#filmy

w zdecydowanej większości bardzo dobrze

---

miałam to niebywałe szczęście, że na każdym etapie edukacji spotykałam się głównie z ludźmi z pasją i powołaniem, potrafiących dobrze nauczyć i porozumieć się z dziećmi/młodzieżą (stąd też pewnie po części mój ogromny sentyment do szkoły i chęć podjęcia takiej pracy a nie innej)

---

w pamięci zapadły mi za to dwie osoby, co do których nie mam zbyt dobrych wspomnień.
pierwszą z nich jest nauczycielka, która uczyła mnie historii w podstawówce - mimo mojej sympatii, nie potrafiła przekazywać wiedzy w najmniejszym stopniu, jej sposób prowadzenia lekcji był wręcz tragiczny (zdecydowaną większość czasu tylko oglądaliśmy nieciekawe filmy historyczne, a poza tym wklejaliśmy do zeszytów ogromne kartki skserowane z książek popularnonaukowych) często też nie miała dla nas czasu i nie zjawiała się na zajęciach.
całe wspomnienie dotyczące jej osoby dopełnia sytuacja, gdy zwróciłam się do niej po pomoc. pewien chłopak prześladował mnie, wygłaszając w moją stronę przeróżne obrzydliwe teksty na tematy seksualne. trwało to dość długo i zdesperowana w końcu poskarżyłam się jej, opisując wszystko dokładnie, a ona się tylko zaśmiała i z pobłażaniem uznała, że to takie chłopięce "podchody"

---

drugą osobą była moja nauczycielka wfu w liceum.
ona kompletnie nie nadawała się do bycia pedagogiem pod względem mentalnym.
wybierała sobie uczniów, których darzyła sympatią, pozwalała im dosłownie na wszystko (na lekcjach odbywało się dla nich nawet picie kawki i jedzenie ciastek), podwyższała im oceny i obgadywała innych uczniów, często wyśmiewając brak umiejętności czy wygląd.
drugą grupę uczniów traktowała odwrotnie (i ja w tej grupie byłam). wielokrotnie, na różne sposoby, upokarzała mnie przy całej klasie i wyśmiewała ze względu na moją słabą koordynację ruchową (spowodowaną wzrokiem), obniżała oceny bez powodu, traktowała jak śmiecia, często ignorując jakiekolwiek moje słowa i ostentacyjnie wyrażając dezaprobatę mojej osoby. no i nie byłam jedyna

View more

Na pewno byłby to najstarszy zawód świata zwany delikatniej „sprzedawaniem swojego ciała”. Bo zawsze znajdą się ludzie którzy będą szli na łatwiznę celem nie wstrzymaniem się z popędem seksualnym. Stosunek płciowy powinien oznaczać miłość i uznanie przez nas samych jacy jesteśmy , jak wyglądamy i to docenić. Inaczej mówiąc powinien być etapem , że już mamy jakieś dokonania w tym związku , a nie z popędu. Social media gdzie można znaleść filmy erotyczne (nie musi być to strona porno , może być to pokazane w drobny sposób ),psują mózgi osobą które to oglądają . Wpajając im do głowy że kobieta jest przedmiotem na którym możesz wyładować swój popęd - ma to niszczycielskie skutki relacji międzyludzkich , przez to ci ludzie nie szanują kobiet i nie stawiają ich na równi z sobą , i mamy odpowiedź dlaczego są gwałty. Moim zdaniem jakby każdy film erotyczny był płatny bądź była by tam weryfikacja twarzy która sprawdzała by czy odbiorca jest pełnoletni( i trzeba było by się zarejestrować i każde wchodzenie na stronę było by weryfikowane)- to w dużej ilości ludzie zmniejszyli by oglądanie filmów erotycznych , a i dzieci by tego nie oglądały ,bo nie można by było podrobić zdjęcia .System by weryfikował na podstawie aktualnych dorosłych .Jeszcze jak już jesteśmy w tym temacie to uważam że zabawki erotyczne i sklepy gdzie można to kupić by nie znikły. Nawet możemy spojżeć na modę , coraz częściej się przedstawia stroje z coraz to bardziej odsłoniętymi miejscami kobiety . I we współczesnych filmach długometrażowych , można gdzieś się dopatrzeć odrobiny erotyki , bądź się z niej żartuje w jakiś sposób zamiast o tym mówić głośno ,że to jest realny problem wielu ludzi w różnym wieku.

