#alkohol

Część 6 ,, Wygląd ,,
Alarm…
Budzik Michała dzwoni, bo niedługo zaczyna pracę. On ma na tyle wygodnie, że pracuje zdalnie jako programista i nie musi nie wiadomo jak się stroić, dlatego ma budzik ustawiony 5 min przed obowiązkiem zalogowania się na swoje konto, aby rozpocząć pracę.
Dziś wyjątkowo Michał nie wyspał się, wczoraj, jak wrócił od rodziny kupił alkohol i nie pamięta nic z poprzedniego wieczoru i wcale nie opijał tego, że jego brat się żeni, a opijał fakt, że to jego brat się żeni…
Po pracy czas na przyjemności, a u Michała takim afrodyzjakiem były Lay's paprykowe. Zajadał się nimi bez opamiętania, oglądając telewizję.
Nie raz łapał się za łytkę i żartował, że to łydka grubasa.
Jego ulubioną aktywnością było oglądanie telewizji. Tak naprawdę miał takie życie, że nie musiał wychodzić z domu.
Po tym jedzeniu chipsów zgłodniał i postanowił zamówić pizzę.
Miał gdzieś w kieszeni spodni numer do pizzerii. Szukając go wyjął wraz z nim wizytówkę do salonu medycyny estetycznej, którą dostał od dziewczyny, z którą poszedł na obiad, jak i ulotka zgnieciona z salonu manicure, w którym była jego piękna Pani od dłoni.
Aż mu łezka pociekła jak sobie o niej przypomniał. Był jednak trochę na nią zły, że nie przyszła do niego, ale i tęsknił za nią.
Pomyślał, że może to nie taki głupi pomysł zobaczyć ten salon, gdzie robią z brzydkich ludzi ładnych.
Dobra je*ć nie jestem piz*ą idę tam.
Salon był otwarty jeszcze 2 godziny, więc pojechał tam rozeznać się.
– Dzień dobry – przywitał się Michał
– dzień dobry, dzień dobry, może wody, może ciasteczko? Zapytała Pani z recepcji o wielkich ustach
– nie, nie dziękuję, przyszedłem tutaj z polecenia, mam wizytówkę. – powiedział Michał
– o fajnie, a można wiedzieć któż to?
– A taka jedna blondynka z wielk… Mhm taka wysportowana z krągłościami i ładnymi ustami.
– Pewnie jakaś nasza klientka hihi
– mówiła, że to koleżanka (poprawił Michał)
– ach tak, tak okej, to co pana tutaj sprowadza? (zapytała recepcjonistka).

View more

Als Jugendlicher war ich jedes Wochenende in meinem Stammclub, habe mit Freunden die Musik genossen und hatte immer sehr viel Spaß. Und das Ganze IMMER ohne Alkohol. Oft wurde ich ungefragt zu einem "Bierchen" eingeladen (Das Getränk wurde mir einfach so bestellt und in die Hand gedrückt). Ich habe das Bier zwar aus Höflichkeit angenommen, es aber immer einem Freund "weiter verschenkt" sozusagen. Tja und dann kam der Urlaub in Südfrankreich. Es war der letzte Abend des Urlaubs welchen wir am Strand bei Musik, Wein und tollen Gesprächen verbrachten. Aus welchen Gründen auch immer wollte ich unbedingt den Lambrusco probieren, was ich dann auch in die Tat umsetzte. Der Wein schmeckte "ok" aber mehr nicht. Dennoch trank ich mehr und ehe ichs bemerkte habe ich eine halbe Flasche geleert und da ich vorher noch nie Alkohol trank und mein Körper das absolut nicht gewöhnt war, war ich absolut betrunken. Ich fühlte mich toll. Anders. Meine Freunde schauten mich verwundert und ein wenig amüsiert an. Insgesamt gesehen war es ein richtig schöner und toller Abend den ich definitiv nicht vergessen werde. Die Rechnung kam dann allerdings am nächsten Morgen. So schlecht war mir noch nie im Leben und der Kater war wirklich richtig ekelhaft. Was den Kater noch verstärkte war die Tatsache, dass wir mit dem Auto nach Hause fuhren. Und zwar nicht wie normale Menschen über die Autobahn, nein, wir hatten uns entschlossen das Geld für die Maut für die "Party" zu opfern und fuhren über die Landstraßen nach Hause. Wer Südfrankreich kennt, weiß, dass die Gegend sehr bergig ist und sehr kurvenreich. Das wurde mir ziemlich zum Verhängnis und mir ging es körperlich wirklich sehr schlecht. Nach 3/4 der Fahrt ging es mir dann endlich besser und ich war in der Lage etwas zu essen. Es war lediglich eine Portion Pommes. Mein Appetit war allerdings noch nicht wirklich vorhanden und ich musste mich zum Essen zwingen. Je mehr ich aß desto besser schmeckte es mir und es war eine sehr gute Entscheidung das zu essen.

