#filozofia

To pytanie jest niezwykle złożone i fascynujące, bo dotyka samej istoty ludzkiej natury oraz naszego postrzegania świata 🌍 Wydaje się, że od zarania dziejów ludzie starali się zrozumieć, co jest dobre, a co złe, co słuszne, a co niesłuszne.
Z jednej strony, wiele kultur i religii na przestrzeni wieków stworzyło własne systemy moralne, które definiują, co jest uznawane za dobro, a co za zło. Na przykład, w chrześcijaństwie mamy Dekalog, w islamie Koran, a w hinduizmie zasady dharmy 📜🙏 Te kodeksy moralne miały na celu kierowanie ludzkim postępowaniem i promowanie harmonii społecznej.
Jednakże, istnieje również pogląd, że dobro i zło są pojęciami względnymi, zależnymi od kontekstu kulturowego, społecznego i historycznego 🌐 To, co w jednej kulturze może być uważane za moralnie akceptowalne, w innej może być uznane za naganne. Na przykład, kwestia kary śmierci jest kontrowersyjna: niektóre społeczeństwa ją akceptują jako sprawiedliwą karę za najcięższe przestępstwa, podczas gdy inne uważają ją za niemoralną i okrutną ⚖️
Co więcej, współczesna nauka i filozofia również dostarczają ciekawych perspektyw na tę debatę. Psychologia ewolucyjna sugeruje, że nasze poczucie dobra i zła mogło wyewoluować jako sposób na promowanie współpracy i przetrwania w grupach społecznych 🧠🔬Badania nad empatią i moralnym rozwojem pokazują, że zdolność do odczuwania empatii i zrozumienia dla innych jest kluczowa dla naszych osądów moralnych 💞🤗
Z kolei postmodernistyczna filozofia często podkreśla subiektywność i konstruktywistyczną naturę moralności 🏛️🌀Według niej, nie istnieje uniwersalny podział na dobro i zło, a nasze wartości i normy są wytworem kulturowych narracji i indywidualnych doświadczeń.
Podsumowując, pytanie o istnienie podziału na dobro i zło nie ma jednoznacznej odpowiedzi. To złożona kwestia, która zależy od wielu czynników: kultury, religii, historii, nauki i filozofii 🌟🌍📚To, co możemy zrobić, to ciągle dążyć do lepszego zrozumienia siebie nawzajem i naszych różnorodnych perspektyw, szukając wspólnych wartości, które mogą nas łączyć 🤝❤️

View more

Nevet én sem tudok mondani.
Bár sokat gondolkodom az élet és világunk, meg az emberiség témaköréről (időnként még magamat is megdöbbentő aspektusból), viszont olvasni nem szeretek arról, hogy elismert filozófusok - elvontan és hatalmas mélységeket érintve az elméleteik boncolgatása során - mit gondolnak és miért.
Szoktam magamban filozofálgatni természetesen, és annak vagy egy felismerés / "saját elv" az eredménye, vagy elengedem azt a témát, mondván, semmi jelentősége az életemben, minek agyaljak ezen. Jobban érdekel a valós élet, a gyakorlat, meg a múlt, a jelen és a jövő valós vagy törvényszerű történései (a jövőt tekintve talán megjelenik a filozófia is), de elsősorban pszichológiai és szociológiai - nem pedifg filozófiai - szempontok érdekelnek és hatnak rám.
Az elvont, mélyreható teoretikus okoskodás kifejezetten idegesít, ha valóságát az életem során nem tapasztaltam meg és nem is tartom életszerűnek :)
Úgyhogy nem is különösebben ismerem a legnevesebb filozófusok teóriáit, mert - nem érdekelnek.
Az élet, a gyakorlat érdekel, és annak során szerzek tapasztalatokat, amelyeket aztán felhasználok a későbbiekben. Élni szeretek és kevésbé elméletieskedni, de amennyit szükséges a tudatos létemhez, annyit "filozofálok".