View more

Uważam że człowiek od wieków chce być lepszym, pokonywać naturę , stwarzać coś co dotychczas mogło zaistnieć bez jego udziału. Sztuczne zapłodnienie, sztuczna krew, sztuczne narządy, sztuczna siatkówka oka, czy sztuczna inteligencja pojawienie się tych pojęć sugeruje chęć przejęcia kontroli przez człowieka, kontroli, którą zawsze miała natura czy Bóg Stworzyciel .Sztuczność sama w sobie może nam się kojarzyć z czymś nie oryginalnym lub nie naturalnym. Gwałtowny rozwój elektroniki oraz informatyki sprzyja rozwojowi sztucznej inteligencji . Przed stworzeniem pierwszych inteligentnych maszyn , jej idea trwała w wyobraźni wielu ludzi. Filmy i książki science fiction przedstawiały przyszłość, w której człowiek był zastępowany maszyną, a fenomenem tej rzeczywistości były roboty. Dziś, dla człowieka współczesnego, nie jest zaskoczeniem robot, czy inteligentny program komputerowy. Dzięki szybkiemu rozwojowi elektroniki oraz informatyki jesteśmy w stanie stworzyć to, co kiedyś było jedynie tematem literatury fantastyczno - naukowej. AI jest wykorzystywane w różnych dziedzinach nauki jak medycyna, ekonomia czy zarządzanie. Jest też sztuczny język . Sztuczne może być wszystko - jeżeli człowiek będzie potrafił to stworzyć. Sztuczność sama w sobie nie jest zła , staje się ułatwieniem np. w medycynie . Bez sztuczności w medycynie nie było by tyle ułatwień w życiu dla ludzi sparaliżowanych lub bez kończyny . Sztuczność pomaga i ułatwia funkcjonowanie - no ale jak ja to mówię co w nadmiarze , to może nie być dobre . Ważny jest umiar. 🙂🙄😉

View more

To było tak dawno i takie piękne czasy aska, że aż łezka kreci. Wtedy na asku robiłem "Koncert Życzeń" na video, stąd u mnie tyle lajków. Ja i dziewczyny odpowiadaliśmy na video, a miałem same piękne spikerki, aż było miło oko na nich zawiesić. Prawda też, że przez odpowiadanie u mnie na video były sławne w całej Polsce i większej części Europy: https://ask.fm/KubaGR571/answers/168180679909 Później, gdy zmienił się właściciel aska filmy można było wstawiać jedynie z telefonów i dlatego obecnie nie ma u mnie na profilu filmów. Obawiam się, że u Ciebie też już nie ma starych filmów, ponieważ nowy właściciel pousuwał filmy, aby nie zajmowały miejsca na serwerach. Mi przez to ubyło przynajmniej kilkadziesiąt tysięcy odpowiedzi i kilkaset tysięcy lajków. Skoro ktoś usuwa odpowiedzi to giną też nagrody. Nie wiem czy pamiętasz kiedyś użytkownicy kupowali specjalne nagrody-prezenty przez SMS ja miałem ich blisko 600 ale nowy właściciel też usunął prezenty. Już tego nie widać u mnie na tablicy, a miało być widać tak długo jak istnieje profil

View more

Ćwiczę, dzisiaj podciągałam się na drążku i zamiast posłuchać wewnętrznego głosu "dobra, wystarczy" to na siłę zrobiłam jeszcze kilka serii i zaraz mi łapy spłoną.

---

Śpiewam, kiedy już nie mam sił do ćwiczeń to uwielbiam sobie powyć do jakiejś mocniejszej piosenki i udawać, że jestem na scenie, a ludzie mi krzyczą że jestem super.

---

Tańczę, moment rozgrzewki przed ćwiczeniami. Zazwyczaj jest to czysta improwizacja mojego szaleństwa.

---

Piszę, tworzenie światów koi moje nerwy i uspokaja. Po latach pisarskiej weny w końcu będę mogła wydać swoją książkę i pokazać Wam wszystkim to co stworzyłam.

---

Czytam. Moja miłość do książek trwa długo i czytam przeróżne pozycje. Teraz jednak trawię poważną literaturę o psychologii, by zbierać jak najwięcej informacji do magisterki.

---

Robienie nowego jedzenie: własny chleb, masło, majonez, tortilla to wszystko napawa mnie dumą kiedy zrobię coś bez potrzeby pójścia po to do sklepu. Nieważne, że czasami robi się to długo. Czuję radość.