---

Das Erlebte hat mein Verhalten zum Alkohol nicht wirklich geändert. Nach meinem ersten Alkoholrausch habe ich vielleicht einmal im Jahr etwas alkoholisches getrunken und wurde jedesmal "sofort" betrunken. Allerdings ohne Kater da ich mich die Grenze zum "Vollbesäufnis" nie überschritt. Abgesehen von einem Schluck Bier im Januar diesen Jahres, habe ich seit 4 Jahren keinen Tropfen Alkohol mehr getrunken und habe allermeistens auch gar kein Bedürfnis oder Lust etwas zu trinken.
Aber immer wenn ich etwas getrunken habe, waren die ungläubigen Blicke von Freunden mein treuer Begleiter

View more

Jako osoba, która nie pije alkoholu, moje podejście do tego tematu jest dość proste: nie, dziękuję 🚫🍷 Moja decyzja o niepicu jest wynikiem osobistych przekonań i wyboru stylu życia, który uważam za najlepszy dla siebie.
Zauważyłem, że życie bez alkoholu ma wiele korzyści. Po pierwsze, zawsze jestem w pełni świadomy i obecny w danym momencie, niezależnie od sytuacji. Na imprezach czy spotkaniach towarzyskich jestem w stanie cieszyć się rozmowami i doświadczeniami bez „mgły” spowodowanej alkoholem🎉👥
Ponadto, moje zdrowie skorzystało na tej decyzji. Unikanie alkoholu pozwala mi utrzymać lepszą formę fizyczną, lepszy sen i ogólnie lepsze samopoczucie. Często słyszy się o negatywnym wpływie nadmiernego spożywania alkoholu na zdrowie, więc cieszę się, że mogę tego uniknąć🏃‍♂️💪
Nie picie alkoholu pozwoliło mi również rozwinąć inne sposoby radzenia sobie ze stresem i rozładowywania napięcia. Zamiast sięgać po drinka, wolę medytację, długie spacery, czytanie książek lub po prostu spędzanie czasu z przyjaciółmi i rodziną. To zdrowsze i bardziej produktywne metody, które przynoszą długotrwałe korzyści🧘‍♂️🚶‍♂️📚
Rozumiem, że picie alkoholu to dla wielu ludzi część życia towarzyskiego i nie oceniam nikogo za to, że pije. Jednak dla mnie osobiście życie bez alkoholu jest wyborem, który przynosi mi wiele korzyści i z którego jestem bardzo zadowolony. To decyzja, która pozwala mi czuć się lepiej zarówno fizycznie, jak i psychicznie🌟🌿

