#a

Hola GzCronos7 🙋🏻‍♀️

---

Yo crecí viendo a mi Papi y a Mami arreglando las cosas en la casa, o creando cosas nuevas, ésos dos seres tienen habilidades manuales.
Mi Mami siempre nos decía: "aprendan todo lo que puedan aprender, porque no saben el día de mañana en qué lo puedan necesitar".

---

Historia: Mi Papi es Ingeniero Mecánico y duró 14 años trabajando en una empresa de "Línea Blanca y Electrodomésticos", un día la empresa "se declaró en quiebra" dejando a toda la nómina de trabajadores en la calle sin pagarles "ni locha", mi Papi en vista de que tenía: "3 carajitos que mantener, y otros gastos compartidos con mi Mami: como pagar la casa", se las ingenió para montar su empresa de "Técnico en Reparación": (Plancha, Licuadora, Microondas, Lavadora, Secadoras, Aires Acondicionados, otros). Fueron 2 años Rudos y de Arduo trabajo, poco a poco se fue dando a conocer como: "el señor que arregla lavadoras, es muy honesto, te lo recomiendo con los ojos cerrados"; entonces así hizo su clientela, luego agregó a nuevos trabajadores en su nómina: "Mi hermano y mi Cuñado, como trabajadores fijos e incluso yo lo acompañé un par de veces a trabajar".

---

Yo tengo mi cajita de Herramientas.
Si veo que yo puedo realizar la reparación lo hago, viendo algún tutorial de youtube para corroborar mis conocimientos.
Si lo necesito rápido hago video llamada con mi Papi o Mi hermano para que me guíen.
Pero si es algo nivel "Experto" o que tenga que ver con "Corriente Eléctrica", espero a que mí Papi o Mi Hermano me lo reparen, porque soy conductora de Corriente Eléctrica, soy de ésas personas que siempre anda cargada de estática y echando chispas a todo el que toca.
Y por última instancia si no tiene reparación, se compra algo nuevo.

---

Adjunto Foto de la Herramienta que más uso, y en mi dedo central un Anillo que hizo mi Mami (desde cero) en un Curso de Orfebrería que realizó hace algún tiempo.

---

Mi fin de semana se resume en "Domingo", mañana Sábado trabajo.

---

Y tú: ¿lo reparas o compras nuevo?🤔

View more

Disculpen lo arrogante que me pueda percibir, mas es mi verdad, mi realidad. Mis tres hermosas hermanas son docentes (maestras/profesoras), pues dicen que si a mí me gustara estudiar y tomara carreras en la universidad, mínimo, pararía/estuviese en la "NASA" 😎, :V. Cabe destacar que mi papá y mi mamá son muy creativos, tienen mucha inventiva; mi padre en su tallercito trabaja la carpintería, albañilería, cuestiones de electrodomésticos y más. Mi hermosa madre hizo muchísimos cursos: de costura, arreglos florales, adornos para el hogar de todo tipo de materiales (reciclables), cerámica, pintura, arcilla y pare de contar; pues todos sus hijos (somos seis, tres hombres y tres mujeres) son/somos muy creativos, inteligentes para... Por esa gran influencia de nuestros procreadores, seguro. Gracias a la vida (Dios).
P.D.: Esa "lámpara recargable" la hice entre ayer y hoy, busqué unos bombillitos "leds", tomé un bombillo ahorrador que estaba dañado, le saqué todo lo de adentro, dejó de ser para corriente eléctrica 110, le inserté los "leds", en el deposito encontré un "yugo" de televisor de 19 pulgadas, le quité el embobinado (es el que quedó de base), ok; le atornille la mitad de unos audífonos (son los que llevan la curvatura hasta la punta donde coloqué una pequeña cámara de monitores de computadoras; por eso el foco quedó plegable, movible mejor dicho, hacia cualquier dirección; la batería (pila) recargable la inserté dentro del "yugo", quedó A1, excelente. Puede irse la luz y esta lámpara alumbra tanto que donde la uso se percibe como si no se hubiera ido la corriente (luz). En fin, como me dijo una amiga por "WhatsApp" (con algo de ironía, pero lo dijo): "Jóc, eres un Albert Einstein cualquiera 😎, :V, :P.

View more

Hola, "Nadie Dijo Que Sería Fácil" 🤭🙋🏻‍♀️ Espero estés bien, gracias por tus preguntas.