View more

To pytanie jest niezwykle złożone i nie ma na nie jednoznacznej odpowiedzi. Ludzka natura jest skomplikowana, pełna kontrastów i sprzeczności🤔
Ludzie mają w sobie zarówno potencjał do dobra, jak i do zła. To, ile zła skrywają, zależy od wielu czynników, takich jak wychowanie, doświadczenia życiowe, środowisko, w którym się znajdują, a także ich osobiste wybory. Psychologia i filozofia od dawna próbują zgłębić tę kwestię, analizując różne aspekty ludzkiego umysłu i zachowania🧠🔍
Zło w ludziach może być wywołane różnymi czynnikami. Jednym z nich jest środowisko, w którym dorastają. Negatywne doświadczenia z dzieciństwa, takie jak przemoc, zaniedbanie czy brak miłości, mogą wpływać na rozwój negatywnych cech w dorosłym życiu. Z kolei trauma i stres mogą wyzwalać agresywne i destrukcyjne zachowania🏚️😢
Wychowanie odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu moralności i wartości jednostki. Dzieci uczą się poprzez obserwację i naśladowanie zachowań dorosłych. Jeśli są wychowywane w atmosferze miłości, szacunku i empatii, mają większe szanse na rozwinięcie pozytywnych cech. Natomiast wychowanie w środowisku pełnym przemocy i nienawiści może prowadzić do negatywnych zachowań w przyszłości🏠❤️
Naukowcy zajmujący się psychologią i neurobiologią również próbują zrozumieć, skąd bierze się zło w ludziach. Badania nad mózgiem pokazują, że pewne obszary mózgu, takie jak ciało migdałowate, mogą odgrywać rolę w regulowaniu agresji i emocji. Osoby, u których te obszary są nadmiernie aktywne lub uszkodzone, mogą mieć większe skłonności do agresywnych zachowań🧠⚖️
Społeczeństwo i media również mają ogromny wpływ na to, ile zła ludzie skrywają w sobie. Negatywne wzorce zachowań, promowanie przemocy i nienawiści w mediach mogą kształtować negatywne postawy i zachowania w społeczeństwie. Jednocześnie, pozytywne wzorce i promowanie wartości takich jak empatia i współczucie mogą pomagać w rozwijaniu pozytywnych cech🌍📰
Ostatecznie, to, ile zła skrywają w sobie ludzie, zależy również od ich osobistych wyborów. Każdy z nas ma wolną wolę i możliwość wyboru między dobrem a złem. Codzienne decyzje, nawet te najmniejsze, kształtują naszą moralność i charakter. Wybierając działania oparte na empatii, szacunku i miłości, możemy ograniczać negatywne skłonności i promować dobro w sobie i wokół nas🌱❤️
W literaturze i historii znajdziemy wiele przykładów, które ukazują dualizm ludzkiej natury. Postacie literackie, takie jak Doktor Jekyll i Pan Hyde, czy historyczne postacie, które popełniły okrutne czyny, pokazują, jak skomplikowane i wieloaspektowe może być ludzkie serce. Z drugiej strony, bohaterowie, którzy walczyli o dobro i sprawiedliwość, pokazują, że człowiek ma również ogromny potencjał do czynienia dobra📖🌟
Ile zła skrywają w sobie ludzie, zależy od wielu czynników – od wychowania, przez doświadczenia życiowe, po osobiste wybory. Ludzka natura jest złożona i pełna sprzeczności, ale każdy z nas ma możliwość kształtowania swojej moralności i i charakteru poprzez codzienne decyzje

View more

Wyczuwam zapach nowych odkryć w ogrodzie duszy. Jakbym otworzyła starą skrzynię wspomnień, odkrywając w niej klejnoty zapomnianych marzeń i pragnień. To czas, gdy przyroda myśli budzi się ze snu zimowego, rozkwitając w pełni swego piękna, jakby chciała pokazać mi nową drogę do własnego odrodzenia. Ku lepszemu.

---

W maju ziemia jest jak kusząca księga, którą chcemy czytać wciąż na nowo. Emanuje afrodyzjakiem tajemnic. Każdy kwiat, każdy pąk to jak kolejna strona, która ukrywa wskazówki sekretów serc. Drzewa są jak strażnicy mądrości, których gałęzie śpiewają pieśni o życiu i przemijaniu. Filozofia zmian czy formy trwania?

---

To także czas refleksji, gdy promienie majowego słońca kuszą nas do zadumy nad sensem naszego istnienia. Podobnie jak kwiaty, pragniemy wzrastać w stronę światła, odkrywając w sobie nowe możliwości i przeznaczenie.

---

Maj to jak magiczna podróż przez labirynt emocji i myśli, gdzie każdy krok prowadzi nas bliżej do zrozumienia siebie i świata. To czas, gdy natura staje się naszym mistrzem życia, a my stajemy się uczniami jej mądrości, odkrywając w sobie ukryte skarby każdego dnia.

View more

Moja ulubiona sałatka to bez wątpienia sałatka grecka! 🥗💚 Jest to danie, które uwielbiam za jego świeżość, prostotę składników i niesamowity smak, który idealnie łączy słodycz pomidorów, chrupkość ogórków, ostrość czerwonej cebuli, kremowość sera feta i wyrazistość oliwek. Dodatkowo, polana odrobiną oliwy z oliwek i posypana świeżo zmielonym czarnym pieprzem oraz oregano, sałatka grecka to esencja śródziemnomorskiej kuchni, która jest nie tylko smaczna, ale i zdrowa.
Jednym z powodów, dla których wybieram tę sałatkę, jest jej wartość odżywcza. Dieta śródziemnomorska, do której należy sałatka grecka, jest szeroko badana przez naukowców i często chwalona za swoje korzyści zdrowotne. Badania pokazują, że może ona pomagać w obniżaniu ryzyka chorób serca, poprawie zdrowia metabolicznego i dłuższemu życiu. Oliwa z oliwek, bogata w zdrowe tłuszcze jednonienasycone i polifenole, ma właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne. Ser feta dodaje białka i wapnia, a świeże warzywa dostarczają witamin, minerałów i błonnika 🍅🥒🧅🧀
Uwielbiam także, jak sałatka grecka pasuje na każdą okazję – czy to jako lekki obiad, zdrowa przekąska czy jako dodatek do bardziej wykwintnych dań na większe spotkania. Jej uniwersalność i łatwość przygotowania sprawiają, że jest to danie, do którego często wracam, czerpiąc radość zarówno z przygotowania, jak i degustacji.
Podsumowując, sałatka grecka to dla mnie więcej niż tylko posiłek. To połączenie smaku, zdrowia i tradycji, które idealnie komponuje się z moją filozofią odżywiania – jeść pysznie, zdrowo i z przyjemnością. Każdy kęs tej sałatki przypomina mi o słońcu, morzu i niezliczonych korzyściach płynących z diety śródziemnomorskiej🌞🌊🌿

