İnsan en çok kavga ettiği ile anlaşıyor, vazgeçmeyin.

Bazen kendini kanıtlamaya çalışmak, kendine hakarettir.

Varken bile unutulduk yokken niye hatırlanalım.

Ateş gibi yandığında, buz gibi durmak neymiş, onu anlatacağım sana.

Seni çok özledim.

Ben dünyada bu kadar güzel gülen birisine rastlamadım.

"Artık vazgeçmen ve kabullenmen gerektiğini anladığın o sabah."

Yine de seninle yürümeye değerdi, o diken dolu bahçeler.

Ya gel konuş benimle ya öldür aramızdaki kelimeleri, ya gel sarıl bana ya çöz aramızdaki bütün bağları, artık ya sev ya azad et beni.

Eğer tartışıyorsam hala önemsiyorumdur ama susarsam biter.