---

N•1 A veces me provoca sonreírle, guiñarle y lanzarle besitos a extraños en la calle.

---

N°2 Tengo que tener las uñas de las manos relativamente cortas porque si no, me aruño dormida, y amanezco como que peleé a muerte con un gato.

---

N°3 El Volumen de la laptop, celular, o cualquier dispositivo tiene que estar en número par.

---

N°4 Inmediatamente al ducharme debo cepillar mis dientes, si no (siento que aún estoy sucia).

---

N°5 Me ducho todos los días (sí o sí) no importa la estación, no importa el clima.

---

N°6 Tengo el olfato sensible, si me coloco una ropa y tiene un mínimo olor desagradable para mí, me cambio totalmente, así que no podría vestir algo con "olor raro".

---

N°7 El Sol y El Verano alegran mi corazón, y a mí alma le provoca vestirse de colores, El Invierno me deprime (no me deja hacer fotosíntesis), me drena totalmente mi vitamina D, dejándome sin energía.

---

N°8 Me encanta el color negro, y mi cama también, he tenido varias camas al rededor de mi vida, y suele suceder que las personas terminan en mí cama por alguna razón, dicen: "que les encanta, que los atrapa" y en todo momento abrazan mis almohadas.

---

N°9 Duermo del lado Izquierdo de la cama si estoy con alguién, pero cuándo estoy sola duermo en el medio rodeada de almohadas por ambos lados.

---

N°10 No puedo tener los pies ni las manos sucias, por éso no uso sandalias nunca.

---

Adjunto imagen de mí cama actual😌🤌🏻

View more

Nic nie sądzę. To ich sprawa. Nie wiem co siedzi w głowach takich ludzi, nie wiem czym się kierują przy podejmowaniu decyzji, pozostaje mi więc uszanować ich wybór. Zresztą niektórzy ludzie przyjęli sobie za punkt honoru porównywanie ludzi z dzieckiem i ludzi bez dziecka, rzucanie sloganami o tym, że "nikt ci szklanki wody na starość nie poda" (choć uwaga - dziecko również może jej nie podać) czy jakieś inne pierdoły. Można zostać samym jak palec mając dzieci.

---

Ja osobiście w przyszłości dzieci chciałabym mieć, ale nie oceniam nikogo dlatego, bo ktoś pragnie czegoś innego niż ja. Każdy ma swoją ścieżkę życiową.

---

Poza tym uważam, że naprawdę niektórzy ludzie nie powinni mieć dzieci, bo gdyby mieli, to by im zafundowali traumy. Czasem lepiej jest im tego oszczędzić. Wiadomo, najlepiej zmieniać się, pracować nad sobą, ewentualnie korzystać z pomocy psychologa/psychoterapeuty czy nawet wdrożyć leczenie farmakologiczne, ogólnie w jakiś sposób inwestować w swoje zdrowie psychiczne, ale jeśli ktoś tego nie robi, jest cały poraniony, zakompleksiony, z konfliktami wewnętrznymi, nie pracuje nad sobą, albo w ogóle jest niedojrzały emocjonalnie i nie dorósł do życia (pod jakimś względem), a decyduje się na dzieci, to przykro mi bardzo, ale bardzo prawdopodobne jest, że te dzieci w przyszłości będą cierpieć na jakimś podłożu przez postawę rodziców. Nie zawsze tak jest, nie zawsze tak będzie, oczywiście, nie będę generalizować, ale jest spore ryzyko.

---

Także niech każdy podejmuje decyzję za siebie, dziecko to nie zabawka, która może pójść w odstawkę, gdy się znudzi, tylko coś, co zostaje na całe życie i co trzeba dobrze wychować, uczyć dobra, otaczać miłością, opieką i dać odpowiedni przykład. Bądźmy roztropni i odpowiedzialni. Czasami dzieje się coś pod wpływem chwili i impulsu, ale jeśli już to dziecko się pojawi na świecie, to trzeba do tego podejść odpowiedzialnie i dojrzale, bo skrzywdzić dziecko i poranić na długie lata nie jest wcale trudno.