View more

Jestem zdecydowanie humanistą 📖✍️ Słowa, języki, literatura, historia i sztuka to obszary, które rozpalają moją wyobraźnię i pasję. Fascynują mnie subtelności i niuanse ludzkiego doświadczenia, które są tak pięknie uchwycone w dziełach literackich, poezji, oraz w bogatej tapiserii historii świata🌍🎨
Uważam, że humanistyka uczy nas empatii, refleksji i krytycznego myślenia. Poprzez literaturę możemy przeżywać niezliczone życia, poznawać różnorodne perspektywy i zgłębiać ludzką naturę. Historia pozwala nam zrozumieć, skąd przyszliśmy i jak przeszłe wydarzenia kształtują naszą teraźniejszość i przyszłość. Filozofia z kolei skłania do zastanowienia się nad głębokimi pytania o istnienie, wartości i etykę 🤔💭
Lubię rozmyślać nad wielkimi ideami, analizować teksty, dyskutować o znaczeniach i kontekstach. Jest coś niesamowicie satysfakcjonującego w procesie interpretacji i poszukiwaniu głębszego sensu w słowach i symbolach. Sztuka słowa i obrazu pozwala mi wyrażać siebie i łączyć się z innymi na bardzo głębokim poziomie 🎭👁️‍🗨️
Oczywiście, nauki ścisłe są fascynujące i absolutnie kluczowe dla naszego zrozumienia i postępu w wielu dziedzinach, ale moje serce bije mocniej do rytmów poezji niż do równań matematycznych. Znajduję radość w badaniu i docenianiu złożoności języka, sztuki i kultury, które są nieodłączną częścią ludzkiej kondycji 🏛️
A nauka wspiera moje humanistyczne inklinacje, pokazując na przykład, jak czytanie literatury może wpływać na rozwój mózgu, poprawiając zdolności empatyczne i rozszerzając zakres naszego zrozumienia dla różnorodnych doświadczeń. Studia nad mózgiem i psychologią potwierdzają, że angażowanie się w działalność humanistyczną może przynosić korzyści zarówno intelektualne, jak i emocjonalne 🧠❤️
Tak więc, jako humanista, czerpię wielką radość z eksplorowania wszystkiego, co dotyczy ludzkiego ducha, jego wytworów i wyrafinowanej komunikacji, która nas wszystkich łączy 🌌📚🖋️

View more

Szia! Hű, hát rengeteg kiemelt szösszenetet hoztál, amelyek egyenként is megérnének egy teljes választ.
A tény, hogy olyanok nyilatkoznak és döntenek oktatásról és kultúráról, akik nem látják át, hogy a klasszikus műveltség nem csak lexikális memóriaszemét, amivel szegény kicsi buksikat terhelünk, akiket valójában más érdekelne(?), akik nem látják, hogy ezzel komplex és bevált gondolkodási, helyzetelemzési- és értelmezési, valamint cselekvési analógiákat nyújt nekünk a múlt tálcán, nagyon szomorú jövőképet vetít előre. Addig oké, hogy a súlyozásokban és mennyiségekben volna mit csiszolni, de a matematika akkor is a logikát, a memoriterek a memóriát, a történelem a múlt hibáiból való konzekvencialevonást és a jelen átlátását stb. segítik, fejlesztik, ezt elvitatni nettó ostobaság.
A diszlexiás (és úgy általában véve az SNI-s) gyerekekről szóló résszel nem igazán értek egyet. Egy "papírjával" visszaélő és a kötelességei alól ezáltal kibúvó esetre szerintem kb. száz diagnosztizálatlan, szimplán hülyének és lustának bélyegzett SNI-s diák jut, úgyhogy itt a gyógypedagógusok és iskolapszichológusok, valamint az olyan pedagógusok hiánya a valódi probléma, akik elég képzettek ahhoz, hogy egyáltalán észrevegyék a disz-ek jeleit, illetve legyen kapacitásuk ezzel foglalkozni, differenciálni.
Kár, hogy nem fér ki több gondolat... :) Maradjunk annyiban, hogy olyan embertől "teher alatt nő a pálmáról" kérdezni, aki filozófia és latin szakra készült, és aki ha elkezd ógörögözni, akkor öt könyv, két nyomtatott jegyzet, egy kézírott füzet, egy tíz kilós szótár és angol nyelvű oktatóvideók kerülnek elő egyszerre, hogy egyáltalán bele tudjon KEZDENI egy leckébe... :) Kicsit kiszámíthatóak a nézeteim.
Szerintem is az a tudás a legértékesebb és legelmélyültebb, amiért magunk küzdünk meg, nem tálcán kapjuk, és a tanulás alulértékelt, de esszenciális komponensének tartom a munkafegyelmet. Amikor ezt megértettem, onnantól kezdett felívelni az átlagom az egyetemen.
Hiszek az élménypedagógiában, de abban nem, hogy a tanárnak szórakoztatóipari egységnek kell lennie, és kuncsorognia azért, hogy a diák tanuljon. A fegyelem hiánya nagyon káros, és persze annak, hogy itt járunk, ezer szociológiai, történelmi, politikai stb. oka van, de ahh, karakterlimit... :)