View more

Teoria, że praca twórcza i środki wpływające na świadomość są ze sobą nierozerwalnie związane, to jeden z najpopularniejszych mitów naszych czasów. Za jego powstanie odpowiada czwórka dwudziestowiecznych twórców: Hemingway, Fitzgerald, Sherwood Anderson i poeta Dylan Thomas. Oto autorzy, którzy stworzyli naszą wizję egzystencjalnej anglojęzycznej pustyni, na której odizolowani od siebie ludzie egzystują w atmosferze bezsilności i rozpaczy. Większość alkoholików dobrze zna te pomysły i zazwyczaj reaguje na nie rozbawieniem. Pisarze nałogowcy są zwykłymi nałogowcami, innymi słowy - przeciętnymi alkoholikami i narkomanami. Twierdzenie, że prochy i alkohol są niezbędne, by przytępić wyczuloną wrażliwość, to zwykłe kłamliwe bzdury. Nieważne, czy jesteś Jamesem Jonesem, Johnem Cheeverem, czy włóczęgą drzemiącym na dworcu. Nałogowiec za wszelką cenę próbuje uzasadnić swoje prawo do picia, bądź zażywania narkotyków. Hemingway i Fitzgerald nie pili dlatego, że byli utalentowani, wyobcowani, czy moralnie słabi. Pili, bo to właśnie robią alkoholicy. Ustawiczne pijaństwo powoduje zdziczenie umysłów. Naoglądałem się już co potrafi alkoholik, z wiekiem tylko gorzej... Twoja sprawa.

View more

Alarm ....

---

Budzik Michała dzwoni, bo niedługo zaczyna pracę. On ma na tyle wygodnie, że pracuje zdalnie jako programista i nie musi niewiadomo jak się stroić, dlatego ma budzik ustawiony 5 min przed obowiązkiem zalogowania się na swoje konto, aby rozpocząć pracę.
Dziś wyjątkowo Michał nie wyspał się, wczoraj jak wrócił od rodziny kupił alkohol i nie pamięta nic z poprzedniego wieczoru i wcale nie opijał tego, że jego brat się żeni, a opijał fakt, że to jego brat się żeni..

---

Po pracy czas na przyjemności, a u Michała takim afrodyzjakiem były Laysy paprykowe. Zajadał się nimi bez opamiętania oglądając telewizję.
Nie raz łapał się za łytkę i żartował, że to łydka grubasa.
Jego ulubioną aktywnością było oglądanie telewizji. Tak na prawdę miał takie życie, że nie musiał wychodzić z domu.
Po tym jedzeniu chipsów zgłodniał i postanowił zamówić pizzę.
Miał gdzieś w kieszeni spodni numer do pizzerii. Szukając go wyjął w raz z nim wizytówkę do salonu medycyny estetycznej, którą dostał od dziewczyny, z którą poszedł na obiad jak i ulotka zgnieciona z salonu manicure, w którym była jego piękna Pani od dłoni.
Aż mu łezka pociekła jak sobie o niej przypomniał. Był jednak trochę na nią zły, że nie przyszła do niego, ale i tęsknił za nią.
Pomyślał, że może to nie taki głupi pomysł zobaczyć ten salon gdzie robią z brzydkich ludzi ładnych.
Dobra je*ć nie jestem piz*ą idę tam.
Salon był otwarty jeszcze 2 godziny, więc pojechał tam rozeznać się.
- dzień dobry - przywitał się Michał
- dzień dobry , dzień dobry, może wody , może ciasteczko ? Zapytała Pani z recepcji o wielkich ustach
- nie nie dziękuję, przyszedłem tutaj z polecenia, mam wizytówkę. - powiedział Michał
- o fajnie, a można wiedzieć któż to ?
- a taka jedna blondynka z wielk... Mhm taka wysportowana z krągłościami i ładnymi ustami.
- pewnie jakaś nasza klientka hihi
- mówiła że to koleżanka ( poprawił Michał)
- ah tak tak okej , to co pana tutaj sprowadza? ( zapytała recepcjonistka)

View more

Lewituję głebiko w ciemności zapadając się. Tam gdzie nikt nie usłyszy, nie patrzy, nie zainteresuje a jednicześnie będę tak blisko, za ścianą, na dworze w wirze złych wspomnień. Kiedy dotyka mnie ten specyficzny stan, którego trudno nazwać rozpaczą a nawet smutkiem, bo niejednostajny płacz i krzyk wyrywa się z moich piersi, w tym duszę się, mam wrazenia śmierci powolnej. Zdaje sobie sprawe, że nie posiadam niczego, za co mogę zlapać by się podnieść. Mówią, że człek umiera samotnie.