View more

Ja powiem tak - empatią empatią, zrozumienie zrozumieniem, ale akurat w tej pracy trzeba czasami wyłączyć swoją wrażliwość, a może nadwrażliwość, jakkolwiek to nazwiemy. Po prostu trzeba nacisnąć taki pstryczek, przez który człowiek wyłącza to, co byłoby zbędne. Naprawdę, emocje, nadwrażliwość i przesadna empatia nie ułatwiają pracy, a jedynie jej szkodzą.
Zbyt emocjonalne podejście do tego, co się tutaj dzieje, nadmierna wrażliwość to nie są pożądane cechy w pracy medyka. I nie wiem jak na innych oddziałach, ale przynajmniej na moim - jeśli ktoś będzie wszystko przeżywał, wszystko brał do siebie i wszystkim się przejmował, to tutaj pracować nie będzie i po 2 tygodniach albo miesiącach już go tutaj nie będzie.
Ta praca w pewnym sensie uczy odporności psychicznej i patrzenia z dystansem na wiele sytuacji. I bardzo ją za to doceniam.

View more

Sinon je me demandais un truc. Aujourd'hui les centrales nucléaires modernes sont supposées être plus sûres (contrairement à l'époque où la centrale de Tchernobyl n'avait absolument rien pour protéger le cœur du réacteur, rien pour le refroidir en cas de surchauffe, vous connaissez la suite) grâce à 1 mètre et demi de mur en béton entourant le cœur (ce qui ne l'a pas empêché de se fissurer juste pour info même si ça a été réparé depuis) + un refroidissement de secours au cas où (à savoir que c'est juste du diesel). Donc la question c'est.. Avec le réchauffement climatique, qui finira bien un jour, dans quelques années, par causer un dessèchement des lacs entre autres et qui dit pas ou peu d'eau dit forcément qu'on ne pourra plus refroidir les réacteurs en France et ailleurs. On va me dire '' oui mais tu as dit qu'il y a un système de refroidissement de secours '', sauf que le diesel SEUL ne peut pas refroidir car il a lui-même besoin de l'eau. Donc au final, à quoi sert le système de secours dans ce genre de cas ? Si les réacteurs se mettent à surchauffer et les barres de contrôles qui sont censés les eteindre n'empêcheront pas la fusion du cœur qui ensuite libérera des matières radioactives (suite logique). La vraie solution selon moi serait d'éteindre les centrales avant que ce jour fatidique arrive (et pendant ce temps de les remplacer progressivement par des... Non c'est un sujet qui fâche tais-toi, la France n'est pas prête), même si malheureusement à l'heure actuelle les centrales nucléaires produisent beaucoup moins de pollution. BREF, JE SAIS C'EST CHIANT ÇA N'INTÉRESSE PERSONNE, ÇA NE PARLE NI D'AMOUR NI DE Q, C'EST PAS DRÔLE, C'EST TROP LONG, DE TOUTE FAÇON OSEF CE QUE JE DIS CHANGERA QUE DALLE. BONNE SOIRÉE.

View more

Jak pisałam - czasami objawy neurologiczne są bardzo podobne do psychiatrycznych, więc tak bywa. Ostatnio sporo mamy takich przypadków.
Np. tydzień temu trafiła do nas pacjentka (po 60-tce) zupełnie nieprzytomna, bez kontaktu, ale bez deficytów neurologicznych w sile mięśniowej, odruchach powierzchownych, głębokich itd. Trafiła właśnie ze względu na to, że była nieprzytomna i nie wiedzieli co jej jest. Wykonano badania - wykluczono udar mózgu, zapalenie opon mózgowych, padaczkę i inne. I okazało się, że w domu przedawkowała leki psychotropowe, ale tak mocno przedawkowała, bo to była próba samob###cza. Kobieta z ciężką depresją, ze sporymi problemami wewnętrznymi. Potem u nas się ocknęła i cały czas przepłakała. Następnego dnia groziła, że na oddziale będzie się wieszać. Trzeba było podjąć interwencję i stosowne kroki, by uspokoić sytuację. Jakiś czas później została przekazana na oddział psychiatryczny.

---

No takich przypadków mamy dużo, jak nie przedawkowanie leków, to alkoholowe zespoły abstynencyjne powikłane padaczką, jak nie to, to zespół Korsakowa, jak nie zespół Korsakowa, to psychoza alkoholowa, jak nie to, to pacjenci po prochach, jak nie prochy, to jeszcze i jeszcze coś innego, stricte związanego z psychiką.
I radzić sobie trzeba, stosować odpowiednie leki, środki i metody, dopóki nie zostaną przekazani na psychiatrię.

View more