View more

Gdy zastanawiam się nad stylem weselnym, który najbardziej do mnie przemawia, myślę, że to klasyczny i minimalistyczny wygrywa moje serce 💒🤍 Wyobrażam sobie ślub, gdzie elegancja przejawia się w prostocie, a każdy detal, choć subtelny, jest przemyślany i pełen znaczenia.
Klasyczny styl weselny odzwierciedla ponadczasową estetykę, która nigdy nie wychodzi z mody. Jest on jak sonet Szekspira wśród poezji miłości – doskonały w swojej formie i zawsze aktualny. Minimalizm, z drugiej strony, mówi: "mniej znaczy więcej". To filozofia, która celebruje esencję i piękno bez zbędnego przepychu, co jest bliskie mojemu sercu 🎩💫
Naukowo rzecz biorąc, minimalizm może mieć korzystny wpływ na nasz umysł i samopoczucie. Badania psychologiczne wykazały, że przejrzyste przestrzenie mogą przyczyniać się do obniżenia poziomu stresu. W kontekście wesela, to oznacza środowisko, które sprzyja spokoju i skupieniu na tym, co naprawdę ważne – celebracji miłości dwóch osób 🔬❤️
Wybierając styl klasyczny i minimalistyczny na ślub, decyduję się na elegancję, która jest zarówno wyrafinowana, jak i osobista. To taki scenariusz, gdzie światła są delikatne, kolory harmonijne, a cała atmosfera sprzyja intymności i bliskości. Taka estetyka zaprasza gości do zanurzenia się w chwili, bez rozpraszania uwagi przez zbyt wiele dekoracji czy kolorów 🕊️🌿
Podsumowując, ślub w stylu klasycznym i minimalistycznym to dla mnie wybór, który podkreśla głębię uczucia i piękno prostoty. W świecie, który często jest przesycony bodźcami, taki ślub staje się oazą spokoju i prawdziwego piękna, pozwalając skupić się na łączącej nas miłości i radości z tego, że możemy dzielić życie z kimś wyjątkowym 🎊👰🤵

View more

Zdecydowanie jestem pasjonatem historii i istnieje wiele cywilizacji, których bogate dziedzictwo każdy miłośnik przeszłości powinien zgłębić🏛️📚 Oto moja osobista lista TOP 5 cywilizacji, które uważam za fascynujące:
1. Starożytny Egipt - To nie tylko piramidy i faraonowie. Egipt to kolebka niezliczonych wynalazków i innowacji, które wpłynęły na rozwój matematyki, architektury i medycyny. Hieroglify i systematyczne praktyki religijne Egiptu są badane przez naukowców do dziś 🌞📜
2. Imperium Rzymskie- Rozległe imperium, które na przestrzeni wieków kształtowało politykę, prawo, sztukę i kulturę na obszarach, które dzisiaj obejmują wiele współczesnych krajów Europy. Jego prawne i inżynieryjne osiągnięcia to fundamenty współczesnego świata⚖️🏛️
3. Starożytna Grecja - Filozofia, demokracja, olimpiady, dramat, nauka - to tylko niektóre dziedziny, w których starożytni Grecy byli pionierami. Ich myślenie i dzieła artystyczne nieustannie inspirują nowe pokolenia🏺📖
4. Majowie - Majowie mieli wyjątkowo zaawansowane zrozumienie astronomii i matematyki, a ich kalendarz i system pisania są obiektem podziwu naukowców. Ich tajemnicze miasta i złożone rytuały religijne przyciągają uwagę archeologów i historyków 🌌🗿
5. Imperium Perskie - To imperium znane jest z tolerancji kulturowej i zaawansowanego zarządzania, które umożliwiło rządzenie przez królów takimi ziemiami jak Persja, Mezopotamia czy Egipt. Ich wkład w sztukę, literaturę i architekturę miał ogromny wpływ na rozwój kultur w całej Azji Zachodniej👑📚
Te cywilizacje przetrwały próbę czasu dzięki swoim wpływom, które można zauważyć w wielu aspektach współczesnego życia. Każda z nich oferuje unikalne spojrzenie na to, jak dawne społeczeństwa wpłynęły na kształtowanie dzisiejszego świata, dając cenny wgląd w naszą wspólną przeszłość🌍🕰️
Zachęcam każdego do odkrywania historii tych niezwykłych cywilizacji, aby lepiej zrozumieć, skąd przyszliśmy i dokąd jako ludzkość zmierzamy🔎🔍

View more

Dalajlama XIV
CYTATY Z KSIĄŻEK AUTORA ,,DALAJLAMA XIV"

---

,,Wszyscy jesteśmy takimi samymi ludźmi. Kolor skóry i ubranie to tylko okrycie zewnętrzne. Tym, co decyduje o naszym człowieczeństwie, jest zdolność do okazywania współczucia innym i właśnie ta zdolność pozwoli nam przeżyć w kurczącym się świecie.''

---

Dalajlama

---

,,W dzisiejszych czasach ludzie często mylą szczęście z przyjemnością."

---

Dalajlama XIV, Sztuka szczęścia.

---

,,Moment, w którym doświadczasz bolesnej straty, może być w istocie chwilą,
w której zostałeś najhojniej obdarowany.''

---

Dalajlama XIV

---

,,Moja religia jest prosta. Nie wymaga kamiennych świątyń, nie wymaga filozoficznych dociekań. Świątynią jest nasz umysł i nasze serce; filozofią – dobroć.''

---

Dalajlama XIV

---

,,Myślę, że głównym celem życia jest poszukiwanie szczęścia. To oczywiste. Bez względu na to, czy jesteśmy wierzący, czy nie, czy wyznajemy taką, czy inną religię, wszyscy szukamy sposobu na polepszenie swego życia. Głównym motorem naszych działań jest więc dążenie do szczęścia...''