---

Wtedy chwytam za papierosa, tego obrzydliwego najochydniejszego w smaku rupiecia, który swoim swądem i ciepłem zdaje się, mi poczuć jakie kolwiek inne odczucia. Pozwala na chwile nie istnieć. Skupić się na czymś innym. Może się zatopić w tym. Zasmarkana i zalana łzami, które kapią lub zasychają na polikach i są tak cholernie ciężkimi zaciekami, że aż je czuje. Czuję jakbym położyła sobie kamień na głowie. I ten tragicznie smakujący papieros jaki został mi z pewnej imprezy, jaki został po osobie, która już nigdy nie wróci i wspomnienie, ktore bedzie tylko moje.

---

Coś jest w tych papierosach, że pozwalają się na chwile obudzić. Po czym spalam do końca i gaszę go. Wstaje i gapie się na nocne niebo. Ogladam się do okoła. I patrze na siebie. I mówie "ależ to jebie, wszystko jebie... pora by sie wykapać."

---

Nie jest nałogiem, palę go raz na bardzooo długi czas. Też nie zawsze pamiętam, że mam jeszcze te pare świństw gdzieś w pudełku, skitranych w szafie. Nienawidzę tego zapachu a jednak w tragicznych momentach, odnajduje zbawienie w szajsie. Dziwne nie? Pozwala odczuć tą gorycz dosłownie i może to przywołuje moją poszarpaną pamięć do rzeczywistości, targaną wcześniej żalem i skrajnymi emocjami.

---

Dla mnie alkohol nie ma takiej wagi i wyrazu, jeszcze bardziej nienawidze tego smaku. A papieros też jest paskudny, ale mniej wjedzie mi na banie. Po nim nie zwymiotuje a na drugi dzień moge czuć się świetnie, nie to co po alkoholu a nawet jednym piwie, pijąc na siłe jeszcze bardziej szkodząc.

View more

Zdecydowanie, płacz przy alkoholu to nie moja bajka, bo alkohol nie ma miejsca w moim życiu. Kiedy emocje we mnie buzują i są gotowe przelać się przez brzegi, wolę szukać ukojenia w bezpiecznych i trzeźwych sposobach. Może to być głęboki oddech świeżego powietrza podczas spaceru w lesie 🌲, gdzie przyroda działa na mnie jak balsam na duszę, lub może to być intensywna sesja jogi 🧘, która pozwala mi skoncentrować się na teraźniejszości.
A jeśli chodzi o moją drugą połówkę, to właśnie ona jest moją skałą w trudnych czasach. Razem znajdujemy pocieszenie w najprostszych rzeczach, takich jak wspólne gotowanie ulubionego posiłku 🍲 czy też zagubienie się w dobrej książce📖 czy filmie🎬co pozwala nam na chwilę zapomnieć o troskach dnia codziennego. To moja druga połowa sprawia, że nawet chwile smutku są czymś, co możemy przekształcić w bliskość i zrozumienie, bez konieczności sięgania po alkohol. W tych momentach, kiedy emocje stają się zbyt ciężkie, to właśnie obecność mojej drugiej połówki, jej uścisk lub rozmowa do późnej nocy, są dla mnie prawdziwym lekarstwem na duszę 😍

View more

Was würde dein OC mit 100 Millionen Berry machen?
Vi ist überhaupt kein materieller Mensch. Der hortet die 100 Millionen vermutlich irgendwo, weil er keinen Plan hat, wofür er das ausgeben soll, oder steckt sie jemand anderen zu, der sie gebrauchen kann. Er hätte auch im Vorfeld keinen blassen Schimmer davon, wie viel Geld das eigentlich ist, weil Mathe und Zahlen echt nicht zu seinen Stärken zählen und die Umschreibung „viel“ ist nicht gerade hilfreich.

