Jesteś gejem?
W jakimś stopniu, płeć nie gra dla mnie roli.
❤️ Likes
show all
Latest answers from j.a. jackson
Ile masz lat?
Wciąż czuję się jak nastolatek, a prawdę mówiąc - dorosłość mnie zabija. Czasem zachowuję się nawet jak dziecko, którym przecież nigdy nie chciałem być.
Czas pędzi tak szybko. Kiedy jesteśmy dziećmi, chcemy być dorośli, a kiedy owa "dorosłość" nadchodzi, pragniemy schować się gdzieś by uniknąć odpowiedzialności, która zaczyna na nas ciążyć.
Chciałbym cofnąć się w czasie, by znów, chociaż na moment, poczuć się tym kreatywnym, pełnym chęci do zdobywania doświadczenia człowiekiem.
A przecież wciąż jestem młody i żądny wiedzy! Pragnę tak wielu rzeczy, chwil, uczuć jeszcze odczuć, przeżyć, wyzbyć się. Nic nie staje mi na drodze, a wciąż, ku uciesze demonów tkwiących w mojej głowie, nie robię nic by poczuć, że żyję.
Jak śmiesznie miałoby to w waszych głowach nie zabrzmieć - prosiłem dziś w nocy Boga by pomógł mi odnaleźć to czego pozbyłem się, mam niemiłe wrażenie, że wieki temu. I spójrzcie, czuję to co chciałem czuć, piszę to co chciałem pisać i jestem tam, gdzie z całego serca chciałbym pozostać.
Wewnątrz mnie wciąż tkwi ten zakochany, zmotywowany do działania osobnik. Nic nie jest jeszcze stracone. Chciałbym każdego dnia móc o tym pamiętać.
Czas pędzi tak szybko. Kiedy jesteśmy dziećmi, chcemy być dorośli, a kiedy owa "dorosłość" nadchodzi, pragniemy schować się gdzieś by uniknąć odpowiedzialności, która zaczyna na nas ciążyć.
Chciałbym cofnąć się w czasie, by znów, chociaż na moment, poczuć się tym kreatywnym, pełnym chęci do zdobywania doświadczenia człowiekiem.
A przecież wciąż jestem młody i żądny wiedzy! Pragnę tak wielu rzeczy, chwil, uczuć jeszcze odczuć, przeżyć, wyzbyć się. Nic nie staje mi na drodze, a wciąż, ku uciesze demonów tkwiących w mojej głowie, nie robię nic by poczuć, że żyję.
Jak śmiesznie miałoby to w waszych głowach nie zabrzmieć - prosiłem dziś w nocy Boga by pomógł mi odnaleźć to czego pozbyłem się, mam niemiłe wrażenie, że wieki temu. I spójrzcie, czuję to co chciałem czuć, piszę to co chciałem pisać i jestem tam, gdzie z całego serca chciałbym pozostać.
Wewnątrz mnie wciąż tkwi ten zakochany, zmotywowany do działania osobnik. Nic nie jest jeszcze stracone. Chciałbym każdego dnia móc o tym pamiętać.
Dawno mnie nie było. Dużo osób jest już nieaktywnych, wielu przeniosło się na inne konto, a zapewne też powstały profile, które są ciekawe. Bez dyskutowania o gustach, możesz mi kogoś polecić?
@trocheprzesrane to jedyny profil, który czasem śledzę (bo sam rzadko tu bywam).
Co zdarzyło Ci się dzisiaj robić? Jak się masz?
Uzupełniłem prezent dla mamy, po upływie prawie miesiąca wyszedłem z domu w miejsce inne niż kościół. Jestem z siebie dumny, w jakimś tam stopniu. Nadal czuję się źle, powiedziałbym nawet, że gorzej niż zwykle. Nie potrafię zasnąć przed porankiem, coraz częściej zdarza mi się płakać, ale myślę że tak właśnie jest lepiej. Wolę chociaż na moment dać upust emocjom. Nie mam ochoty wychodzić z łóżka, ale kiedy już to zrobię jest dobrze. Za dnia wciąż czuję się pusty. Nocami miewam ataki.
Będę tu wracać co jakiś czas, żeby móc zrzucić z siebie ten ciężar.
Myślę o pójściu do psychologa, nie chcę marnować życia, boję się śmierci. Jestem zbyt młody, żeby nie próbować o siebie walczyć.
Będę tu wracać co jakiś czas, żeby móc zrzucić z siebie ten ciężar.
Myślę o pójściu do psychologa, nie chcę marnować życia, boję się śmierci. Jestem zbyt młody, żeby nie próbować o siebie walczyć.
Kupujecie kalendarze adwentowe na grudzień?
Ah, tak. Zbliżają się święta.
Znienawidzony okres wszystkich ponurych ludzi.
Znienawidzony okres wszystkich ponurych ludzi.
Co Cię najbardziej denerwuje?
Ja naprawdę byłem kiedyś zakochany.
I wspominam ciągle ten czas kiedy cierpiałem z jej powodu, bo przynajmniej odczuwałem jakieś emocje.
Nie tęsknię za nią, a za uczuciem jakie mi dawała - nie byłem wtedy samotny. Później towarzyszyła mi złość, smutek czy rozgoryczenie, ale do cholery, czułem coś poza tą bezsensowną pustką.