View more

Gdybym mógł podróżować w czasie, bez wahania wybrałbym się do starożytnej Grecji, około V wieku p.n.e., czasów złotego wieku Aten. Fascynuje mnie ta epoka - czas, gdy filozofia, sztuka i demokracja kwitły, a myśli i dzieła ludzi takich jak Sokrates, Platon czy Arystoteles miały ogromny wpływ na kształtowanie się zachodniej cywilizacji🏛️📜
Wyobrażam sobie, jak spaceruję po brukowanych uliczkach Aten, obserwując codzienne życie obywateli, słuchając debat prowadzonych w agorze, gdzie idee i wolność słowa były tak cenione. Byłbym świadkiem rozmów, które mogłyby zmienić sposób, w jaki postrzegam świat.
Marzyłbym o wizycie w słynnej Akademii Platonowej, uczestnictwie w dyskusjach o naturze rzeczywistości, cnoty i idealnego państwa 🤔 To byłby czas, gdy mógłbym obserwować narodziny dramatu i poezji, doświadczać pierwszych igrzysk olimpijskich, zobaczyć mistrzów rzeźby w pracy nad swoimi dziełami.
Ale to nie tylko kultura i filozofia byłyby dla mnie interesujące. Chciałbym zobaczyć, jak w praktyce wyglądała demokracja ateńska, jak obywatele partycypowali w decydowaniu o losach swojego miasta. Byłoby to doświadczenie niezwykle pouczające, zobaczyć zarówno piękno, jak i wady tego systemu z pierwszej ręki🗳️
Nie mogę też zapomnieć o technologii i naukach ścisłych - zobaczenie z bliska, jak Archimedes czy Heron pracowali nad swoimi wynalazkami, byłoby niesamowitym przeżyciem.
Podróż w czasie do starożytnej Grecji dałaby mi szansę na zrozumienie, jak wiele współczesnych koncepcji ma swoje korzenie w tamtych czasach. Z pewnością takie doświadczenie zmieniłoby moją perspektywę na współczesność i pozwoliłoby lepiej zrozumieć, skąd pochodzimy jako kultura. Plus, myśl o spróbowaniu autentycznej starożytnej greckiej kuchni też jest niezwykle kusząca! 🍇🍷

View more

Z pewnością tak. Po pierwsze u zarania mego życia, konsekwencją bliżej nieznanego mi zbliżenia moich rodziców, jednakże podpartego ostatecznie dokonaniem wyboru i odpowiedzialnością.
Jestem konsekwencją kształtujących mnie czynników, otoczenia, wymieszanych z mym własnym intelektem, zmuszającym mnie do recepcji i przetwarzania rzeczywistości.
Wreszcie jestem konsekwencją czasów, w których przyszło mi żyć oraz kultury, w której wzrastałem, a także nagromadzonej wraz z nimi przez wieki tradycji.
We własnych oczach wydaję się sobie być całkiem spójną konsekwencją, choć zbierającą elementy sprzeczne - egzystencjalno-nihilistyczno-dekadenckie przekonanie o końcu pewnych epok i idei wraz z brakiem nadziei na kulturowe odrodzenie w przyszłości, a jednocześnie obecność jakiejś elan vital, woli mocy, która każe mi brnąć przez ten świat i wierzyć w ideał. Ma to w sobie coś z nietzscheańskiej nadziei na przełamanie nihilistycznego marazmu i duchowe odrodzenie, uczucie bliskie także wielkiemu Wyspiańskiemu i Micińskiemu.
Konsekwentnie poszukuję też ducha w tych wybitnie materialistycznych czasach. Z jednej strony znajduję zaledwie okruchy metafizycznych głębi, z drugiej - wierzę w naukę, choć wiara nie jest tu może najwłaściwszym słowem. Tam, gdzie nie ma ducha lub jest tylko pozorny, staram się być bezwzględnie racjonalny, pamiętając jednakowoż, że nauka jest wyłącznie narzędziem, a nie obiektem do kultu samego w sobie; żaden scjentyzm nie zastąpi Absolutu.
Czasem czuję się konsekwencją rozczarowania, zniechęcenia współczesnością, postmodernistyczną filozofią, relatywizującą i dekonstruującą normy kulturowe oraz sprowadzającą wszystko do ironii i rodzaju gry, co z kolei pcha mnie w kierunku pewnej fantazmatycznej nostalgii za lepszymi czasami, których być może nigdy nie było.
Z drugiej strony konsekwentnie cieszę się współczesną kulturą, jej dystansem i niemal wisielczym (spójrzcie sobie na dwunastą kartę Wielkich Arkanów) odwróceniem tego, co znaliśmy do tej pory. Brzmi sprzecznie względem poprzedniego? Być może, ale takie właśnie jest moje podejście; cenię dużo dobrych rzeczy, które dała nam współczesna wolnomyślicielska swoboda, jednakże gnę się przed perspektywą zagrożeń, które niesie.
Konsekwentnie chyba realizuję więc słowa, zapisane w moim opisie - modernista zawieszony w postmodernizmie, do tego błyskawica, co grom zwiastuje, choć może to nadmierny optymizm, a grom nigdy nie uderzy, więc jedynie meteor, który na chwile zabłyśnie i ludzkość przestraszy. O ile w ogóle przestraszy.

View more

Odpowiem filozoficznie:

---

Unikam, unikałam i przez najbliższe kilka lat będę unikać związków, dzięki czemu skupię się na rozwoju ducha i indywidualnej egzystencji.
W moim życiu kontempluję ideę intymności rozumianej jedynie w kontekście głębokiej duchowej więzi, natomiast rezygnowanie z relacji romantycznych prowadzi mnie automatycznie do rezygnacji z eksploracji s*ksualności poza związkami, żeby żyć w harmonii z moją naturą demis*ksualną i wartościami.
W świetle egzystencjalnej refleksji, zachowuję integralność mojej tożsamości przez pozostawanie
niedotkniętym kwiatem doświadczeeń, a co za tym idzie kobiety niezmieszanej z innymi istotami, jako osobisty akt wyboru, który wpływa na moją ścieżkę życiową i duchowy rozwój.