---

Wie reagiert dein OC auf ein Liebesgeständnis, wenn er die Gefühle selbst nicht erwidert?
Vi’s Verstand würde völlig abdriften, während er simultan rot anläuft, weil ihn irritierender Gefühlskram gerne in Verlegenheit bringt. Der Boden ist urplötzlich super interessant (Nicht, dass er vorher Augenkontakt gehalten hätte). Es ist egal, dass er die Gefühle nicht erwidert, ein Liebesgeständnis überfordert ihn. Seine verbleibenden drei Gehirnzellen können sich keinen Reim darauf machen, warum man Gefühle für ihn entwickeln sollte. An ihm ist 0,0 liebenswert und überhaupt was soll er mit der Information anfangen? Hat er schon wieder irgendetwas Zwischenmenschliches nicht verstanden? Die Situation ist ein soziales Konstrukt, mit dem er sich bisher nicht auseinandergesetzt hat. Gezwungenermaßen würde er Rhys fragen, damit sich das nicht wiederholt, weil er sich das echt nicht nochmal geben will.
Nachdem er 5 Minuten ins Nichts gestarrt und geschwiegen hat, würde er einfach auf dem Absatz kehrt machen und gehen. Es fühlt sich zwar so an, als würde man eine Antwort oder Reaktion von ihm erwarten, aber für solche Dinge hat Vi keine Nerven. Nichts zu sagen kann die Situation wenigstens nicht schlimmer machen?

---

Was würde dein OC mit 100 Millionen Berry machen?
Rhys würde so etwas als Herausforderung sehen und es sich zur Aufgabe machen die Kohle an einem Abend zu verpulvern. Alkohol, Glücksspiel, Wetten, sich im Suff ein paar Tattoos stechen lassen, unnötigen Schnickschnack kaufen, teures Essen spachteln, nette Gesellschaft, Freunde von Freunden einladen, Geld verschenken, was Unbekanntes rauchen, paar Spielschulden tilgen. Wenn er die Nacht wider aller Erwartungen überlebt und zwischen Fremden aufwacht, dann sollte es der Mordskater und die Gedächtnislücken danach auch richtig wert sein... Nicht, dass es ihn aufhalten würde, wieder um die Häuser zu ziehen, man lebt schließlich nur einmal.

---

Wie reagiert dein OC auf ein Liebesgeständnis, wenn er die Gefühle selbst nicht erwidert?
Rhys geht mit solchen Dingen locker um. (Wenn er ehrlich ist, dann kann er es der Person gar nicht verübeln, er hat schließlich heute Morgen in den Spiegel geschaut). Er hat Erfahrung damit und zugegebenermaßen füttert es sein übermäßiges Ego. Zwar flirtet er spaßhalber viel, aber macht es in der Regel von vorneherein klar, dass er kein Interesse an irgendwas Ernstem hat. Er will niemanden falsche Hoffnungen machen und erklärt ganz nüchtern, dass er sich zwar geschmeichelt fühlt, aber die Gefühle nicht erwidert.