I wspominam ciągle ten czas kiedy cierpiałem z jej powodu, bo przynajmniej odczuwałem jakieś emocje.
Nie tęsknię za nią, a za uczuciem jakie mi dawała - nie byłem wtedy samotny. Później towarzyszyła mi złość, smutek czy rozgoryczenie, ale do cholery, czułem coś poza tą bezsensowną pustką.
Gdy umysł upada, ciało już nie chce walczyć?
Chciałbym mieć czystą kartę. Nie musiałbym bać się żadnych konsekwencji. Mógłbym zacząć wszystko od nowa w zupełnie nowym miejscu. Jestem zależny od ludzi, do których nic nie czuję i którzy nie czują nic do mnie. To żałosne.
Czy wszystko w porządku?
Nie, nie jest. Nie mam komu o tym powiedzieć, ale jest ze mną coraz gorzej. Chciałbym móc napisać do pewnej osoby o tym co się dzieje, ale urwała kontakt w momencie, w którym wszystko było między nami w porządku.
Co robię źle? Wiem, że dla większości jestem okropny, do cholery, ale wydawało mi się, że się ze sobą zgrywamy.
Poza nią nikt mnie nie rozumie. Miło jest nawiązać jakieś relacje, ale one nigdy nie są tak głębokie. Nie jestem zły o to że zakończyła znajomość, złoszczę się bo zrobiła to bez słowa, kompletnie nie mówiąc mi co robię źle. Mógłbym się poprawić, ale to nawet nie miałoby sensu.
Miewam złe myśli, bardzo ciemne. Nie wyobrażam sobie swojej przyszłości. Samotność ściąga mnie coraz niżej, poza tym czuję się pusty i wypruty z emocji.
Co robię źle? Wiem, że dla większości jestem okropny, do cholery, ale wydawało mi się, że się ze sobą zgrywamy.
Poza nią nikt mnie nie rozumie. Miło jest nawiązać jakieś relacje, ale one nigdy nie są tak głębokie. Nie jestem zły o to że zakończyła znajomość, złoszczę się bo zrobiła to bez słowa, kompletnie nie mówiąc mi co robię źle. Mógłbym się poprawić, ale to nawet nie miałoby sensu.
Miewam złe myśli, bardzo ciemne. Nie wyobrażam sobie swojej przyszłości. Samotność ściąga mnie coraz niżej, poza tym czuję się pusty i wypruty z emocji.
Jak poczucie z rana?
Zawsze tak jest, że kiedy przechodzi ci przez myśl "wszystko się układa", dzieje się coś co niszczy spokój, na który tak ciężko pracowaliście.
Jestem samotny. Znowu. Nie mam nikogo, kto pomógłby mi poczuć się chodź odrobinę lepiej.
Straciłem kontakt ze wszystkimi, na których mi zależało. Tym razem nie z mojej winy. Tęsknię za poczuciem bezpieczeństwa, za chęciami i motywacją.
Myślałem, że mogę zastąpić najbliższych kimś innym, ale to niewykonalne.
Relacje z ludźmi tak bardzo mnie męczą. Wszyscy wykańczają mnie psychicznie, a tak bardzo nie chciałem być sam.
Mój temperament wymusił tę samotność, tylko że nie potrafię zmusić się do relacji z ludźmi.
Są zakłamani i próbują grać na moich emocjach. Tak mi źle z tym, że kompletnie do nikogo nic nie czuję.
Walczyłem o to by poczuć głębsze uczucia względem nich, ale nie potrafiłem. Kiedy dzisiaj zakończyłem znajomości, poczułem się lepiej - winny, ale nie zakłamany.
Sam sobie sprawiłem ten los.
Sam się skrzywdziłem w ten sposób.
Jestem samotny. Znowu. Nie mam nikogo, kto pomógłby mi poczuć się chodź odrobinę lepiej.
Straciłem kontakt ze wszystkimi, na których mi zależało. Tym razem nie z mojej winy. Tęsknię za poczuciem bezpieczeństwa, za chęciami i motywacją.
Myślałem, że mogę zastąpić najbliższych kimś innym, ale to niewykonalne.
Relacje z ludźmi tak bardzo mnie męczą. Wszyscy wykańczają mnie psychicznie, a tak bardzo nie chciałem być sam.
Mój temperament wymusił tę samotność, tylko że nie potrafię zmusić się do relacji z ludźmi.
Są zakłamani i próbują grać na moich emocjach. Tak mi źle z tym, że kompletnie do nikogo nic nie czuję.
Walczyłem o to by poczuć głębsze uczucia względem nich, ale nie potrafiłem. Kiedy dzisiaj zakończyłem znajomości, poczułem się lepiej - winny, ale nie zakłamany.
Sam sobie sprawiłem ten los.
Sam się skrzywdziłem w ten sposób.
“Pewien mądry człowiek powiedział kiedyś: „Nie da się odnaleźć miłości tam, gdzie jej nie ma, ani ukryć jej tam, gdzie naprawdę istnieje” Uciekasz przed własnymi uczuciami?
Masz jakiś ukryty obiekt westchnień? ?
strasznie chciałbym wrócić do stylu prowadzenia aska sprzed miesięcy, ale nie mam na to sił, weny i cierpliwości. czuję że przestałem odnajdywać się w tym miejscu.