşturmak istemek, daha minik şeylerle mutlu olmayı özlemek, sigara içenlere hayretler içinde bakakalıp 'acaba nasıl bişey neden içerler ki doyuruyo mu acaba' diye düşünebilmek istemek, şarkıların en eğlenceli olanlarını beğenmek ve herhangi acıklı bir şarkıda annenin neden ağladığına anlam verememek istemek, doğum gününde heyecanlanmak istemek, paranın kumbarada biriktirmek ve daha fazla oyuncak şeker çikolata almak için olduğunu sanmayı istemek... sadece istediğin bebek alınmayınca, istemediğin yemek zorla yedirilince veya erken uyuman için televizyon kapatılınca ağlamayı özlemek ya da istediğin birşeyi, sesini olabildiğince salıp ağlayarak elde edebildiğin zamanları özlemek... gibi... işte bunları düşünmek ve bu obje ya da eylemlere artık eskisi gibi asla bakamayacağının farkında olmak... bir çeşit farkındalık hali, insanın büyüdüğünü anladığı an

View more