---

I okazjonalnie zmulam w telefonie, ale jakoś czuję odcięcie i wręcz mnie ta czynność irytuje. Dlatego tak się cholernie cieszę, że telefon nie ma na mnie tak wielkiego wpływu. Dodam tutaj jeszcze oglądanie seriali, ale jest to u mnie niemal ostatnie miejsce na liście. Filmy zaś często przed spaniem oglądam około godzinę i kończę następnego dnia.

---

A i jeszcze ma dojść gitara (na perkusji nie mogę grać przez mieszkanie bo sąsiedzi by mnie spalili) więc coś będę kombinować, aczkolwiek miałam już kilka podejść i nie wychodziły.

---

Chyba te ważniejsze czynności wypisałam i w sumie to tyle. Ogólnie jestem też marzycielem i czasem się odetnę od rzeczywistości by w drugiej być rycerzem walczącym z wielką armią wroga. To też jest piękne.

---

A o niektórych dowiecie się też niedługo, bo jak już wspomniałam; tworzę coś jeszcze (poza książkami) i też będzie to publiczne.
Oczywiście na pierwszym miejscu są moje studia. Bronię się w czerwcu i mnie to przeraża. Kiedy te lata minęły?

View more

Sylwester nigdy nie był porą na refleksje i postanowienia. To była idealna wymówka, by pić ile się zechce, bez czucia na sobie krzywych, wymownych spojrzeń. Nowy rok przynosił ze sobą tylko złudną nadzieje, że będzie lepiej.
Jednak tym razem było inaczej. Alkohol zaczynał szumieć w głowie, łóżko robiło się bardziej miękkie, a ten jeden głos w słuchawce był w stanie przebić się do nietrzeźwego umysłu. Jednym zdaniem sprawił, że przed oczami zaczęły pojawiać się wszystkie wydarzenia z roku, który z każdą minutą zbliżał się ku końcowi. Przeglądając streszczenie dwunastu miesięcy, w końcu coś zaskoczyło w głowie, chwila realizacji była jak trzeźwiejący kubeł zimnej wody.
Uciekałem przed zmianami, przed sobą, będąc w stanie połamać sobie nogi, byleby własny cień mnie nie dopadł. Trzymałem, obdartymi do krwi, dłońmi stare schematy zachowania, bo były znane, więc bezpieczne. Wpuszczałem do życia te same osoby pod innymi twarzami, powtarzając ten cykl z nadzieją, że ten jeden raz skończy się inaczej. Dostosowywałem się do innych, zakładając coraz nowszą maskę, zatracając prawdziwą twarz w mgle wspomnień. Jedno zdanie, będące kluczem, pomogło to wszystko zamknąć za ciężkimi drzwiami, ozdobione napisem mrocznych czasów młodości.
Nie chcę już więcej zagryzać warg do krwi, by nie pozwolić słowom, które cisną się na usta, wydostać się na zewnątrz. Zdzierać gardło, krzycząc w poduszkę, dusząc się własnymi emocjami. Pozwalać, by głowa szła swoim własnym towarem, zalewając mnie falą zbyt intensywnych myśli i analiz. Oglądać filmy mentalne, które są tak samo realistyczne jak postaci z ulubionej książki. Chodzić pod te same drzwi, które nie są już otwarte i żyć przeszłością.
Zmęczyłem się lataniem za innymi i błaganiem, by ktoś został - pora by inni się za mną nalatali. Nie będę nigdy nikogo błagać, obdzierając się z godności - jeśli chcesz odejść, otworzę Ci nawet drzwi i pożegnam środkowym palcem na drogę. Skończyło się wyciągnie dłoni i próbowanie naprawienie czegoś - wolę dawać dokładnie to samo co dostaję. Nikt nie będzie stać na piedestale różowych okularów - to jest tylko i wyłącznie moje miejsce. Dość stresowania się wszystkim - co ma być to będzie.
W tym roku nie będę zamykać się w klatce stabilności, gdy moją naturą jest chaos. W tym roku nie będę już prosić, próbować, przejmować się. W tym roku gram na swoich zasadach. W tym roku mam po prostu wyjebane.
~ We can go around the corner, I ain't catching a case. This will all be over quick, I'mma do what it takes. So you better know your role and never speak outta place or I'mma roll your ass up and smack the lips off your face. You better not run 'cause my bullets are faster. I'd never really hit a bitch, so I'm gonna smack you. This won't even be a fight 'cause I'm knocking you out. And my name ain't Dick, so keep it out of your mouth.