---

P.S. Po co interesujesz się moją intymnością, skoro i tak Ciebie nie dotyczyła, nie dotyczy i nie będzie dotyczyć?
P.S.2. Po moich wcześniejszych wypowiedziach można wywnioskować moje podejście. Mówię wprost i wiele razy już powtarzałam.
P.S.3. Czemu nie masz odwagi zapytać bez anonima?

---

P.S.4. Na obrazku Hypatia z Aleksandrii, która zajmowała się m.in. filozofią neoplatońską. 💚

View more

Te pytanie to hit ale jeśli chodzi o Imperium Rzymskie to jednak rzadko myślę ale jeśli już to się zdarzy to dlatego że:
Fascynuje mnie, jak wiele elementów naszej codzienności ma korzenie właśnie w tamtych czasach.
Przykładowo, gdy mówimy o prawie czy systemie prawnym, nie sposób nie wspomnieć o rzymskim prawie, które jest fundamentem dla wielu obecnych systemów prawnych na świecie. Kodeks Justyniana, mimo upływu wieków, wciąż jest obecny w dzisiejszych czasach, wpływając na kształtowanie i interpretację prawa.
Podobnie jest, gdy przyglądam się strukturom budynków lub infrastrukturze drogowej - przecież to Rzymianie wprowadzili wyjątkowo zaawansowany system dróg, a także aqueducty, które wciąż zadziwiają swoją konstrukcją i funkcjonalnością.
Gdy zastanawiam się nad filozofią, polityką czy kulturą, nieustannie napotykam wpływy rzymskie. Postacie takie jak Cyceron, Seneka czy Marek Aureliusz są źródłem wielu cytatów i refleksji, które są ponadczasowe i znajdują zastosowanie także w dzisiejszym świecie.
Imperium Rzymskie to również niezwykłe zjawisko z perspektywy zarządzania ogromnym terytorium oraz różnorodnością kulturową i etniczną. Rzymianie posiadali zdolność do integrowania różnych społeczności i kultur w jedno państwo, zarządzając nim w sposób, który pozwolił przetrwać imperium przez wiele wieków.
Owszem, zastanawiam się również nad tym, co doprowadziło do upadku tego potężnego imperium i czy istnieją pewne parallele między tym, co działo się wtedy, a tym co obserwujemy w dzisiejszym świecie.
Tak więc, refleksje na temat Imperium Rzymskiego są dla mnie fascynującą podróżą przez wieki, pozwalają zrozumieć korzenie wielu aspektów naszej cywilizacji oraz stanowią inspirację do głębszej analizy i refleksji nad obecnym stanem świata i społeczeństwa. W kontekście polityki, kultury, prawa, a nawet codziennego życia, ślad Rzymu jest widoczny i niezwykle inspirujący 🏛️

View more

Mondanám, hogy senkire... de talán apámra kicsit, egyes vonásaiban. Hogy kényelmes elvonulnom a világtól, bele a mérnöki projektjeimbe, a magány ölébe bújni. Nem támaszkodni a családra. Ő fiatalon elköltözött otthonról, és habár én az elköltözésre vezető okot még nem lelvén itthon lakom, fél lábbal mindig máshol vagyok lélekben. Családból, de tágabb ismerőseim közül is csak párakkal hasonlítunk, ami nem feltétlenül baj. Vannak barátaim - elsősorban iskolákból, főként középiskolából, de innen Ask-ról is -, akikkel néha-néha összefutunk. Van, hogy hónapokig nem. Amikor viszont időnk és energiánk engedi, akkor beszélgetünk, filozofálunk. Nagyra értékelem, hogy a barátaim, s hogy megvannak a nézeteik, mégis nyitottak, megtisztelnek egy mély, sokszor személyes, intellektuális eszmecserével. Olyankor örvend a lelkem és repül az idő.

---

A napokban kérdeztem, volt-e valaki felmenőnk - tudtommal nincs -, aki olyan absztrakt volt, mint én, aki olyan dolgokkal foglalkozott, melyekről nem tudott beszélni másokkal. Szoftverfejlesztő révén a szakmám kevesen értik meg. Rettentően érdekelnek a koncepciók maguk, a valóságon túl. Elképzelések, eszmék, alapelvek, az élet axiómái. A filozófia mélységei, hajózva annak nihilista tengerén, vizslatva annak lélekmentő szigeteit.

---

Olykor a matematika szintén végtelen földjére tévedek, belefutva csodáiba. Mandelbrot-halmazra meredve egzisztenciális kérdések lebegnek sárgadinnyényi agyamban. Bólintok büszkén, hogy értem a képzetes számokat; egyetem első szemeszterében már megmásztam e dombot, s ekkor felnézek, s rám mered az októnionok varázslatos hegye. Ó igen, ez a matematika földje, mindig van feljebb, s lejjebb, egy - vagy jelen esetben 6 - új dimenzió, összecsomózva egy megfoghatatlan kis gondolatkristályban.

---

Bejárnám a világot, a tüzes sivatagokat és fagyos északi tájakat. Megállnék, s versbe költeném amiként belesnek az aranyló reggeli nap sugarai a ködbe borított erdő fái közé. Ki rokonlelkem hát nékem?