View more

Zdecydowałem się nie pić alkoholu, gdyż wg. statystyk i badań jest jedną z najtoksyczniejszych używek, niszczącą układ nerwowy i prowadzący do patologicznych zachowań etc. Zresztą ze względów zdrowotnych i postanowienia "wzięcia się za siebie", powrotu do sportu i diety ketonowej, spożywanie tego nie wchodzi w grę.
Dużo bardziej wolę spalić sobie z kimś lolka i pośmiać się raz na jakiś czas (czyt. pół roku, bo nie załatwiam xD) i obejrzeć jakiś durny film typu Rubber.
Nawet, co nie jest chyba super popularne w tym kraju, dużo lepszym wyborem jest dla mnie zalatwienie sobie psychodelików i pójście ze znajomymi na jakieś dobre psytrance.
Alkohol jest powszechnie akceptowaną używką w tym kraju, tak samo jak fajki i produkty zawierające nikotynę. To kwestia nazwenictwa i społecznego konwenansu. Nie jestem szamanem, który chce nawoływać do legalizacji innych używek, po prostu statystyki pokazują, że to co mamy legalnie dostępne, jest równie szkodliwe i toksyczne, co najgorsze twardsze narko.
Zostawię fajny filmik apropos alkoholu oraz statystykę z UK apropo używek.
https://www.youtube.com/watch?v=EsDbEy3eomU

View more

To chyba bajka o biednym polaku, (na 2 kredytach Tuska), który rozpaczliwie chciał skorzystać z usług, pań do towarzystwa! I jak to biedny polak, (rzecz jasna bez oszczędności i gotówki), idąc w ślady politycznego mentora, również chciał skorzystać z usług prostytutki ,,na kredyt"! Gdy p. Tusk zostanie już oficjalnie premierem Kuba, to napiszę do niego list, z jedną, malutką prośbą! Będę w stanie nawet zaakceptować to że kradną jak pisowcy, że kłamią, że nie realizują polskiego interesu narodowego, (tylko amerykańsko - niemiecki), I nawet niech sobie te panie z filmiku na Wiejską sprowadzą, byle mnie tylko zwolnił z podatków, i różnych reżimowych opłat! Tak niewiele mi potrzeba do szczęścia, może mi nawet obywatelstwo odebrać, już to dla mnie bez różnicy, bylebym się na socjale dla ukraińców i imigrantów nie składał! Polki też niech się żenią z arabami o murzynami, chętnie zostanę nawet świadkiem na tego typu weselach, (licząc rzecz jasna tylko na darmowy alkohol etylowy), i niech żyją w tych szczęśliwych związkach, budując chwałę i dobrobyt najjaśniejszej Rzeczpospolitej, (oczywiście na kredytach) ..!

View more

Chyba późno albo wcześnie.. Miałam jakoś 16lat moje koleżanki miały już chłopaków za sobą buziaki, pocałunki... Ja nie bardzo chciałam dopuszczać do siebie chłopaków. Flirtowałam, ale bałam się dopuścić zbyt blisko. Czułam presję pocałunku pierwszego chciałam mieć to za sobą. I skończyło się najbardziej nieromantycznie na świecie, ale romantyzmu nie oczekiwałam. Dyskoteka, weszłam nielegalnie bez dowodu, alkohol się polał głowa była słaba, a on był miły, nie odstępował mnie na krok, były tańce i był pocałunek. Nawet pisaliśmy, rozmawialiśmy, spotkaliśmy się by dowiedzieć się że nic nas nie łączy. Był szum alkoholu i muzyki. Tylko. Kilka lat później spotkaliśmy się i przespaliśmy, miłości dalej z tego nie było. Bo wiesz ja raczej nie należę do grona tych kobiet które czekają na dobry moment, które do pocałunków czy seksu podchodzą uczuciowo. Muszę kogoś lubić, musi budzić moje zaufanie ale nie interpretuje tego tak że musi być z tego miłość. Musi być przyjemność. I to wywołuje niesmak w społeczeństwie, bywa. Prawda jest taka, że pomimo wszystko takie osoby jak ja potrafią kochać. A jak już kochają to ich miłość nie mija po roku, dwóch od rozstania... One kochają dalej. Żyją dalej, ale kochają bo jak można przestać kochać kogoś kto był dla Ciebie oddechem, biciem serca i całym światem? Więc jak można mieszać przyjemność z miłością?

View more