View more

Part 2. On oglądał tylko filmy, a tak na prawdę one nic nie tłumaczą. Są strasznie okrojone w treści i bez sensu. Jeżeli nie czytałeś książek na spokojnie idzie się pogubić w fabule. Trochę to przykre. Mam wrażenie, że filmy to tylko takie baje, do których się wraca, bo są nostalgiczne i przyjemne.
Part 3.Znaczy z filmów też na pewno da się coś wynieść, ale są tak niejasne dla osób bez wiedzy z książek, że to aż boli. Gdybym mogła, zmusiłabym wszystkich do czytania książek. Oczywiście żart, nie chciałabym nikogo siłą przymuszać, żeby coś lubił.Co nie zmienia faktu, że książki są o niebo lepsze
________________________
Filmy w porównaniu do książek są bardzo płytkie, okrojone. Nie grają tak bardzo na emocjach, jak książka. Nigdy nie zapomnę ile ja się naryczałam na Insygniach Śmierci (mam na myśli książkę). Na filmie też płakałam, ale zdecydowanie, zdecydowanie mniej i w większości tylko na końcu, a książka mnie położyła prawie po całości. Dlatego ja zawsze będę powtarzać, że książki w HP są wszystkim, a filmy to tylko dodatek. I jestem pewna, że gdyby niektórzy to zrozumieli, to byliby tylko niezwykle sobie wdzięczni, że sięgnęli po pierwowzór.

View more

Przez kilka lat udzielałam się w wolontariacie w hospicjum, na oddziale paliatywnym. Pomagałam tam chorym, cierpiącym i umierającym. Większość pacjentów oczekiwała na śmierć, która w ciągu kilku dni, tygodni lub miesięcy nadchodziła. Spędziłam mnóstwo czasu na rozmowach z chorymi i umierającymi, słyszałam wiele historii z ich życia, mogłam poznać różne mądrości życiowe. Czasem ich karmiłam, poiłam, ocierałam spoconą głowę, puszczałam muzykę, czytałam książki, wspólnie oglądałam z nimi filmy w telewizji, modliłam się za nich, a innym razem trzymałam za ręce ludzi, którzy nie mieli przy sobie nikogo, żadnego członka rodziny, a byli w stanie agonii. Towarzyszyłam im w tych ostatnich chwilach życia. Często czuli się samotni, poza tym takie osoby nierzadko doświadczają wszechstronnego bólu, nie tylko fizycznego, ale również duchowego, psychicznego i społecznego. Chciałam im ulżyć w cierpieniu, starałam się jak mogłam. Spędziłam tam kilka lat, często chodziłam i nie żałuję czasu spędzonego z tymi pacjentami, bo nauczyli mnie oni obcowania ze śmiercią i cierpieniem, a także pewnego wyciszenia i świadomości, że człowiek człowiekowi jest potrzebny.
Nie otrzymywałam za to żadnej zapłaty, dobrowolnie poświęcałam swój czas dla tych ludzi.

View more

1. Podľa mňa sa v tomto prípade slovo "priznať (sa)" nehodí, keďže to sa obvykle spája s niečím negatívnym ako klamstvo, vražda, krádež... K takým veciam sa ľudia môžu priznať, ale nie k vyhľadaniu odbornej pomoci😅

---

2. Nevadilo by mi to, ale zaujímali by ma dôvody prečo sa tam dostal a aj ako. Je fajn priznať si (a áno, priznať si (čiže sám sebe) a priznať sa (k niečomu) sa líši), že niečo nezvládaš a vyhľadať pomoc. Príde mi to zodpovedné.

---

3. A pre tých menej vzdelaných alebo hlúpych... ak ste to ešte nezistili, tak áno, to, čo obvykle vidíte vo filmoch a seriáloch s touto alebo podobnou tematikou nie je reálne. Keby filmy zobrazujú skutočnú vzorku ľudí zo psychiatrického oddelenia, bolo by to asi až nudné. Ja viem, ja viem, nebezpečný blázon, ktorý utiekol z liečebne znie ako skvelý námet, ale to nezobrazuje realitu a prispieva to k už i tak rozvinutej stigme, čo si veľa ľudí neuvedomuje a informácie sa chcú hľadať málokomu, však?😪

View more