View more

Hűha, ez most kicsit olyan kaliberű kérdés a számomra, mint a "mit gondolsz az irodalomról?" lenne... 😄
Ha jól emlékszem, kb. 17-18 évesen szerettem bele a filozófiába, amikor a kollégiumból hazafelé zötykölődve elolvastam egy könnyed hangvételű ismeretterjesztő könyvet a vonaton (mint kiderült, kapudrog volt a kis alattomos...). Tisztán emlékszem, hogy minden oldal után reflexszerűen bólogattam, hüledeztem és mosolyogtam, és szinte fiziológiailag éreztem, hogy tágul, átrendeződik az agyam. Tudom, hogy ez mennyire nevetségesen hangzik... :D De tényleg ezt éreztem. Jött egy oldalon egy közérthetően bemutatott, izgalmas tézis, amitől végtelen megvilágosodást, heuréka-élményt éreztem - majd a következő oldalon jött egy új filozófus, aki gyökereiben marcangolta szét az előző nézetet, és basszus, vele is egyetértettem! De miért? HOGYAN? És csak jöttek, jöttek az oldalak...
Mikor leszálltam a vonatról, teljesen más színben láttam a világot - mindenről kérdések ugrottak elém, illetve mindent megkérdőjeleztem, mindent egy dinamikus gondolati láncolat részeként értelmeztem. Aztán eltelt egy-két hét és az élmény enyhült, kezdtem visszasüppedni az eltompult valóságba, az agytekervények újra korrodálódni kezdtek. Újabb oldal, fejezet, könyv kellett ahhoz, hogy ebben az éteri fényű, szinte transzcendencia-szintű alternatív világban maradhassak - érted már, miért gondolom drognak a filozófiát?
Amikor az egyetemi felvételire került a sor, eredetileg filozófia szakra szerettem volna menni, de ÉPPEN attól az évtől kezdve nem indult szakpárként a magyarral (a latinnal ugyanez volt a helyzet). Akkor persze szívfájdalom volt ezt tudomásul vennem, de éreztem a dolgok mögött egy hatalmas adag sorsszerűséget - és nyilván így is lett, a másik szakomnak köszönhetően teljesen új irányt vett az életem. Utólag örülök ennek, mert amikor kinéztem magamnak ezt a szakot, nem a jövőm vagy a fene nagy perspektivikus gondolkodás lökdösött előre az egzisztenciát illetően, hanem a mély, kitéphetetlen szenvedély - sóvárogtam az ópiumom után, amit ha már egyszer megkóstoltam, minden más ízetlenné vált az árnyékában. Persze aztán némi lifehack-et alkalmazva az irodalmi kutatásomat is el tudtam vinni filozofikus irányba, most pedig már intézményi kereteken kívül jutok hozzá egy-egy slukk ópiáthoz. De hogy már örökké a részem marad, affelől semmi kétség.

View more

Furcsa és idegesítő idézetek a '80-as évek állam-és jogtudományi karán (Miskolcon) használt egyetemi tankönyvekből, jegyzetekből.
Most került elő az a füzetecske, amibe gyűjtögettem ezeket a fura mondatokat. Kíváncsiak vagytok néhányra, miket kellett (volna) bemagolni, vizsgán időnként visszamondani? No néhány szösszenet a gyűjteményemből, szerzőket nem jelölök meg:

---

- "A relevancia elmélet hívei az okozatosság tényét a "conditio sine qua non" elmélet, a relevanciáját pedig az adekvát kauzalitási teória alapján döntötték el." (Büntetőjog)
- "A szabadság ezen a területen csak abban állhat, hogy...ezt az anyagcserét (a civilizált emberek) a legkisebb erőfelhasználással, az emberi természethez legméltóbb és...legmegfelelőbb feltételek között hajtják végre." (Filozófia)
- "Közveszélyt okozó cselekmény elsősorban a közveszély-okozás." (Büntetőjog)
- "Elfogyasztott gyümölcs az olyan gyümölcs, amelyik már nincs meg." (Római jog)
- "Vitéz János püspök...megengedte, hogy egyes falvaiban (főben járó ügyekben) ítélkezzenek a falu bírája és az esküdtek, de csak délelőtt, míg józanok." (Magyar állam-és jogtörténet)
- "Condictión olyan in personam stricti iuris actiot értünk, ahol az intentio nem jelöli meg a keresetalapító tényállást, a causát, azaz absztraktan van szerkesztve." (Római jog)
-----------------------
No, megkegyelmezek nektek és abbahagyom :)

View more

Üdv!
Feljövők az oldalra, válaszolok. Időt áldozok a kérdés megválaszolásához, vagyis hatással van az életemre, hiszen kihat a további tevékenységemre.
Nincs hatással rám a passzív és aktív nihilizmus, ami miatt az oldal feltűnően kong az ürességtől. Lehet azért sincs hatással rám, mert megtanultam nem odafigyelni a felesleges információkra. Tudni kell a létezéséről, de nem szabad hagyni, hogy beszippantson, mert akkor nem látjuk az egyszerű megoldásokat. pl. "A demokrácia nem főnév, hanem ige. Ha csináljuk, létezni fog. Igyekezzünk lokálpatrióták lenni, közösséget alkotni." - Ez a képviselő asszonyom filozófiája. - Ez egyfajta sajátos Woke, azaz minimalista filozófia, amit rendszerszinten törvénnyel akarják negatívnak beállítani, hogy a többség ne merje követni. Ez a: "a sok kicsi sokra megy" elv. Lehet tagadni, veszekedni a semmin, meg mit tudom én. Mindegy, mert van megoldás a valóságban.
Szerintem egy élet nem elég, hogy valakit megismerjünk, mert az egyén állandóan változik, főleg, ha van mentális betegsége, ami egyre gyakoribb jelenség, de nem is csodálom... Bízni kell abban, hogy azt gondolja, mint a múltkor, de az eltűnés lehetősége mindig a szemünknél kell lebegnie, mert így a csalódás nem fog annyira fájni, de türelmesnek kell lenni, hátha a pszichológus mást fog tanácsolni. 🙃
Az online tér még egy újabb réteg börtön, mert még nehezebb megtudni a hagyma közepe húsos vagy rohadt, de azért meg kell próbálni felfedezni, mert ki tudja mi rejlik a ruha alatt. 🙃

View more

Hiszek a gondviselésben és a felsőbb jóban (hívja mindenki, ahogy akarja), de nem az emberi hatalom által beszennyezett és irányított módon.
Katolikus neveltetést, ezzel pedig egy stabil kulturális alapot kaptam (szándékosan nem értékrendit írtam, mert az számomra nem ekvivalens a belenevelt, formális ájtatossággal), aminek hamar rákaptam az ízére. Egész gyermekkoromban tevékeny részese voltam a helyi vallási életnek, amit nagyon szerettem, ahogyan a templomi miliőt és az akkori papjainkat is. (Fun fact: ha nem lett volna kötelező az énekóra, valószínűleg a magyar mellett a hitoktató lett volna a második tanári szakom, a gyakorlatomat is egyházi iskolában töltöttem.)
DE. De! A személyiségem (szó szerint) botrányosan ambivalens ilyen tekintetben. Egyrészt horrorfanatikus, morbid, beteg humorú, ezoterikus érdeklődésű, nyitott, a józan ész határain belüli "libernyák", másrészt megrögzött pedig kétkedő vagyok: én nem meghajolok, hanem kérdezek. Már többször említettem, hogy érdekel a vallásfilozófia, és éles, olykor akár antiklerikális hangot megütő kritikával elemzem és bírálom az egyházat, annak ellentmondásait, irreális, anakronisztikus elvárásait, és undorít a demagógiája, hogy haszon fejében a világi hatalom szolgálatába szegődik. A hitoktatói pályafutásom éppen ezért nem lett volna hosszú életű, mert a gyerekek kérdéseire én válaszoltam is volna... :)
Mindenesetre NAGYON érdekes és izgalmas kérdés ez, hit és egyház viszonya, a különböző társadalomtudományok (pszichológia, filozófia, jog stb.) és a vallás kölcsönhatásai, szívesen beszélgetek erről.

View more

Szia!
Az őszt kétféleképpen tudom elképzelni:
Először egy fiatal lány képében, kinek először érnek meg sápadt arca mögött mélyebb gondolatok az élet és a létezés értelméről.
Későbbiekban a filózófia megszállotja. Belső tulajdonságaival/értékeivel még nincs tisztában. Kedvenc tárgya: egy üveg nyaklánc.
A másik a tipikus idősödő férfi- ősz, de ápolt szakàllal, borostával, egy-két mélyebb barázdával.
Esetleg egy jól menő helyi vállalkozás vezetője?
Kedvenc tárgya mindenesetre egy antik óra, kicsit késik, ennek ellenére az úr mindenhol időben ott van.

---

Vattacukor: 8-10 éves fiatal lány még jövőkép nélkül. Élvezi az élet és a fesztiválok szépségét.
Nem tudja eldönteni hogy a kék vagy a rózsaszín vattacukor jobb. Kedves és vidám. Hosszú, kicsit kócos haja van.

---

Bodzaszörp: Egy tizenhat éves lányt képzelek el, Boldog, önfeledt,gyakran jár a barátaival szórakozni, nyaralni. Valamilyen divat szakmában képzeli el magát: fogszati asszisztens, kozmetikus, hr-es.
Egy tízév múlva vodkával önti fel a bodzaszörpöt.
Újságíró, meterológus, kiváló hazudozó- mindennekellenére apolitikus. Kedvenc tárgy: az eddig kapott mindhárom eljegyzési gyűrű.

View more

-Nagyon negatívan állok hozzájuk. Bár vannak normálisak is, de ők vannak kisebbségben és nem is túl ismertek (általában). A mai világ ontja magából a celebeket, akik pár hónap alatt el is tűnnek, és amíg felfigyel rájuk az ország, addig is csak botrányt csinálnak. Az marad fent a porondon, aki időről időre, sokkoló mértékben tud tanúbizonyságot tenni butaságáról, erkölcstelenségéről, faragatlanságáról, vagy sorozatos polgárpukkasztó viselkedésével fenntartja az érdeklődést. Egyes esetekben kihívó, magamutogató külső megjelenéssel.
-Az lenne a legjobb, ha tőlük semmit nem tanulnánk, mert az többnyire nem visz előre és nem is növeli az emberi értékünket. Mindenki valósítsa meg magát, mert az influencerek arra vannak, hogy másoljuk őket! Akinek vannak önálló gondolatai, saját stílusa, az ne változzon meg azért, mert valakit majmolnak a birkák! Mellesleg legtöbbször pont negatív példa van előttünk a viselkedés terén, bár ez már fel sem tűnik, mert mindenki átvette ezt a stílust, hangnemet, hozzáállást.
-Az biztos, hogy ismeretlen lennék! A filozófia, kultúra, életmód, sport vonalon helyezkednék el valahol. Bár nem szép dolog, de képmutató lennék a média felé. Én is néha elvesztem a fejem, káromkodok, negatívan és passzívan állok dolgokhoz, emberekhez, de ezt az oldalamat próbálnám elrejteni. Azt gondolom, hogy így is kellene tennem, mert aki a figyelem középpontjába kerül, nem mutathat(na) rossz példát, még akkor sem, ha nem ilyen a valódi természete.

View more